Borromini: San Carlos das catro fontes

Catalogación

Cronoloxía: 1638-1641

Estilo: Barroco

Materiais: ladrillo e estuco

Tipoloxía: Igrexia

Localización: Roma

Borromini realiza a arquitectura como modelándola.

A fachada é moi teatral e é exemplo de movemento e dinamismo barroco con curva e contracurva e ademais as columnas que son de orde xigante ao estar tan próximas crean un efecto ascensional. Entre estas grandes columnas nas rúas observamos columnas de orde normal.

Pódese dividir en DOUS NIVEIS separados por un entablamento ininterrumpido con curva e contracurva .

NIVEL SUPERIOR.

- Na parte superior entablamento cóncavo interrompido por medallón cuxa forma oval dá impulso ascensional á fachada.

- Rúas laterales cóncavas e na rúa central que é cóncava sitúa unha unha especie de balcón ou edículo con adintalamento convexo que parece enlazar co nivel inferior

NIVEL INFERIOR

- Rúas laterales cóncavas divididas en dous niveis con hornacinas.

- Rúa central convexa con dous niveis : porta e hornacina.

Nas columnas introduciu modificacións das ordes xónica e corintia.

Ademais toda a fachada está repleta de elementos ornamentais que fomentan nos nosos ollos a idea de movemento: fonte, hornacina coa estatua de San Carlos, nichos, balaustrada, grutescos, entablamentos, medallones. fiestras.

Interior

O entaboamento formado por curva e contracurva rodea a pequena igrexa , sobre el catro bóvedas de cuarto de esfera con casetóns e entre elas as catro pechinas decoradas con paneis ovalados e de alí parte a cúpula oval con decoración de hexágonos e cruces que diminúen cara á lanterna creando efecto de perspectiva. A linterna está iluminada con fiestras e na súa bovedilla o símbolo da Santísima Trinidad.

Elementos decorativos : .capiteis, volutas investidas, nichos con veneras, querubines, guirnaldas, cruces.

Espazo curvilíneo e movido. Sentido direccional cara ao alto , efectos de clarooscuro no muro con entrantes e salientes

Máis información: vierosdaarte