11. ஜரா வர்க்கம் - மூப்பு
JARA VAGGA – AGING
146
உலகம் பற்றி எரிகிறபோது களிப்பும் சிரிப்பும் என்ன இருக்கிறது? இருளினால் சூழப்பட் டிருக்கிற நீ ஏன் வெளிச்சத்தை நாடக்கூடாது?
What laughter, why joy, when constantly aflame? Enveloped in darkness, don't you look for a lamp?
147
அலங்கரிக்கப்பட்ட இந்த உடம்பைப் பார்; நிலைத்து நிற்காததும், நோய்க்கு இடமாக உள்ளதும்,
(எலும்புகளால்) குவிக்கப்பட்டதும், புண்ணுள்ளதுமான, வெகுவாக ( நல்லதென்றும் இனிய தென்றும்) கருதுகிற இந்த உடம்பைப் பார்.
Look at the beautified image, a heap of festering wounds, shored up: ill, but the object of many resolves, where there is nothing lasting or sure.
148
இந்தத் தேகம் தேயும் தன்மையுள்ளது; நோய்க்கிடமானது; அழிவையுடையது; அசுத்தமான இந்த உடல் அழிந்துவிடுகிறது. மனித வாழ்க்கை சாவினால் முடிவடைகிறது.
Worn out is this body, a nest of diseases, dissolving. This putrid conglomeration is bound to break up, for life is hemmed in with death.
149
புறா நிறமுள்ள எலும்புகள் வேனிற்காலத்தில் புறத்தே எறியப்படுகிற சுரைக் காயைப் போன்றன. இவற்றைக் காணும்போது உனக்கு என்ன சந்தோஷம் இருக்கிறது?
On seeing these bones discarded like gourds in the fall, pigeon-gray: what delight?
150
இந்த நகரம் எலும்பினால் கட்டப்பட்டு தசையினாலும் இரத்தத்தினாலும் பூசப்பெற்றுள்ளது.
இதில், நரைதிரையும், சாக்காடும், அகங்காரமும், கபடமும் சேமித்து வைக்கப்பட்டுள்ளன.
A city made of bones, plastered over with flesh and blood, whose hidden treasures are: pride and contempt, aging and death.
151
அரசனுடைய அலங்காரம் செய்யப்பட்ட தேரும் அழிந்து விடுகிறது. அது போல உடம்பும் நரை திரை மூப்புக்களை யுடையது. ஆனால் நல்ல தர்மம் ஒரு போதும் அழிகிறதில்லை. நல்லவர், நல்லவர்களுக்கு இதனைப் போதிக்கிறார்கள்.
Even royal chariots well-embellished get run down, and so does the body succumb to old age. But the Dhamma of the good doesn't succumb to old age: the good let the civilized know.
152
கல்வி அறிவு இல்லாத ஆள் எருதைப் போன்று வளர்கிறான். அவனுடைய சதை வளர்கிறது; ஆனால், அவன் அறிவு வளரவில்லை.
This unlistening man matures like an ox. His muscles develop, his discernment not.
153-154
இந்த வீட்டை (உடம்பை)க் கட்டுகிற கொல்லனைத் தேடித் தேடி வீணாக அனேக பிறப்புக்களில் அலைந்தேன். சம்சாரம் (பிறப்பு இறப்பு) எப்போதும் துன்பமுடையது.
Through the round of many births I roamed without reward, without rest, seeking the house-builder. Painful is birth again & again.
ஓ! வீட்டைக் கட்டும் கொல்லனே! நீ கண்டு பிடிக்கப்பட்டாய் உன்னுடைய, கூரையின் மோட்டு விளிம்பு உடைந்துவிட்டன. வலிச்சல்கள் தூளாக்கப் பட்டன. கட்டப்படாததற்கு, விடுபட்டதற்கு (வீட்டிற்கு, நிர்வாண மோக்ஷத்திற்கு) என்னுடைய மனம் செல்கிறது. ஆசை அறுக்கப்பட்டது
House-builder, you're seen! You will not build a house again. All your rafters broken, the ridge pole dismantled, immersed in dismantling, the mind has attained to the end of craving.
155-156
இளமையிலேயே தூய வாழ்க்கையை மேற்கொண்டு ஒழுகாதவரும் செல்வத்தைத் தேடிக் கொள்ளாதவரும் (தமது முதுமையில்), மீனில்லாத குளத்தில் இரை தேடிக் காத்திருக்கும் கிழக் கொக்கைப் போலச் சோர்ந்து அழிவர்.
Neither living the chaste life nor gaining wealth in their youth, they waste away like old herons in a dried-up lake depleted of fish.
இளமையிலேயே தூய வாழ்க்கை கொள்ளாதவரும், செல்வப்பொருளைத் தேடிக் கொள்ளா தவரும், தமது முதுமையில், சிதைந்து போன வில்லைப் போன்று, கடந்து போன காலத்தை எண்ணி எண்ணிக் கிடப்பார்கள்.
Neither living the chaste life nor gaining wealth in their youth, they lie around, misfired from the bow, sighing over old times.