ஆத்மா இன்மை Non-Self

Non-Self

ஆத்மா இன்மை (தான் என்று ஒன்றும் இல்லை)

A devout elderly lady from a nearby province came on a pilgrimage to Wat Pah Pong. She told Ajahn Chah she could stay only a short time, as she had to return to take care of her grandchildren, and since she was an old lady, she asked if he could please give her a brief Dhamma talk. Ajahn Chah replied with great force, "Hay, listen! There’s no one here, just this! No owner, no one to be old, to be young, to be good or bad, weak or strong. Just this, that’s all - just various elements of nature going their own way, all empty. No one born and no one to die! Those who speak of birth and death are speaking the language of ignorant children. In the language of the heart, of Dhamma, there are no such things as birth and death."

பக்தியுள்ள வயதான பெண்மணி ஒருவர் பக்கத்து மாநிலத்திலிருந்து யாத்திரை நிமித்தம் வாட் பா பொங் விகாரைக்கு வந்தார். அவர் அஜான் சாவிடம், "என்னால் குறுகிய காலம் தான் இங்கு இருக்கமுடியும், எனது பேரக்குழந்தைகளை கவனிக்க விரைவில் திரும்பிச் செல்ல வேண்டியிருப்பதாலும், எனக்கு வயாதாகி விட்டதாலும், ஒரு சிறு தரும போதனை செய்ய முடியுமா?" என்று கேட்டார். அஜான் சா அழுத்தமாகச் சொன்னார், "கேளுங்கள்! இங்கு யாருமே இல்லை, இது மட்டுமே! வீட்டுக்குச் சொந்தக்காரன் யாரும் இல்லை, வயதாவதற்கு யாரும் இல்லை, வாலிபமாக இருக்க யாருமில்லை, நல்லவராகவும், கெட்டவராகவும் இருக்க யாருமில்லை, பலவீனனாகவும் பலசாலியாகவும் யாருமில்லை. இது மட்டுமே, அவ்வளவு தான் – உடம்பு மண், நீர், வாயு, தீ ஆகிய கூறுகளால் ஆனது. அக்கூறுகள் தங்கள் இயல்பைத் தொடர்ந்து செல்கின்றன. இவை எல்லாம் வெறுமையானவையே. பிறக்கவும் யாரும் இல்லை இறக்கவும் யாரும் இல்லை! பிறப்பு இறப்பு பற்றிப் பேசுபவர்கள் ஒன்றும் அறியாக் குழந்தைகளின் மொழியில் பேசுகிறார்கள். உள்ளத்தின் மொழியில், தருமத்தின் மொழியில் பிறப்பு இறப்பு என்று ஒன்றும் இல்லை."

The real foundation of the teaching is to see the self as being empty. But people come to study the Dhamma to increase their self-view, so they don’t want to experience suffering or difficulty. They want everything to be cozy. They may want to transcend suffering, but if there is still a self, how can they ever do so?

பௌத்த போதனைகளின் உண்மையான அடித்தளம் "நான்" என்று நாம் நினைப்பது வெறுமையானது என்பதுதான். ஆனால் மக்கள் தருமத்தைக் கற்க வருவது "நான்" என்னும் ஆணவத்தை அதிகரிக்கச் செய்யத்தான். அவர்கள் துன்பப்படாமலும், தடைகளைச் சந்திக்காமலும் வாழ விரும்புகிறார்கள். அவர்கள் வசதியாக இருக்கவும் துக்கத்தைக் கடந்து செல்லவும் விரும்புகிறார்கள். ஆனால் "நான்" என்னும் ஆணவம் இருக்கும் வரை அவர்களால் எப்படி அதைச் செய்ய முடியும்?

It is so easy once you understand. It is so simple and direct. When pleasant things arise, understand that they are empty. When unpleasant things arise, see that they are not yours. They pass away. Don’t relate to them as being you, or see yourself as the owner of them. You think that papaya tree is yours, then why don’t you feel hurt when it is cut down? If you can understand this, then this is the correct path, the correct teaching of the Buddha, and the teaching that leads to liberation.

புரிந்த கொண்ட பின் எல்லாம் சுலபமாகி விடுகிறது. எளிதாகவும், நேராகவும் இருக்கிறது. மகிழ்ச்சியான செயல்கள் நிகழ்ந்தால் அவை வெறுமையானவை என்று அறிந்து கொள்ளுங்கள். துன்பகரமான செயல்கள் நிகழ்ந்தால் அவை உங்களுடையது அல்ல என்று ஒதுக்குங்கள். அவை கடந்து செல்கின்றன. அச்செயல்கள் உங்களோடு தொடர்பு கொண்டவை என்றோ நீங்கள் அவற்றின் சொந்தக்காரன் என்றோ நினைக்காதீர்கள். அந்த பப்பாளி மரம் உங்களுடையது என்று நினைக்கிறீர்களா? அப்படியானால் அந்த மரத்தை வெட்டினால் ஏன் உங்களுக்கு வலிப்பதில்லை? இது உங்களுக்குப் புரிந்தால் இதுவே சரியான பாதை, புத்தரின் சரியான போதனை. இந்தப் போதனை உங்களை ஞான நிலைக்கு இட்டுச் செல்லும்.

People don’t study that which is beyond good and evil. This is what they should study. "I’m going to be like this; I’m going to be like that," they say. But they never say, "I’m not going to be anything because there really isn’t any ‘I’." This they don’t study.

நன்மைக்கும் தீமைக்கும் அப்பால் உள்ளவைகளை மக்கள் படிப்பதில்லை. இதைத்தான் அவர்கள் படிக்க வேண்டும். "நான் இப்படி இருக்கப் போகிறேன்; நான் அப்படி இருக்கப் போகிறேன்," என்று சொல்வார்கள். ஆனால் அவர்கள் "நான் ஒன்றும் ஆகப் போவதில்லை, ஏனென்றேல் 'நான்' என்று ஒன்றும் இல்லை." என்று ஒருபோதும் சொல்வதில்லை. இதை அவர்கள் படிப்பதில்லை.

Once you understand non-self, then the burden of life is gone. You’ll be at peace with the world. When we see beyond self, we no longer cling to happiness and we can truly be happy. Learn to let go without struggle, simply let go, to be just as you are - no holding on, no attachment, free.

‘ நான்’ இன்மையைப் புரிந்துக்கொண்டால், வாழ்க்கையின் பாரம் போய் விடுகிறது. நீங்கள் உலகத்தோடு ஒத்துப் போவீர்கள். நான் என்பதற்கு அப்பால் பார்த்த பிறகு நாம் மகிழ்ச்சியுடன் ஒட்டிக் கொள்வதில்லை. பிறகு உண்மையிலேயே நீங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கலாம். போராடாமல் விட்டுவிடக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள். எளிமையாக விட்டு விடுங்கள், இயல்பாக இருப்பதைப் போலவே இருங்கள் - எதையும் பிடித்துக் கொள்ளாமலும், பிணைத்துக் கொள்ளாமலும் சுதந்திரமாக இருங்கள்.

All bodies are composed of the four elements of earth, water, wind and fire. When they come together and form a body we say it’s a male, a female, giving it names, and so on, so that we can identify each other more easily. But actually there isn’t anyone there - only earth, water, wind and fire. Don’t get excited over it or infatuated by it. If you really look into it, you will not find anyone there.

எல்லா உடம்புகளும் நிலம், நீர், வாயு, தீ ஆகியவைகளால் உண்டானவை. இவை ஒன்று சேரும் போது உடல் உருவாகி அந்த உடலுக்கு ஆண், பெண் என்றும் பிற பெயர் சூட்டவும் செய்கிறோம். இது ஒருவருக் கொருவர் அடையாளம் காண்பதை எளிதாக்குகிறது. ஆனால் உண்மையில் அங்கு யாரும் இல்லை - மண், நீர், வாயு, தீ ஆகியவை மட்டுமே இருக்கின்றன. ஆகவே உடல் மீது கிளர்ச்சியடையாதீர்கள் மோகங் கொள்ளாதீர்கள். உண்மையில் நுணுகிப் பார்த்தீர்களென்றால் அங்கு யாரையும் நீங்கள் காணப் போவதில்லை.