1. A primeira guerra carlista (1833-1840)
Carlos Mª Isidro
O CARLISMO E A SÚA IDEOLOXÍA
- O carlismo tivo dous focos :
o vasco- navarro e o aragonés -catalán
o maestrazgo valenciano
-As bases sociais do carlismo foron o campesiñado, o
artesanado, a baixa nobreza e o baixo clero .
-Mentres que o carlismo triunfou no mundo rural,
o liberalismo fíxoo no mundo urbano.
"Deus, patria, rei e foros", era a súa lema
Análise historiográfico: As causas do apoio do campesiñado ao carlismo. Por Josep Fontana
Fases da guerra
Primeira fase 1833-35
Protagonismo carlista, liderado polo xeneral Zumalacarregui.
Segunda fase. 1835-1837
Grandes cabalgadas e a guerra de guerrillas. Espartero, Maroto e Cabrera.
Terceira fase. 1837-1840
Escisións internas carlistas, triunfo de Isabel II.
A PERVIVENCIA DO CARLISMO
O carlismo representa a resistencia ao novo réxime, a opción polo absolutismo, o foralismo, o pacto trono-altar e as pautas sociais e culturais do Antigo Réxime, é, en definitiva, a expresión da inadaptación aos novos tempos.
O carlismo non vai desaparecer coa primeira guerra carlista, senón que vai ver dúas máis (1856 e 1860), ademais na guerra civil vai participar no bando nacional - os famosos requetes-.
Durante a transición democrática as súas divisións internas deron lugar aos Sucesos de Montejurra. Na actualidade atópase dividido e representa unha corrente marxinal.