Sainte Chapelle de París
Catalogación
Título: Sainte-Chapelle (Capela Real) de la île de la Cité. París.
Autor: Pierre de Montreuil.
Tipoloxía: Arquitectura relixiosa. Interior.
Cronoloxía: 1241-1248 (Siglo XIII).
Estilo: Gótico clásico
Material: pedra e vidreiras
Descrición formal
La Sainte-Chapelle foi erixida como capela palatina e relicario para gardar a Santa coroa de espiñas de Cristo e un fragmento del "lignum crucis" (madeira da cruz). Divídese en dous niveis, o inferior, destinado aos cortesans e o superior, para uso exclusivo da realeza.
A capela inferior, dedicada a Virxe, é un espazo robusto con aspecto de cripta.
A capela superior (imaxe), representa o paradigma da elegancia e lixereza do gótico radiante.
A adopción do arco apuntado, a bóveda de cruzaría e a técnica da pedra armada permitiron, aos arquitectos, distribuir as cargas e crear un espazo desmaterializado no que os muros parecen de cristal -lucen vitrales de máis de 15 metros de altura por 5 metros de ancho, con máis de mil paneis ormamentados, creando unha atmósfera casi irreal-.
Función, contido e significado
As vidreiras de Sainte-Chapelle desenvolven un amplo relato da historia da cristiandade, que empeza co Antigo Testamento e remata, no rosetón, co Apocalipsis.