Sainte Chapelle de París

Catalogación

Título: Sainte-Chapelle (Capela Real) de la île de la Cité. París.

Autor: Pierre de Montreuil.

Tipoloxía: Arquitectura relixiosa. Interior.

Cronoloxía: 1241-1248 (Siglo XIII).

Estilo: Gótico clásico

Material: pedra e vidreiras

Descrición formal

La Sainte-Chapelle foi erixida como capela palatina e relicario para gardar a Santa coroa de espiñas de Cristo e un fragmento del "lignum crucis" (madeira da cruz). Divídese en dous niveis, o inferior, destinado aos cortesans e o superior, para uso exclusivo da realeza.

A capela inferior, dedicada a Virxe, é un espazo robusto con aspecto de cripta.

A capela superior (imaxe), representa o paradigma da elegancia e lixereza do gótico radiante.

A adopción do arco apuntado, a bóveda de cruzaría e a técnica da pedra armada permitiron, aos arquitectos, distribuir as cargas e crear un espazo desmaterializado no que os muros parecen de cristal -lucen vitrales de máis de 15 metros de altura por 5 metros de ancho, con máis de mil paneis ormamentados, creando unha atmósfera casi irreal-.

Función, contido e significado

As vidreiras de Sainte-Chapelle desenvolven un amplo relato da historia da cristiandade, que empeza co Antigo Testamento e remata, no rosetón, co Apocalipsis.