மறு பிறப்பு

பௌத்தம்: சிறந்த வினா - சிறந்த விடை

5. மறு பிறப்பு

Rebirth

வினா: மனிதன் எங்கிருந்து வந்தான்? எங்கு செல்கிறான்?

விடை: இவ்வினாவுக்கு மூன்று தகுதியான விடைகள் உள. கடவுள் அல்லது கடவுளர் மீது நம்பிக்கை யுள்ளவர்கள் நம்புவது, ஒரு மனிதனைக் கடவுள் படைக்கு முன் இருப்பதில்லை; கடவுளின் எண்ணப்படிதான் அவரால் அவன் உலகத்துக்கு அனுப்பப் படுகிறான். பிறகு, அவன் நம்பிக்கையின்படியோ, செயலின்படியோ உலகத்தில் வாழ்கிறான். கடைசியாக அவன் மோட்சத்துக்கோ, நரகத்துக்கோ செல்கிறான் என்பதாகும். மனிதப் பண்பாட்டியல் நூலார், மற்றும் அறிவியல் அறிஞர் இயற்கைக் காரணங்களால் கருத்தரித்து, உருவாகி ஒவ்வொரு மனிதனும் பிறப்பதாகவும், பிறந்து, வாழ்ந்து பிறகு மறைகின்றான் என்றும் கூறுகின்றனர். பௌத்தம் இவ்விரு கூற்றுகளையுமே ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.

முதல் கூற்று பல ஒழுக்கப் பிரச்னைகளை ஏற்படுத்துகின்றது. ஒரு நல்ல கடவுள் நம் ஒவ்வொருவரையும் படைத்திருந்தால், பலரை ஏன் பயங்கரமான அருவருப்பான தோற்றத்துடன் படைத்தார் என்பதற்கான காரணத்தைச் சரியாக விளக்குவது கடினமாக இருக்கிறது; அல்லது எத்தனையோ குழந்தைகள் கருவிலேயே கலைந்து விடுகின்றன; சில இறந்தே பிறக்கின்றன. கடவுளை நம்புபவர்களின் விவரிப்பில் இன்னொரு பிரச்னை என்னவென்றால், ஒருவன் அறுபது அல்லது எழுபது ஆண்டுகள் உலகத்தில் செய்த தவறான செய்கைக்கு அவன் நரகத்தில் என்றென்றும் துன்புற வேண்டு மென்பது நியாமற்றதாகத் தோன்றுகிறது. அதைப் போலவே அறுபது எழுபது ஆண்டுகள் மாசற்ற வாழ்வு வாழ்ந்தவர்களுக்கு மோட்சலோகத்தில் நித்திய பேரின்பம் கிடைக்கும் என்று கூறுவதும் தகுதிக்கு மேற்பட்ட பரிசாகவே தோன்றுகிறது.

இரண்டாவது விரிவான கணிப்பு முதல் விவரக் கணிப்பைவிட, அறிவியல் பூர்வமாக ஏற்புடையாதாக இருக்கிறது. இருந்தாலும், அவற்றில் பல முக்கியமான வினாக்கள் பதிலளிக்கப்படாமலேயே விடப்பட்டுள்ளன. இரண்டு உயிரணுக்கள் (தாய் தந்தையிடமிருந்து) இணைவதாலே, அதுவும் ஒன்பதே மாதங்களில், எப்படி ஆச்சரியப்படும்படியான சிக்கலான நினைவு உணர்வுகள் வளரமுடியும்? PARAPSYCHOLOGY (எதிர்காலத்தை ஊகிக்கும் தன்மை, மறுபிறப்பு போன்றவை) என்னும் இயல் அறிவியலின் ஒரு கிளையாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கும் இக்காலத்தில் TELEPATHY (மற்றவர் மனதில் உள்ள எண்ணங்களைத் தெரிந்து கொள்ளும் இயல்பு) போன்ற அற்புத நிகழ்வுகளுக்கு உலகாயத வாதத்தினரிடம் திருப்தியான விளக்கம் கிடைக்கவில்லை.

மனிதன் எங்கிருந்து வந்தான், எங்கு செல்கிறான் என்பதற்குப் பௌத்தம் திருப்திகரமான விளக்கத்தைத் தருகிறது. நாம் இறக்கும்போது, மனம் வாழ்ந்த போது இருந்த எண்ணங்கள், விருப்பங்கள், தகுதிகள், குணாதிசயங்கள் அனைத்தையும் உள்ளடக்கியவாறு, ஒரு கருவில் மீண்டும் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொள்கிறது. பிறகு அது பிறந்து, முற்பிறவியின் குணாதிசயங்களாலும். இப்பிறவியின் சூழ்நிலைகளாலும் பாதிக்கப்பட்டுத் தனி மனிதனாக வளர்கிறது. அவனுடைய ஆளுமை அவன் நோக்கத்தோடு எடுக்கும் முயற்சியாலும், பெறும் கல்வி, பெற்றோரின் வளர்ப்புமுறை, சமுதாயச் சூழ்நிலைக்கேற்றவாறு மாற்றப் படுகிறது. வாழ்ந்து கடைசியில் மறுபடியும் மரணம் என்னும் முடிவு உருவாகி, ஒரு புதிய கருவில் தன்னை நிலைநாட்டிக்கொள்கிறது.

மறு உரு எடுக்க வேண்டும் என்ற தாகமும், பேதமையுமே இந்தப் பிறப்பும், இறப்பும், மறுபிறப்பும் தொடர்வதற்கான காரணங்களாகும்.

பேதைமையும், ஆசையும் முடிவுக்கு வந்த பின் மறுபிறப்பெடுக்காமல் மனம் இறுதியாக அடையும் நிலையே பிறப்பறுக்கும் நிர்வாணம் என்னும் இறுதிநிலை! இந்த நிர்வாண நிலையை அடைவதே பௌத்தத்தின் இறுதிக் குறிக்கோளும், வாழ்க்கையின் நோக்கமும் ஆகும்.

QUESTION: Where do we humans come from and where are we going?

ANSWER: There are three possible answers to this question. Those who believe in a god or gods usually claims that before individuals are created, they do not exist, then they come into being through the will of a god. They live their lives and then, according to what they believe or do during their lives, they either go to eternal heaven or eternal hell. There are others, humanists and scientists, who claim that the individual comes into being at conception due to natural causes, lives, and then at death, ceases to exist. Buddhism does not accept either of these explanations.

The first gives rise to many ethical problems. If a good god really creates each of us, it is difficult to explain why so many people are born with the most dreadful deformities or why so many babies are miscarried just before birth or are still-born. Another problem with the theistic explanation is that it seems very unjust that a person should suffer eternal pain in hell for what they did in just 60 or 70 years on earth. Sixty or 70 years of non-beliefs or immoral living does not seem to deserve eternal punishment. Likewise, 60 or 70 years of virtuous living seems a very small outlay for eternal bliss in heaven. The second explanation is better than the first and has more scientific evidence to support it but it still leaves important questions unanswered. How can a phenomenon so amazingly complex as human consciousness develop from the simple meeting the sperm and the egg and in just nine months? And now that parapsychology is a recognized branch of science, phenomena like telepathy are increasingly difficult to fit into the materialistic model of the mind.

Buddhism offers the most satisfactory explanation of where humans come from and where they are going. When we die, the mind with all the tendencies, preferences, abilities and characteristics that have been developed and conditioned in this life, re-establishes itself in a fertilized egg. Thus the individual grows, is reborn and develops a personality conditioned both by the mental characteristics that have been carried over from the last life and by the new environment. The personality will change and be modified by conscious effort and conditioning factors like education, parental influence and society and once again at death, re-establish itself in a new fertilized egg. This process of dying and being reborn will continue until the conditions that cause it, craving and ignorance, cease. When they do, instead of being reborn, the mind attains a state called Nirvana and this is the ultimate goal of Buddhism and the purpose of life.

* * * * * * * *

வினா: மனம் அல்லது நினைவு எப்படி ஓர் உடலிலிருந்து மற்றோர் உடலுக்குச் செல்லும்?

விடை: மனத்தை வானொலியின் அலைகளுடன் ஒப்பிடுங்கள். வானொலி அலைகள் வார்த்தைகளாகவோ, இசையாகவோ இருப்பதில்லை. அவை இடைவெளிகளுடன் கூடிய வேறுபட்ட அலைவரிசைகளடங்கிய சக்திகள். விண்வெளியில் பயணிக்கும் அவற்றை வானொலிப் பெட்டி மூலம் தேர்ந்தெடுத்துச் சொற்களாகவும் இசையாகவும் அனுபவிக்கிறோம்; மனமும் இப்படிப்பட்டதே. மரணத்தில் மன சக்தி அந்தரத்தில் பயணம் செய்து ஒரு கருவினால் ஈர்க்கப்பட்டு அதனுடன் கலக்கிறது. அப்படிக் கலந்த கரு வளர்ந்து, மூளையில் மையமிட்டு அங்கிருந்து பரப்பப்பட்டுப் புது மனிதனாக உருவெடுக்கிறது.

QUESTION: How does the mind go from one body to another?

ANSWER: Think of it as being like radio waves. The radio waves, which are not made up of words and music but energy at different frequencies, are transmitted, move through space, are attracted to and picked up by the receiver from where they are broadcast as words and music. It is similar with the mind. At death, mental energy moves through space, is attracted to and picked up by the fertilized egg. As the embryo grows, it centers itself in the brain from where it later ‘broadcasts’ itself as the new personality.

* * * * * * * *

வினா: ஒருவன் மறுபிறப்பெடுக்கும் போது ஆத்மா அல்லது சுயம் தானே ஓர் உடலிலிருந்து மறு உடலுக்குச் செல்கிறது?

விடை: புத்தரின் போதனை அப்படி இல்லை. நித்திய ஆத்மா அல்லது சுயம் என்பதில் நம்பிக்கை வருவதற்கு நமது ஆணவமே காரணம் என்று புத்தர் கூறுகிறார். ஆணவத்தால் நாம் ஏமாற்றப்படுகிறோம். இந்த நம்பிக்கை, ஆணவத்தை மேலும் ஊக்குவிக்கிறது. நித்திய ஆத்மா என்று எதுவும் இல்லை என்பதை உணரும் போது ஆணவமும், அகந்தையும், போலித் தற்பெருமையும், சுயநலம் மட்டுமே கருதும் இயல்பும் மறைந்துவிடுகின்றன. தனிமனிதன் ஒரு கெட்டியான (மாற்றமில்லாத) பாறை இல்லை. தொடர்ந்து ஓடிக்கொண்டிருக்கும் ஒரு நீரோடை.

QUESTION: Isn't it the soul or the self that passes from one body to another when someone is reborn?

ANSWER: Not according to the Buddha. In fact, he taught that the belief in an eternal soul or self is a delusion created by the ego and which further encourages the ego. When we see that there is no eternal self, egoism, narcissism, conceit and self-centeredness disappear. The individual is not a solid rock but a flowing stream.

* * * * * * * *

வினா: இது முரண்பாடாகத் தெரிகிறதே? ஆத்மா என்று ஏதும் இல்லை என்றால் ஒரே தன்மை (மாறாத நமக்கென்ற ஓர் அடையாளம்) என்றும் ஏதும் இருக்க முடியாது. ஒரே தன்மை என்று ஏதும் இல்லையென்றால் நாம் மறுபிறப்பெடுப்பதாக எப்படிக் கூற முடியும்?

விடை: 95 வருடங்களாகத் தொடர்ந்து உள்ள ஒரு கால்பந்து அணியை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். அத்தனை வருடங்களாக நூற்றுக்கணக்கானோர் அந்தக் குழுவில் இணைந்து ஐந்து அல்லது பத்து ஆண்டுகள் விளையாடிய பிறகு விலகியிருப்பார்கள். அவர்களுக்குப் பதிலாக புதியவர்கள் குழுவில் நியமிக்கப் பட்டிருப்பார்கள். முதலில் விளையாடியவர்கள் இன்று குழுவில் உறுப்பினராக இருக்கமாட்டார்கள். அவர்கள் இறந்து போயுமிருப்பார்கள். ஆரம்பத்தில் இருந்த அணியினர் இன்று அணியில் இல்லையென்றாலும் 'அந்த அணி' இன்னமும் இருக்கிறது என்று சொல்லலாம் அல்லவா?

அணியின் உறுப்பினர்கள் மாறிக்கொண்டே தான் இருக்கிறனர். அதே சமயம் 95 வருடங்களுக்கு முன்பு இருந்த அணி தான் இன்றும் இருக்கிறது. விளையாட்டு வீரர்களும் தொடர்ந்து அணியில் இருக்கின்றார்கள். ஆனால் அந்த அணியின் மாறாத தன்மை என்ன? அதன் பெயர், பழைய வெற்றிகளின் நினைவுகள், விளையாடுபவர்களுக்கும் இரசிகர்களுக்கும் அணியின் மீதுள்ள உணர்ச்சிகள், அணியினர் மத்தியில் உள்ள கூட்டுறவு போன்றவைதான்.

தனி நபர்களும் அது போலத்தான்.

மனமும் உடலும் எந்நேரமும் மாறிக்கொண்டே இருந்தாலும் மறுபிறப்பெடுக்கும் ஒருவர் இறந்தவரின் தொடர்ச்சியே. மாறாத எதுவும் தொடர்ந்து மறுபிறப்பெடுப்பதில்லை. அந்த நபரின் தனித்தன்மையைக் குறிக்கும் நினைவுகளும், மனப் போக்கும், குணாதிசயங்களும், மனப் பழக்க வழக்கங்களும், மனம் சம்பந்தமான இயல்புகளும் தான் மறுபிறப்பெடுக்கின்றன.

QUESTION: That sounds like a contradiction. If there is no self there must also be no identity, and if there is no identity how can you say that we are reborn?

ANSWER: It is like a football team which has been going for 95 years. During that time hundreds of players have joined the team, played with it for five or ten years, left and been replaced by other players. Even though not one of the original players is still in the team or even alive, it is still valid to say that 'the team' exists. Its identity is recognizable despite the continual change. The players are hard, solid entities but what is the team's identity made up of? Its name, memories of its past achievements, the feelings that the players and the supporters have towards it, its esprit de corps, etc. Individuals are the same. Despite the fact that both body and mind are continually changing, it is still valid to say that the person who is reborn is a continuation of the person who died - not because any unchanging self has passed from one to another but because identity persists in memories, dispositions, traits, mental habits and psychological tendencies.

* * * * * * * *

வினா: சரி. நாம் முன்பே பிறந்திருந்தோமேயானால், ஏன் முன் வாழ்க்கைகளை நினைவு படுத்த முடிவதில்லை?

விடை: சிலரால் முடிகிறது. அவர்களின் இளம் வயதிலாவது அவர்களால் நினவுகூற முடிகிறது. அதிகமானோரால் நினைவுகூற முடிவதில்லை என்பது உண்மை தான். தாயின் வயிற்றில் இருக்கும் ஒன்பது மாதங்களில் பழைய நினைவுகள் எல்லாம் அழிந்து விடுகின்றனவோ என்னவோ! அல்லது ஒன்பது மாதம் உணர்ச்சிகளே இல்லாமல் இருந்து விட்டுப் பிறந்தவுடன் புலன்களால் ஏற்படும் பல புதிய உணர்ச்சிகளால் அதிர்ச்சி ஏற்பட்டுப் பழைய நினைவுகள் அழிக்கப் பட்டிருக்கக்கூடும்.

QUESTION: Okay then, if we all lived before, why can’t we remember our former lives?

ANSWER: Some people can, at least during their early childhood. But it is true that most people cannot. There may be several reasons for this. Perhaps the nine months in the womb before birth erases all or most memories. Perhaps the shock of all the new sensory input at birth, after nine months of almost complete sensory deprivation, just wipes out all former memories.

* * * * * * * *

வினா: ஒருவன் எப்பொழுதும் மனிதனாகவே பிறப்பானா?

விடை: இல்லை. பல ஆட்சி மண்டலங்களுள் ஒன்றில் மறுபிறப்பெடுக்கலாம். சிலர் சொர்க்கத்தில் பிறக்கலாம்; சிலர் நரகத்தில் பிறக்கலாம்; சிலர் பசிப்பிணி மிக்க பிசாசுகளாகப் பிறக்கலாம்! சொர்க்கமென்றால், அது தனியானதொரு உலகமில்லை! ஓர் இடமில்லை. அது ஒரு நிலை. அங்கு நுண்ணிய உடலும் மனமும் மகிழ்ச்சியை அனுபவிக்கின்றன. சில சமயங்கள் சொர்க்கமென்ற நிரந்தரமானதோர் உலகம் இருப்பதாகத் தவறாக எண்ணி, அதனை அடையக் கடினமாக உழைக்கக் கூறுகின்றன. ஆனால் அது தவறு. எல்லா நிலைகளையும் போலச் சொர்க்கமென்பதும் நிலையற்ற ஒன்று. எப்பொழுது அங்கு ஒருவனது வாழ்வு முடிகிறதோ அவன் மறுபடியும் மனிதனாகப் பிறக்கலாம்.

நரகம் என்பதும் சொர்க்கம் போலவே ஓர் இடமன்று; இருக்கும் நிலை! அங்கு நுண்ணிய உடலும் மனமும் கவலையையும் வருத்தத்தையும் மட்டுமே அனுபவிக்கும். பசிப்பிணி மிக்க பிசாசென்றால், அதுவும் ஒரு நிலையே. அங்கு நுண்ணிய உடலும் மனமும் திருப்தியற்ற நிலையையும் தொடர்ந்து எல்லாவற்றுக்கும் ஏங்கும் நிலையையும் அனுபவிக்கும்.

ஆக மோட்சலோக வாழ்க்கை அனுபவமென்பது முக்கியமாக மகிழ்ச்சியே. நரகலோக வாழ்க்கை அனுபவமும், பிசாசுகளின் வாழ்க்கையனுபவ மென்பதும் முக்கியமாக வேதனையே! மனிதர்கள் பொதுவாக இவ்விரண்டையும் கலந்தே அனுபவிக்கின்றனர்.

ஆக மனித மண்டலத்துக்கும் மற்ற மண்டலங்களுக்கும் உள்ள வேறுபாடு என்னவெனில், உடலின் உருவத்தோற்றமும், மன உணர்ச்சிகளின் தரமுமேயாகும்.

QUESTION: Is one always reborn as a human being?

ANSWER: No, there are several realms in which one can be reborn. Some people are reborn in heaven, some are reborn in hell, some are reborn as hungry spirits and so on. Heaven is not so much a place as a state of existence where one has a subtle body and where the mind experiences mainly pleasure. Like all conditioned states, heaven is impermanent and when one's life span there is finished, one could well be reborn again as a human. Hell, likewise, is not a place but a state of existence where one has a subtle body and where the mind experiences mainly anxiety and distress. Being reborn as a hungry ghost, again, is a state of being where the body is subtle and where the mind is continually plagued by longing and dissatisfaction. So heavenly beings experience mainly pleasure, hell beings and hungry spirits experience mainly pain and human beings experience usually a mixture of both. The main difference between the human realm and other realms is the body type and the quality of experience.

* * * * * * * *

வினா: நாம் எங்கு பிறப்போமென்பதை எது முடிவு செய்கிறது?

விடை: நாம் எப்படிப்பட்டவராக மறு பிறவி எடுப்போம் என்பதற்கான பல காரணிகளுள் மிக முக்கியமான காரணி ‘கம்மா’ என்னும் வினைப்பயனே! 'கம்மா' என்னும் பாலி மொழிச் சொல்லுக்குச் செயல், வினை என்பவையே பொருளாகும். உடலாலும், பேச்சாலும், அறிவோடும் நோக்கத்தோடும் செய்வதுதான் வினை. இதைச் சரியாக விளக்க வேண்டுமென்றால், இப்பிறப்பில் நாம் எப்படி வாழ்கிறோமோ அவையனைத்தும் நாம் கடந்த காலத்தில் நினைத்தவை, செயல்பட்டவைகளால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. அதைப் போலவே இப்பொழுது நாம் செய்யும் செயலும் வினையும் எதிர் காலத்தில் பிரதிபலிக்கும்!

கண்ணியமான, எல்லாராலும் விரும்பப்படும் ஒரு மனிதன் சொர்க்கமண்டலத்தில் அல்லது இவ்வுலகில் மகிழ்ச்சி நிறைந்த அனுபவங்களை உணரும் மனிதனாகப் பிறக்கலாம். ஆவலும், கவலைகளும் அல்லது மிதமிஞ்சிய கொடுமையான குணமுடைய ஒருவன் நரகமண்டலத்தில் அல்லது இவ்வுலகில் வேதனை தரும் அனுபவங்களை அதிகமாக உணரும் மனிதனாகப் பிறக்கலாம். ஒவ்வொரு பொருள் மீதும் பேராசை கொண்டு, பயங்கர ஏக்கங் கொண்டு, ஆசைத் தீயால் எரிந்து, திருப்தியே அடையாத ஒருவன், பிசாசு உலகில் அல்லது எல்லாவற்றுக்கும் ஏங்குகிற தேவை தேவையென அலைகிற மனிதனாகப் பிறக்கலாம். இப்பிறப்பில் மனதில் எவ்வித வழக்க ஒழுக்கங்களைப் பலமாக வளர்த்துக் கொள்கிறானோ அவையே அவனுக்கு அடுத்த பிறவியிலும் பிரதிபலிக்கும். பெரும்பாலான மக்கள் மனிதர்களாகவே மறுபிறப்பெடுக்கின்றனர்.

QUESTION: What decides where a person will be reborn?

ANSWER: The most important factor, but not the only one, influencing where we will be reborn and what sort of life we shall have, is kamma. The word kamma means 'action' and refers to our intentional mental, verbal and bodily actions. In other words, what we are is conditioned very much by how we have thought and acted in the past. Likewise, how we think and act now will influence how we will be in the future. The gentle, loving type of person tends to be reborn in a heaven realm or as a human being who has a predominance of pleasant experiences. The anxious, worried or extremely cruel type of person tends to be reborn in a hell realm or as a human being who has a predominance of unpleasant experiences. The person who develops obsessive craving, fierce longings and burning ambitions that can never be satisfied tends to be reborn as a hungry spirit or as a human being frustrated by longing and wanting. Whatever mental habits are strongly developed in this life will simply continue in the next life. Most people, however, are reborn as a human being.

* * * * * * * *

வினா: நரகத்தில் வாழ்வதைப் பற்றிக் கூறினீர்கள். பௌத்தர்கள் நரகத்தில் நம்பிக்கையுள்ளவர்களா என்ன?

விடை: நீங்கள் நரகம் என்று சொல்வது, அப்படி ஒரு இடம் இருப்பதாகவும், நீதிஅளிக்கும் கடவுள் என்று ஒருவர் அங்கு இருந்து, அவர் மீது நம்பிக்கை இல்லாதவர்களை என்றென்றும் நரக வேதனையை அனுபவிக்க வைப்பார் என்றும் நினைத்தால், அப்படி ஒரு நரகத்தை பௌத்தர்கள் நம்புவதில்லை. அப்படி ஒரு கருத்தே பழி வாங்கும் மனத்தில் தான் தோன்றக்கூடும் என்று பௌத்தர்கள் கூறலாம். 'நிரயா' மற்றும் 'அபயா' என்ற பாலி மொழிப் பௌத்தச் சொற்கள் பொதுவாக நரகம் என்று மொழிபெயர்க்கப் படுகின்றன. ஆனால் அவற்றின் சரியான பொருள் 'தேய்வு/சரிவு' அல்லது 'இழப்பு/நட்டம்' என்பது தான். கொடுமையான குணமுடைய அல்லது சுயநல முள்ளவர்கள் தங்களுக்கென ஒரு மனநிலையை ஏற்படுத்திக்கொள்கின்றனர். இதனால் உருவாகும் அனுபவங்கள் மேலதிகமாக வேதனையான அனுபவங்களாகவே இருக்கும். புத்தர் கூறுகிறார்:

"முட்டால் நரகம் கடலுக்கடியில் இருப்பதாகக் கூறுகிறான். நரகம் வேதனையான அனுபவத்திற்கு ஒரு பெயர் என்று நான் கூறுகிறேன்"

உங்களுக்கு ஒரு உதாரணம் தருகிறேன். விசர் பிடித்தவன் எங்கும் எதிலும் அபாயத்தையும், சதியினையும், வஞ்சனையையும் காண்கிறான். உண்மையில் அப்படி எதுவும் இல்லை. அவன் மன நிலைதான் அவனை எப்போதும் சந்தேகங்கொள்ளவும், அச்சங்கொள்ளவும், கவலைப்படவும் செய்கிறது. வேறு யாரும் அவன் மீது தீர்ப்புத் தந்து வேதனையை அனுபவிக்கச் செய்யவில்லை. அவனே உருவாக்கிய உலகம் இது. மேலும் இந்த நிலையில் உள்ளவர் தாங்களாகவே இந்த மன நிலையிலிருந்து மேம்படுத்திக் கொள்ளவும் முடியும். ஆகவே பௌத்தச் சிந்தனைப்படி நரகம் ஒரு நிரந்தர இடம் இல்லை. நமக்கு எப்போதும் நரகத்திலிருந்து விடுபட இன்னொரு வாய்ப்பு உள்ளது.

QUESTION: You mentioned hell beings. Don't tell me you Buddhists actually believe in hell!

ANSWER: If by hell you mean a place where a judgmental god throws all those who did not believe in him so he can punish them for eternity, then no. A Buddhist would say that such an idea could only be the product of a vengeful mind. Niraya and apaya, the Buddhist terms usually translated as hell, actually mean 'decline' and 'loss'. Exceptionally cruel or selfish people create for themselves a mental state, and thus an experience, which is predominantly negative. The Buddha said; "The fool says that hell is under the sea. But I say that hell is a name for painful feeling" (S.IV,206). I will give you an example. A paranoid person sees danger, plots and betrayal everywhere, even though there are none. It is his mindset that makes him continually suspicious, fearful and anxious. No one has judged and then condemned him to a negative existence. He created it for himself. Further, such people always have the possibility of raising themselves out of their negative mindset and thus, according to Buddhism, hell is not eternal. We always have another chance.

* * * * * * * *

வினா: நம்மை நமது வினைப்பயன் மட்டுமே தீர்மானிக்க முடியாது. நாம் அதை மாற்றலாம்!

விடை: ஆம்; வினைப்பயனையும் நாம் மாற்றலாம்; பௌத்த நோக்கமே இதுதான். அதனால் தான், புத்தபெருமான் நமக்களித்த அஷ்டாங்க மார்க்கமெனும் எட்டு நேர்மையான வழிகளில் ‘முழுமையான நல்முயற்சி’ என்று ஒன்றிருக்கிறது. வினைப்பயனை மாற்றுவதென்பது நாம் எவ்வளவு நேர்மையாக இருகிறோம், நாம் நம் சக்தியை எவ்வளவு செலவு செய்கிறோம், நம் ஒழுக்க வழக்கங்களில் நாம் எவ்வளவு உறுதியாக இருக்கிறோம் என்பனவற்றைப் பொறுத்திருக்கிறது. ஆனால், ஒரு சிலர் எவ்வித முயற்சியுமின்றி முந்தைய பழக்கங்களின் காரணமாக, அவற்றை மாற்ற நினைக்காது, தீய வினைப்பயன்களுக்குப் பலியாகிறார்கள். அப்படிப்பட்டவர்கள் தங்கள் தீய செயல்களை மாற்றாவிட்டால் இறுதிவரை துன்பமே அடைவர். தீய செயல்கள் எவ்வளவு நாள் நீடிக்கிறதோ, அதை மாற்றுவதற்கும் நீண்டகாலம் அவர்கள் சிரமப்பட வேண்டும். இதனைப் பௌத்தர்கள் அறிந்துள்ளபடியால், ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்தையும் பயன்படுத்தி மகிழ்ச்சியற்ற துன்பந்தரும் எண்ணத்தால் ஏற்படும் வழக்க ஒழுக்கங்களைத் தவிர்த்து எண்ணத்தாலும் செயலாலும் நல்வினை தரக்கூடிய செயல்களில் ஈடுபடுகின்றனர்.

மனத்தின் வழக்க ஒழுக்கங்களைத் திருத்தப் பயன் படும் முறைகளில் தியான முறையும் ஒன்று. கட்டுப்பாட்டோடு பேசுவதும், பேசாதிருப்பதும், நடந்து கொள்வதும் மற்ற முறைகளாம்.

ஒரு பௌத்தனின் முழு வாழ்க்கையும் அவன் உள்ளத்தைத் தூய்மைப்படுத்தி நேர்மையான வாழ்வுக்குப் பயிற்சியளித்து மனத்தை விடுதலை செய்வதேயாம் . சான்றாக நீங்கள் பொறுமை யானவராகவும் இரக்க சிந்தனையுள்ளவராகவு மிருந்தால், அவை உங்கள் முற்பிறப்பின் குணமே. அந்த மென்மை இப்பிறப்பிலும் தொடர்கிறது. அக்குணங்களை இப்பிறப்பில் பலப்படுத்தி நல்ல வளர்ச்சியடையச் செய்தோமேயானால், அவை எதிர்காலத்தில் மேலும் பலப்பட்டு மேன்மையுறச் செய்யும். இப்படிக் கூறுவது நீண்ட நாட்களாகக் கடைப்பிடித்து வரும் நல்ல பழக்க வழக்கங்களை மீறுவது கடினம் என்பதை நம்மால் சுலபமாக அவதானிக்க முடிகிறது என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

இப்பொழுது நீங்கள் பொறுமையைக் கடைபிடிப்ப வராகவும் இரக்க சிந்தனையுள்ளவராகவு மிருந்தால் உங்களை எவராலும் சுலபத்தில் குழப்பிவிட முடியாது. நீங்களும் எவர்மீதும் வெறுப்படைய மாட்டீர்கள். மற்றவர்க்கும் உங்களைப் பிடிக்கும். அதுவே உங்களை மிக மகிழ்ச்சியாக வைத்திருக்கும்.

மீண்டும் நாம் வேறொரு சான்றினைக் காண்போம். கடந்த காலப் பழக்கத்தின் காரணமாக நீங்கள் மென்மையாகவும், இரக்க சிந்தனை யுள்ளவராகவும் பொறுமையைக் கடைப்பிடிப்ப வராகவும் இருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம். இப்பிறப்பில் நீங்கள் அந்த நற்பண்புகளை வளர்த்துக் கொள்ளத் தவறிவிடுகிறீர்கள் என்றால், அவை மெல்ல மெல்ல அழிந்து எதிர்காலப் பிறவியில் முழுமையாகவே இல்லாது போய்விடலாம். இங்கு பொறுமையும் இரக்கமும் பலவீனமாகி விடுகின்றன. இப்பிறப்பிலோ, அடுத்த பிறப்பிலோ முன்கோபம் கொள்ளுதல், கோபம், கொடுமை போன்றவையெல்லாம் வளர்ந்து, உருவாகி, மகிழ்ச்சியற்ற நிலைகளை உற்பத்தி செய்யும்.

இறுதியாக மற்றொரு சான்றினைப் பார்ப்போம். உங்களுடைய முற்பிறவியின் வழக்க ஒழுக்கங்களால் இப்பிறவியில் முன்கோபக்காரராக எடுத்ததற்கெல்லாம் கோபப்படுபவராக இருந்தால், அஃது உங்களுக்கே மகிழ்ச்சியற்ற தன்மையைக் கொடுக்கும். ஆகையால், அவ்வழக்க ஒழுக்கங்களை, உங்கள் முயற்சியாலேயே மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும். அவற்றை நற்குணங்களால் நிரப்புங்கள். நீங்கள் முயற்சி செய்து அத்தீய குணங்களை முழுமையாக நீக்கி விட்டீர்களேயானால், மகிழ்ச்சியற்ற தன்மையிலிருந்து விடுதலை பெறுவீர்கள். முன்கோபமும், உங்களிடமிராது. அக்குணாதிசயங்களை நீங்கள் அறவே ஒழிக்காது சிறிது மட்டும் குறைத்துக் கொள்வீர்களேயாயின், அவை மறுபடியும் மறுபிறவியில் தலைதூக்கச் சந்தர்ப்பமிருக்கிறது. அடுத்தப் பிறவியில் மீண்டும் சிறிது முயற்சி எடுத்து முழுமையாக அக்குணங்களை அறவே ஒழித்துவிட்டால் தீய வினைப்பயனிலிருந்து நீங்கள் விடுதலை பெறலாம்.

QUESTION: So we are not determined by our kamma, we can change it.

ANSWER: Of course we can. That's the whole purpose of Buddhism! That is why one of the steps on the Noble Eightfold Path is Perfect Effort. It depends on our sincerity, how much energy we exert and how strong the habit is. But it is true that some people simply go through life under the influence of their past habits, without making an effort to change them and falling victim to their unpleasant results. Such people will continue to suffer unless they change their negative habits. The longer the negative habits remain, the more difficult they are to change. The Buddhist understands this and takes advantage of each and every opportunity to break mental habits that have unpleasant results and to develop ones that have pleasant results. Meditation is one of the techniques used to modify the habit patterns of the mind, as are speaking or refraining from speaking and acting or refraining from acting in certain ways. The whole of the Buddhist life is a training to purify and free the mind. For example, if being patient and kind were a pronounced part of your character in your last life, such tendencies would re-emerge in the present life. If they are encouraged and further developed in the present life they will re-emerge even stronger and more pronounced in the future life. This is based upon the simple and observable fact that long established habits tend to be difficult to break. Now, when you are patient and kind, it tends to happen that you are not easily ruffled by others, you don't hold grudges, people like you and thus your experience tends to be happier.

Take another example. Let us say that you came into life with the tendency to be patient and kind due to your mental habits in the past life. But in the present life you neglect to strengthen and develop such tendencies. They would gradually weaken and die out and perhaps be completely absent in the future life. Patience and kindness being weak in this case, there is a possibility that either in this life or in the next life, a short temper, anger and cruelty could grow and develop, bringing with them all the unpleasant experiences such attitudes create.

We will take one last example. Let us say that due to your mental habits in the last life, you came into the present life with the tendency to be short-tempered and angry and you realize that such habits only cause unpleasantness. If you are only able to weaken such tendencies, they would re-emerge in the next life where with a bit more effort, they could be eliminated completely and you could be free from their unpleasant effects.

* * * * * * * *

வினா: தடங்களிலா எண்ணம் (தன்னிச்சை, சுவாதீனம், விரும்பியவாறு செய்தல்) இருப்பதாகப் பௌத்தம் போதிக்கிறதா?

விடை: மனித அனுபவங்களைப் பற்றி மூன்று தவறான கருத்துக்கள் இருப்பதாகப் புத்தர் கூறுகிறார். 1. அனைத்தும் காரணமின்றி ஒரு நோக்கம் இல்லாமல் நடக்கிறது, 2. அனைத்தும் முழுமுதற்கடவுளின் எண்ணப்படி நடக்கிறது, 3. அனைத்தும் கடந்த கால வினையின் பயனாக நடக்கிறது.

ஏற்கனவே நாம் சொன்ன படி வினையின் பயன் நம்மைப் பாதிக்கிறது. இன்றைய சூழ்நிலைக்கு அடிப்படைக் காரணம் அது. ஆனால் அதுவே தீர்மானிப்பதில்லை. (பனிக்கட்டி எப்படி உருவானது? ஒரு சமயத்தில் தண்ணீர் இருந்திருக்க வேண்டும். இல்லையேல் இப்போது பனிக்கட்டி இருந்திருக்காது. ஆனால் தண்ணீர் இருப்பதால் அது தானாகப் பனிக்கட்டி ஆகிவிடுமா? குளிர்ச்சியும் தேவையல்லவா?)

மனித எண்ணம் என்பது குதிரை மீது சவாரி செய்வது போன்றது. குதிரை ஒரு குறிப்பிட்ட திசையில் செல்ல, ஒரு குறிப்பிட்ட வேகத்தோடு செல்ல, ஒரு குறிப்பிட்ட வாறு அடி எடுத்து வைக்க ( சீரான ஓட்டம்/குதித்து ஓடும் ஓட்டம்) நாம் விரும்புவோம். ஆனால் குதிரைக்கு வேறு நோக்கம் இருக்கலாம். நமக்கு அனுபவமும் தன்னம்பிக்கையும் இருந்தால் குதிரையை அடக்கி நாம் விரும்பியவாறு செலுத்தலாம். குதிரை நமக்கு அனுபவமில்லை என்பதையோ நாம் பலவீனமாக இருப்பதையோ உணர்ந்து கொண்டால், நம்மைப்பற்றிக் கவலை கொள்ளாமல் அது தான் விரும்பியதையே செய்யும்.

அதேசமயம் நமது விருப்பம் ஒரு பக்கம் இருக்க குதிரையின் திறமைக்கும் சக்திக்கும் ஒரு எல்லை உண்டல்லவா? நாம் குதிரை 50 கி.மீ வேகத்தில் செல்ல வேண்டும் என்று விரும்புகிறோம். ஆனால் குதிரைக்கு அந்த அளவு சக்தி இல்லாவிட்டால் நாம் எவ்வளவு தான் அதை விரட்டினாலும் அந்த வேகத்தில் அது போகப் போவதில்லை. எனவே குதிரைச் சவாரி விரும்பியவாறு இனிதாய் அமைய அது பலதரப்பட்ட காரணங்களால் கட்டுப்பட்டிருக்கிறது. அது போலத்தான் மனித எண்ணமும். மனித எண்ணம் மட்டுமல்ல, எந்தச் சுய விருப்பமும் மற்ற எல்லாவற்றையும் போலப் பிற காரணங்களால் கட்டுப்பட்டுள்ளது தான்.

ஆனால் நாம் எந்த அளவு நமது தீர்மானிக்கும் ஆற்றலை வளர்த்துக் கொள்கிறோமோ, எந்த அளவு பொறுமையையும் விடாமுற்சியையும் கடைப் பிடிக்கிறோமோ அந்த அளவு நாம் நம்மையே சிறந்த முறையில் மாற்றம் செய்துக்கொள்ள முடியும். இதுவே புத்தரின் அஷ்டாங்க மார்க்கமெனும் எட்டு நேர்மையான வழிகளின் நோக்கம்.

QUESTION: So does Buddhism teach that there is free will?

ANSWER: The Buddha said that there are three false views concerning human experience - that everything happens randomly, that everything is due to the will of a supreme god and that everything is caused by past kamma (Anguttara Nikaya I,173). As said before, our kamma conditions us rather than determines us. Human will is like riding a horse. I want the horse to go one way, one speed, to canter or to gallop, and she has her own ideas. If I have the experience and the confidence I can make her do what I want. If the horse senses that I am weak or inexperienced she will take no notice of me and do exactly what she wants, despite my wishes. Further, apart from my wishes the horse has limited capabilities. If I want her to go 50 km an hour but she does not have the strength to go that fast, it will not happen no matter how much I want it or how much I push her. A pleasant ride on a horse is conditioned by multiple factors and it is the same with human will. So you can say we don’t have free will, our will is conditioned, like everything else.

Of course, the more we develop our will, the more patience and persistence we have, the more we can change in positive ways. This is the whole purpose of the Noble Eightfold Path.

* * * * * * * *

வினா: இந்தப் பிறவியில் சந்தித்த மக்களை அடுத்த பிறவியிலும் சந்திக்க முடியுமா?

விடை: ஆம். முடியும். ஒருமுறை பல ஆண்டுகளாகச் சேர்ந்து வாழ்ந்து, ஒருவருக்கொருவர் அன்பு கொண்டிருந்த ஒரு பெரியவரும் அவரது மனைவியும் புத்தரைச் சந்தித்தனர். இவ்வாழ்வில் இணைந்து வாழ்ந்தது போலவே அடுத்த பிறவியிலும் ஒன்றாகவே இருக்க விரும்புவதாகக் கூறினார்கள். ‘ஒருவர்க்கொருவர் அன்போடு இருந்தால், அதே அளவு நம்பிக்கையும், பண்பும், தயாள குணமும், புரிந்துணர்வும் அவர்களிடையே இருந்தால் மறுபிறப்பிலும் அவ்விருவரும் சேர்ந்திருக்க முடியும்’ என்று புத்தர் அவர்களுக்குக் கூறினார்.

இருவர் சந்திக்கும்போது அவர்களுக்குள் உடனே பிரியமும் பாசமும் உண்டாகி அது நீண்ட ஆழந்த அன்புக்கும் நட்புணர்வுக்கும் வழிகோலினால் ஒரு பௌத்தர் அவர்களுக்கு முற்பிறவியிலேயே ஒரு ஒட்டுதல் இருந்திருக்கலாம் என்று சொல்வார். மறுபிறப்பிற்கு மற்றுமொரு சாதகமான அம்சம் இது. மக்களிடையே உள்ள இணக்கம் மறுபிறவியிலும் தொடரக்கூடும்.

QUESTION: Is it possible to come into contact in the next life with the people you have known in this life?

ANSWER: Yes, it is. Once an old gentleman and his wife who had been married for many years and who loved each other deeply, told the Buddha that just as they had 'beheld' each other in this life they wanted to do so in the next life too. The Buddha said that if their affinity with each other was strong and if they had a similar level of faith, virtue, generosity and understanding, that this could happen. When two people meet and have an immediate affinity with each other which develops into an enduring and deep friendship or love, a Buddhist would say that it is quite possible that they had a connection in a former life. This is yet another very positive aspect of rebirth - that the bonds between people can endure beyond death.

* * * * * * * *

வினா: மறுபிறப்பைப் பற்றி நீங்கள் அதிகம் கூறி விட்டீர்கள். ஆனால், அப்படி இறப்புக்குப்பின் மறுபிறப்பு நிகழ்ந்ததற்கான சான்றுகள் ஏதுமுளவா?

விடை: அறிவியல் பூர்வமான சான்று மட்டுமின்றிப் பௌத்தர்களின் மறுபிறப்பு நம்பிக்கைக்கு மட்டுமே சான்றுகள் உள. மோட்சலோகம் இருக்கிறதென்பதை நிரூபிக்க ஒரு துளி சான்றுமில்லை. மேலும், இறந்தபின் ஏதுமில்லை என்று சொல்பவர்களிடம் சான்றுகள் கிடைக்கப் போவதுமில்லை.

கடந்த முப்பது ஆண்டுகளில் உளநூலறிஞர்கள் பலர் பல அறிக்கைகளைப் படித்து ஆய்ந்து கண்டதில் பலர் முற்பிறப்பின் நினைவுகளை மிகத் தெளிவாகக் கூறுவதைக் கேட்டறிந் திருக்கின்றனர். சான்றாக, இங்கிலாந்தில் ஓர் ஐந்து வயதுச் சிறுமி தனது முற்பிறப்பின் தாய் தந்தையரை நினைவில் வைத்திருப்பதாகக் கூறினாள். முற்பிறப்பில் அவளோடு வாழ்ந்தவர்களின் வாழ்க்கையில் நடந்த நிகழ்ச்சிகளை மிகத்தெளிவாகக் கூறினாள். உளநூலறிஞர்கள் அவளைத் தனியாக அழைத்து நூற்றுக்கணக்கான கேள்விகளைக் கேட்டனர். அவற்றுக்கெல்லாம் அவள் சரியான விடைகளைக் கூறினாள். அவள் ஸ்பெயின் நாட்டில் ஒரு சிற்றூரில் வாழ்ந்ததாகக் கூறினாள்; அந்தக் கிராமத்தின் பெயரைக் கூறினாள்; தெருவின் பெயரைக் கூறினாள்; அவள் வீட்டுக்கும் அக்கம்பக்கத்திலிருந்தவர்களின் பெயர்களையெல்லாம் கூறினாள்; பின் அவள் கண்ணீர்மல்கத் தான் ஒரு கார்விபத்தில் படுகாயமுற்று இரண்டு நாட்களுக்குப் பிறகு இறந்ததையும் கூறினாள். இவ்விவரங்களைச் சோதித்த பொழுது, அவையனைத்தும் உண்மையே என்பது தெரிந்தது. ஸ்பெயின் நாட்டில் அவள் கூறிய பெயருடைய கிராமம் இருந்தது. அந்த ஐந்து வயதுச் சிறுமி விவரித்த தெருவும் இருந்தது; அவள் வாழ்ந்த வீடுமிருந்தது. அங்கு மேலும் விசாரித்ததில் ஐந்தாண்டுகளுக்கு முன்பு, ஒரு 23 வயதுப் பெண் ஒருத்தி கார் விபத்தில் இறந்ததும் தெரியவந்தது.

இப்பொழுது, இதுவரை ஸ்பெயின் நாட்டுக்கே செல்லாத ஓர் ஐந்து வயதுச் சிறுமிக்கு, இங்கிலாந்தில் வாழ்பவளுக்கு, இவ்விவரங்கள் எப்படித் தெரிந்தன? இது மட்டும் ஓர் நிகழ்ச்சியன்று; இப்படி எத்தனையெத்தனையோ. விர்ஜீனியா பல்கலைக் கழகத்தின் உளவியல் துறைப் பேராசிரியர் திரு. அயன் ஸ்டீவன்சன் (Ian Stevenson of University of Virginia's Department of Pshycology) இப்படிப்பட்ட பல நிகழ்ச்சிகளைத் தாம் எழுதிய புத்தகத்தில் விவரிக்கிறார். (See Twenty Cases Suggestive of Re-incarnation and Cases of Re-incarnaion type. University Press of Virginia, Charlotteville USA 1975)

பேராசிரியர் ஸ்டீவன்சன் அங்கீகரிக்கப்பட்ட அறிவியல் அறிஞர். அவர் சுமார் இருபத்தைந் தாண்டுகள் ஆராய்ச்சி செய்து முற்பிறப்பின் நினைவுகளை இப்பிறப்பிலும் சொல்வோர் பலரைக் கண்டு எழுதிய நூல், மறுபிறப்பை நம்பும் நமது பௌத்த சமயத்தினர்க்கு மிகப்பலம் வாய்ந்த சான்றாக விளங்குகிறது.

QUESTION: You have talked a lot about rebirth but is there any proof that we are reborn when we die?

ANSWER: Not only is there scientific evidence to support the Buddhist belief in rebirth, it is the only after-life theory that has any evidence to support it. There is not a scrap of evidence to prove the existence of heaven and of course evidence of annihilation at death must be lacking. But during the last 30 years, parapsychologists have been studying reports that some people have vivid memories of their former lives. For example, in England, a five-year old girl said she could remember her ‘other mother and father’ and she talked vividly about what sounded like the events in the life of another person. Parapsychologists were called in and they asked hundreds of questions to which the girl gave answers. She spoke of living in a particular village in what appeared to be Spain, she gave the name of the village, the name of the street she lived in, her neighbors' names and details about her everyday life there. She also tearfully spoke of how she had been struck by a car and died of her injuries two days later. When these details were checked, they were found to be accurate. There was a village in Spain with the name the girl had given. There was a house of the type she had described in the street she had named. What is more, it was found that a 23-year old woman living in the house had been killed in a car accident five years before. Now how is it possible for a five-year old girl living in England and who had never been to Spain to know all these details? And of course, this is not the only case of this type. Professor Ian Stevenson of the University of Virginia's Department of Psychology has described dozens of cases of this type in his books. He was an accredited scientist whose 25-year study of people who remember former lives is very strong evidence for the Buddhist teaching of rebirth.*

*See Twenty Cases Suggestive of Reincarnation and Cases of Reincarnation Type, University Press of Virginia, Charlottesville,1975.

* * * * * * * *

வினா: முற்பிறப்பின் நினைவுகளை இப்பிறப்பில் கூறுவது பிசாசுகளின் வேலையென்று சிலர் கூறுகின்றனரே?

விடை: உங்கள் நம்பிக்கைக்கு எது ஒத்து வர வில்லையோ அதனை அப்படியே ஒதுக்கித் தள்ள வேண்டா. அதனைப் பேய் பிசாசுகளின் வேலை என்று ஏன் கூறவேண்டும்? ஒன்றை நிரூபிக்கச் சரியான சான்றுகள் கிடைக்கும்போது பகுத்தறிவுக்கு ஒப்பக் கூடிய - தர்க்க ரீதியாக ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடிய கருத்துக்களோடு ஒப்பிட்டுப் பாருங்கள்! பிசாசுகளைப் பற்றிப் பகுத்தறிவுக்கொவ்வாத மூடநம்பிக்கைகளால் பேசாதீர்கள்.

QUESTION: Some people might say that the supposed ability to remember former lives is the work of devils.

ANSWER: You simply cannot dismiss everything that doesn't fit into your belief as being the work of devils. When cold hard facts are produced to support an idea, you must use rational and logical arguments if you wish to counter them - not irrational and superstitious talk about devils.

* * * * * * * *

வினா: பிசாசுகளைப் பற்றிக் கூறும்போது மூடநம்பிக்கை என்று கூறுகிறீர்கள்! ஆனால், மறுபிறப்பும் சிறிது மூடநம்பிக்கை உடையது தானே?

விடை: ஆங்கில ஆகராதியில் மூடநம்பிக்கை ('Superstition') என்ற சொல்லுக்கு 'அடிப்படையான காரணம் இல்லாத ஒரு நம்பிக்கை' என்றும் அல்லது 'மந்திரங்களுடன் கூடுகின்ற கருத்து' என்றும் கூறப்படுகிறது. பேய் பிசாசு இருக்கிறதென்பதைச் சரியான சான்றுகளுடன் ஓர் அறிவியல் அறிஞர் எழுதிய கருத்துகளைக் காட்டினால், நான் ஏற்றுக் கொள்ளத் தயாராக இருக்கிறேன். ஆனால், பிசாசுகளைப் பற்றி எந்த ஓர் அறிஞரும் ஆராய்ச்சி செய்ததாக நான் கேள்விப்படவில்லை. அதனால் பிசாசு என்று ஒன்று இருக்கிறது என்பதற்கு எந்தச் சான்றும் கிடையாது. ஆனால், மறுபிறப்பு உண்டு என்பதற்கான ஒரு சான்றினை மேலே கண்டோம்! ஆகையால், மறுபிறப்பை மூடநம்பிக்கை என ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.

QUESTION: You could say that talk about rebirth is a bit superstitious also?

ANSWER: The dictionary defines superstition as 'a belief which is not based on reason or fact but on an association of ideas, as in magic.' If you can show me a careful study of the existence of devils written by a scientist I will concede that belief in devils is not superstition. But I have never heard of any research into devils. Scientists simply wouldn't bother to study such things, so I say there is no evidence for the existence of devils. But as we have just seen, there is evidence which seems to suggest that rebirth does take place. If belief in rebirth is based on at least some facts, it cannot be a superstition.

* * * * * * * *

வினா: சரி. அப்படி என்றால், மறுபிறப்பை ஏற்றுக் கொள்ளும் அறிவியல் அறிஞர்கள் இருக்கின்றனரா?

விடை: உண்டு. பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் அறிவியலை உலகுக்குப் பிரிட்டிஷ் கல்வி முறையில் அறிமுகப்படுத்துவதற்குக் காரணமானவரும், டார்வின் ஆராய்ச்சியை ஏற்றுக் கொண்டவருமான தாமஸ் ஹக்ஸ்லி (Thomas Huxley) மறுபிறப்பை நம்புவதற்குச் சரியான காரணங்கள் இருப்பதாகக் கூறினார். அவருடைய புகழ்பெற்ற நூலான 'பரிணாம வளர்ச்சி, ஒழுக்கநெறி மற்றும் கட்டுரைகள்' (Evolution and Ethics and Other Essays) என்னும் நூலில் கீழ்க்கண்டவாறு கூறுகிறார்:

"இடம் விட்டு இடம் பெயரும் அல்லது கூடு விட்டுக் கூடுபாயும் கோட்பாடு, அது பிராமணக் கோட்பாடோ அல்லது பௌத்தக் கோட்பாடோ, அண்டத்திலிருந்து மனிதனுக்கு வரும் வழியை விவரிக்கின்றன. ஆனால், இக்கூற்று மற்றவர் கூற்றுக்குக் குறைவானதல்ல. சரியான முடிவெடுக்கத் தெரியாத அவசர ஆராய்ச்சியாளர்கள் மட்டுமே இதனை அபத்தமென ஒதுக்குவர். பரிணாம வளர்ச்சித் தத்துவத்தைப் போலவே, இடம் விட்டு இடம் பெயரும் அல்லது கூடுவிட்டுக் கூடுபாயும் தத்துவம் உண்மைத் தன்மையை அடிப்படையாகக் கொண்டதே! ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடிய வகையில் சரியான ஆதாரங்களுடன் அதை நிரூபிக்கலாம்".

ஸ்வீடிஸ் வானூலாரும், இயற்பியல் அறிஞரும் திரு. ஐன்ஸ்டின் அவர்களின் நண்பருமான, புகழ் பெற்ற பேராசிரியர் குஸ்டாஃப் ஸ்ட்ராம்பெர்க் (Prof. Gustaf Stromberg) அவர்களுக்கு மறுபிறப்பு எண்ணம் ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடியதாக இருக்கிறது.

'மனித ஆன்மாக்கள் மறுபடியும் இவ்வுலகில் பிறக்குமா, பிறக்காதா, என்பதற்குப் பலவித வேறுபட்ட கருத்துகள் இருக்கின்றன. 1936 ஆம் ஆண்டில் பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில், ஆங்கிலேயர்கள் ஆளும் போது ஒரு சுவையான நிகழ்ச்சி நடைபெற்றது. டெல்லியைச் சேர்ந்த சாந்திதேவி என்னும் ஒரு பெண், டெல்லியிலிருந்து சுமார் ஐநூறு கல் தொலைவிலிருக்கும் மட்ராவில் நடந்த தனது முற்பிறப்பைப் பற்றி நன்றாக விவரித்தார். அவருடைய மறுபிறப்புக்கும் சுமார் ஓறாண்டுக்கு முன்பு நடந்ததைக் கூறினார். அவருடைய கணவரின் பெயரை, குழந்தையைப் பற்றி, வீட்டைப்பற்றிய வரலாற்றினைப் பற்றி விவரித்தார். அந்த விசாரணைக்குழு அப்பெண்ணை அவருடைய முற்பிறப்பின் உறவினர்கள் வாழ்ந்த இடத்துக்கு அழைத்துச் சென்றனர். அப்பெண் கூறியவை அனைத்தும் சரியாக இருந்தன. பொதுவாக இந்தியர்கள் அனைவருமே மறுபிறப்பில் நம்பிக்கையுள்ளவர்கள். ஆனால், இந்நிகழ்ச்சியில் அதிசயிக்கத்தக்க செயல் என்னவென்றால், அப்பெண்ணின் முற்பிறப்பிலே நடந்த நிகழ்ச்சிகளில் அதிகமானவற்றை அவள் நினைவு கூர்ந்ததுதான். நினைவுகள் அழியா என்பதற்கு அந்நிகழ்ச்சி ஒரு கூடுதல் சான்றாகும்.'

ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் கல்வி, அறிவியல், கலாச்சார நிறுவனத்தின் (UNESCO) இயக்குநர் தலைவராக (Director General) விருந்த பேராசிரியர் ஜூலியன் ஹக்ஸ்லி (Julian Huxley) மறு பிறப்புப் பற்றிய கருத்து அறிவியலுக்குப் பொறுத்தமானதே என்கிறார்.

தெளிவான கம்பியில்லா ஊடகங்களால் அனுப்பப்படும் செய்திகள் (Wireless Message) ஒரு கருவியால் ஒலிபரப்பப் படுவதைப் போல, 'நிரந்தரமாக வாழும் தனித்தன்மை / ஒரு சக்தி 'சாவு' என்ற ஒன்றால் ஒலிபரப்பப்படலாம். . அந்த ஒலிபரப்பு மீண்டும் செய்தியாக வேண்டுமென்றால் இன்னொரு கருவி அதைப் பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும். அதைத்தான் ரிசீவர் என்கிறோம். ஒரு சில கருவிகள் (செய்தியை அனுப்பும் சாதனங்களில் உள்ள கருவிகள்) பழுது பட்டுவிட்டால் செய்திகள் தடைப்பட்டு விடுகின்றன. மீண்டும் அந்தக் கம்பியில்லாத் தந்தி, ஒரு புதிய பழுதுபார்த்து இணைக்கப்பட்ட சாதனம் கிடைத்தவுடன், இயங்கத் தொடங்குகிறது; அதாவது நமது ஆத்மாவைச் சரியாக இயக்கக் கூடிய-வெளிப்படுத்தக் கூடிய வழியே பிறப்பு உடல்களும். ஒருமுறை விடுபட்ட ஆத்மா, மறுபிறப்பு எடுக்கும் வரை நினைப்பதோ, உணர்வதோ இல்லை. நமது ஆளுமை உடலின்றி இயங்க முடியாத நிலையில் இயற்கையாகவே அமைந்திருக்கிறது. ஒயர்லெஸ் எந்திரத்தின் செய்திகளை எடுத்துச் செல்லும் கருவியைப் போலவே ஆண்-பெண் இருபாலாரிடையே ஒரு கருவி இயங்குகிறது. ஆனால், மரணம் என்னும் ஒரு நிலை அவ்வுடலுக்கு ஏற்பட்டுவிட்டால், அது கொண்டுசென்ற செய்தி தடைப்படுகிறது. அது தொடர்வது மறுபடி பிறப் பெடுக்கும் போதுதான். சாவு என்பது என்ன? அது ஒரு தொடர்ச்சியைத் தடைப்படுத்துவதுதான். கம்பியில்லாத் தந்திமூலம் சென்று கொண்டிருக்கும் ஒரு செய்தியைப் பெற்றுக் கொள்ளக் கூடிய ஒரு சாதனம் கிடைத்துவிட்டால், செய்திகள் வந்து கொண்டேயிருக்கும், அதை அனுப்பக்கூடிய மனமும் இயங்கும்.'

வாழ்க்கையைச் செயல்முறையாகக் கொண்ட அமெரிக்காவின் தொழிலதிபர் ஹென்றி ஃபோர்டு (Henry Ford) மறுபிறப்பில் நம்பிக்கை வைத்திருந்தார். மறுபிறப்பை ஏற்றுக் கொள்கிறார். கடவுள் நம்பிக்கையுள்ளவர்கள் போலல்லாது, சுக போக விரும்பிகள் போலவுமின்றித் திரு ஃபோர்டின் கருத்து வேறுவிதமாக இருக்கிறது. அவர், மறுபிறப்பு நம்மை மேலும் அபிவிருத்தி செய்து கொள்ள இரண்டாவது சந்தர்ப்பம் அளிப்பதாகக் கூறுகிறார். அவர் மேலும் கூறுவதாவது:

'எனக்கு இருபத்தாறு வயது நடக்கும் போதுதான் நான் மறுபிறப்பை ஏற்றுக் கொண்டேன்; சமயமும் (மதமும்) மறுபிறப்பைப் பற்றி ஒன்றும் கூறவில்லை; என் தொழிலும் எனக்கு முழுத் திருப்தியை அளிக்கவில்லை. ஒரு பிறப்பில் நாம் பெற்ற அனுபவத்தை மறுபிறப்பில் உபயோகப்படுத் தவில்லையென்றால், அத்தொழில் பயனற்றதாகி விடுகிறது. மறுபிறப்பை நான் கண்டு பிடித்த போது, ஓர் உலகமளாவிய திட்டத்தை நான் கண்டு பிடித்ததாக உணர்ந்தேன். என் எண்ணங்களைப் பயன்படுத்த ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைத்ததாக நான் உணர்ந்தேன். காலம் இனிமேல் குறுகியதன்று! கடிகார முட்களுக்கு நான் இனி அடிமையல்லன். அனுபவமே மேதைத்தனம். சிலர் இதைப் பரிசென்றும் மேதைத்தனமென்றும் எண்ணுவர். ஆனால், இது பல பிறப்புகளால் பெற்ற அனுபவக்கனியாகும். சிலர் மற்றவர்களைவிட முதுமையான ஆத்மாக்களாகும்; அதனால், மற்றவர்களைவிட அதிகம் தெரிந்தவர்கள். மறுபிறப்பை நான் கண்டுபிடித்தவுடன் என் மனம் ஓய்வெடுக்கிறது. இந்த உரையாடலைப் பதிவு செய்தால் அது மனிதர்களின் மனத்துக்கு ஓய்வளிக்குமாறு எழுதிவையுங்கள் . நமக்குக் கிடைக்கும் அந்த நீண்ட வாழ்க்கைப் பார்வையின் அமைதியை நான் மற்றவர்களுக்கும் கூற விரும்புகிறேன்.'

ஆக, பௌத்தர்களின் மறுபிறப்புப் பற்றிய போதனைக்கு ஆதரவாகச் சில அறிவியல் பூர்வமான சான்றுகளுமுள. இந்நம்பிக்கை தர்க்கபூர்வமாக உறுதியானது. தெய்வ நம்பிக்கையுள்ளவர்களாலும் சுகபோகவிரும்பிகளாலும் நிரூபிக்க முடியாத ஒன்றை நிரூபித்துக் காலாகாலத்துக்கும் காட்டக் கூடியது. மேலும், இது நமக்கு அதிக ஆறுதலளிக்கக் கூடியதுமாகும். உங்களுக்கு இரண்டாவது சந்தர்ப்பமளிக்காத நமது தவறுகளைத் திருத்திக் கொள்ள முடியாத, சக்தியையும் செயல் திறனையும் வளர்த்துக் கொள்ளமுடியாத நிலை ஒரு பிறப்பில் ஏற்பட்டால், மறுபிறப்பில் அது கிடைத்தாலல்லவோ சிறப்பு? ஆனால், புத்தபிரானின் போதனைப்படி இப்பிறப்பில் உங்களால் நிர்வாண நிலை அடைய முடியவில்லையென்றால் அடுத்து முயல்வதற்கு ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைக்கிறது. இப்பிறப்பில் தவறுகள் செய்து விட்டீர்களேயாயின் அடுத்த பிறப்பில் அதனைத் திருத்திக் கொள்ள வாய்ப்பிருக்கிறது. உண்மையிலேயே உங்கள் தவறுகளிலிருந்து நீங்கள் கற்றுக் கொள்ளலாம். இப்பிறப்பில் உங்களால் செய்ய இயலாதவற்றை, நிறைவேற்ற முடியாதவற்றை மறுபிறப்பில் அதனை அடைய-நிறை வேற்றச் சந்தர்ப்பம் கிடைக்கிறது. எவ்வளவு அற்புதமான போதனைகள்!

QUESTION: Well, have there been any scientists who believe in rebirth?

ANSWER: Yes. Thomas Huxley, who was responsible for having science introduced into the British school system in the 19th century and who was the first scientist to defend Darwin's theories, believed that reincarnation was a very plausible idea. In his famous book, Evolution and Ethics and other Essays, he says:

‘In the doctrine of transmigration, whatever its origin, Brahmanical and Buddhist speculation found, ready to hand, the means of constructing a plausible vindication of the ways of the Cosmos to man ... Yet this plea of justification is not less plausible than others; and none but very hasty thinkers will reject it on the ground of inherent absurdity. Like the doctrine of evolution itself, that of transmigration has its roots in the world of reality; and it may claim such support as the great argument from analogy is capable of supplying.’

Professor Gustaf Stromberg, the famous Swedish astronomer, physicist and friend of Einstein also found the idea of rebirth appealing.

‘Opinions differ whether human souls can be reincarnated on the earth or not. In 1936 a very interesting case was thoroughly investigated and reported by the government authorities in India. A girl (Shanti Devi from Delhi) could accurately describe her previous life (at Muttra, five hundred miles from Delhi) which ended about a year before her "second birth". She gave the name of her husband and child and described her home and life history. The investigating commission brought her to her former relatives, who verified all her statements. Among the people of India reincarnations are regarded as commonplace; the astonishing thing for them in this case was the great number of facts the girl remembered. This and similar cases can be regarded as additional evidence for the theory of the indestructibility of memory.’

Professor Julian Huxley, the distinguished British scientist who was Director General of UNESCO, believed that rebirth was quite in harmony with scientific thinking.

‘There is nothing against a permanently surviving spirit-individuality being in some way given off at death, as a definite wireless message is given off by a sending apparatus working in a particular way. But it must be remembered that the wireless message only becomes a message again when it comes in contact with a new, material structure - the receiver. It ... would never think or feel unless again 'embodied' in some way. Our personalities are so based on body that it is really impossible to think of survival which would be in any true sense personal without a body of sorts ... I can think of something being given off which would bear the same relation to men and women as a wireless message to the transmitting apparatus; but in that case 'the dead' would, so far as one can see, be nothing but disturbances of different patterns wandering through the universe until ... they ... came back to actuality of consciousness by making contact with something which could work as a receiving apparatus for mind.’

Even very practical and down-to-earth people like the American industrialist Henry Ford found the idea or rebirth acceptable. Ford was attracted to the idea because it gives one a second chance to develop oneself. Henry Ford said:

‘I adopted the theory of Reincarnation when I was twenty-six...Religion offered nothing to the point...Even work could not give me complete satisfaction. Work is futile if we cannot utilize the experience we collect in one life in the next. When I discovered Reincarnation it was as if I had found a universal plan. I realized that there was a chance to work out my ideas. Time was no longer limited. I was no longer a slave to the hands of the clock... Genius is experience. Some seem to think that it is a gift or talent, but it is the fruit of long experience in many lives. Some are older souls than others, and so they know more... The discovery of Reincarnation put my mind at ease... If you preserve a record of this conversation, write it so that it puts men's minds at ease. I would like to communicate to others the calmness that the long view of life gives to us.’

So the Buddhist teaching of rebirth does have some scientific basis, it is logically consistent and it goes a long way to answering some important questions about human destiny. But it is also very comforting. According to Buddha, if you failed to attain Nirvana in this life, you will have the opportunity to try again next time. If you have made mistakes in this life, you will be able to correct yourself in the next life. You will truly be able to learn from your mistakes. Things you were unable to do or achieve in this life may well become possible in the next life. What a wonderful teaching!

* * * * * * * *

வினா: நீங்கள் சொல்வது மனதுக்குத் திருப்தி அளிக்கிறது. இருந்தாலும் மறுபிறப்பை என்னால் முழுவதும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை.

விடை: அதனால் தவறில்லை. பௌத்தம் தன் போதனைகளை முழுவதும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுமென்று கட்டாயப் படுத்துகின்ற சமயமன்று. நம்ப முடியவில்லையென்றால் நம்பியே ஆக வேண்டுமென்று உங்களையே வருத்திக் கொள்ள வேண்டிய அவசியம் என்ன? பௌத்தத்தில் உங்களுக்கு உதவும் போதனைகளைப் பயிற்சி செய்யுங்கள். உங்களுக்குப் புரிந்த, பயனளித்த போதனைகளை ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள். காலப்போக்கில் மறுபிறப்பின் உண்மையும் உங்களுக்குத் தெளிவாகலாம்.

QUESTION: Much of what you have said so far is very intellectually satisfying but I must admit that I am still a bit skeptical about rebirth.

ANSWER: That’s okay. Buddhism is not the type of religion you have to sign up to and commit yourself to believing everything it teaches. What is the point of forcing yourself to believe things you just can’t believe? You can still practice those things that you find helpful, accept those ideas that you understand and benefit from them, without believing in rebirth. Who knows! In time you may come to see the truth of rebirth.

* * * * * * * *