1. A crise das democracias liberais
AVANCE E RETROCESO DA DEMOCRACIA (1914-1939
Entre 1914 e 1939 hai un avance e un retroceso da democracia, debido a que despois da Gran Guerra o sistema democrático tivo un certo auxe en Europa do leste, onde se implantou en países de tradición monárquica autoritaria e nalgúns dos estados xurdidos da descomposición do Imperio Austro-Húngaro. Mais este viraxe ao sistema democrático non deixou de ser un espellismo pois todos os estados da nova democracia fixeron un xiro ao autoritarismo a partir da segunda metade dos anos vinte ou principios dos trinta.
A onda do autoritarismo tamén afectou aos principais países nos que a democracia era anterior a Primeira Guerra Mundial, como é o caso de España e Italia. Xa que logo, obsérvase un crecemento e posterior contracción do sistema democrático ata o punto en que antes da Segunda Guerra Mundial os estados democráticos eran minoría en Europa.
Esténdense logo a Primeira Guerra Mundial
Entran en crise:
Crise económica
Conflitos sociais
Inestabilidade política
Democracias consolidadas (Gran Bretaña e Francia)
Gran Bretaña
Caos económico
Grandes disturbios obreiros
Comezo do conflito de Irlanda
Mediación do Partido Laborista, permitiu canalizar de forma parlamentaria as demandas populares e reconducir a crise.
Cartel de apoio aos republicanos españois realizado por Joan Miró en 1937
Francia
Crise económica na década de 1930
Oposición obreira e da dereita
Goberno da Fronte Popular, permitiu a estabilidade política, xa que a través da vía parlamentaria e democrática, desenvolveron políticas ecómicas e socias que melloraron as condicións dos máis desfavorecidos pola crise e permitiron conter as movilizacións das dereitas.
A este partidos de esquerdas sumáronse movementos formados por intelectuais como a Liga dos Dereitos do Home, e Movemento contra a Guerra e o Fascismo e o Comité de Vixilancia dos Intelectuais Antifascistas.