Catedral de León
Catalogación
Autor:Enrique de Burgos (morto en 1277) e Juan Pérez.
Cronoloxía: 1255-1300.
Estilo: gótico
Tipoloxía: catedral.
Materiais:pedra, formigón e vidro.
Localización: León (España).
BIOGRAFÍA DO AUTOR
Enrique de Burgos, coñecido como Mestre Enrique, parece ser que era un arquitecto de orixe francesa.Bo coñecedor das novas solucións arquitectónicas iniciadas no país veciño, a documentación relaciónao coa construción das catedrais de Burgos e León. Mentres que na catedral de Burgos, o Mestre Enrique participa nasegunda fase das obras, en León traballa desde o inicio da construciónaínda que non é o autor dos planos da catedral.
Á súa morte, substituíno Juan Pérez, colaborador seu, que traballou tamén en Burgos e León polas mesmas datas que o seu mestre.
Descripción formal
A fachada occidental que dá acceso ao recinto consta dun corpo central dividido en catro franxas superpostas. Na parte inferior da entrada atopamos unha tripla portada oxival e ricamente decorada con esculturas, un triforio, un gran rosetón e, finalmente, un gablete flanqueado por dous pináculos. Separadas deste corpo, levántanse dúas torres cadradas de máis de 60 m de altura, tamén coroadas por pináculos.
Os muros laterais encóntranse seccionados polos contrafortes coroados por pináculos e os arcobotantes que recollen o peso da bóveda interior da nave central, e á súa vez permiten abrir numerosas ventás no muro.
Planta
Se a fachada se inspira en Chartres, a planta é unha reducción da catedral de Reims, a nave principal da cal conta con nove tramos fronte ós seis da leonesa. O resultado desta variación, segundo algúns teóricos, é unha macrocefalia, isto é, unha "cabeza" demasiado grande, que fai que a igrexa perda en profundidade e en perspectiva.
O corpo principal divídese en tres naves - a central moito máis alta que as laterais- ás que lles segue a cabeceira formada por un gran transepto -tamén de tres naves- e unha ábsida que prolonga o transepto en dous tramos rectos e que presenta un deambulatorio con cinco capelas radiais de forma trapezoidal.
As bóvedas, tanto das naves como da propia cabeceira, son de crucería e os nervios dos seus arcos convértense en finas columnas pegadas que chegan ata o chan. A grande altura de columnas e piares crea o efecto de verticalidade propio do gótico.
O alzado interior divídese nos tres niveis característicos do Gótico: arcadas oxivais, que dan acceso ás naves laterais; triforio de ventás lanceoladas e un elevado claristorio que acolle 230 ventás apuntadas que, xunto aos rosetóns das portaladas, suman máis de 1200 m2 de vidreiras policromadas que achegan unha gran luminosidade interior.
O teito, a 30 m de altura, péchase en bóveda de cruzaría, cuxos nervios se converten ao final en columnas apegadas que chegan ata o chan, dividindo así os diferentes tramos da nave.
Contorno e integración urbanística
Situada nunha enorme praza no alto da cidade, a catedral domina con autoridade toda a urbe. A maxestosidade e magnificencia que aínda hoxe atesoura o conxunto, debeu ter un grande impacto na época, pois a construción elévase no ceo como símbolo do poder do Cristianismo nun territorio acabado de reconquistar aos musulmáns.
Función, contido e significado
Coñecida co nome de Pulchra leonina e baixo a advocación á Virxe María, a catedral de León atópase na ruta de paso do camiño de Santiago. Iso, xunto ás numerosas reliquias de santos que atesoura, como por exemplo as de San Froilán -patrón da cidade-, convértena nun importante centro de peregrinación. Para recibir todas estas visitas a catedral de León está perfectamente adecuada, pois o constante movemento de entrada e saída queda perfectamente regulado a partir das dúas naves laterais, o transepto aberto con portadas e a xirola na cabeceira.
Os seus excepcionais ventanais ilustran a calidade xamais igualada que acadou a vidreira, manifestación artística incluída entre as mal chamadas "artes menores" -para diferencialas das maiores, arquitectura, escultura e pintura-. Na catedral de León, á gama de cores francesa e inglesa -baseada en vermellas, azuis e amarelas-
engadíronselle brillantes púrpuras e verdes escuras. A catedral de León, en definitiva, fai máis real que nunca a consideración de Deus como "luz do mundo".
Queda patente tamén a influencia francesa no que respecta a arte da vidreira e en particular as vidreiras da Sainte-Chapelle.
Fonte: Vicens-Vives