2. அப்பிரமாத வர்க்கம் - விழிப்புடைமை
Appamada Vagga - Heedfulness
21 – 24
ஊக்கமுடைமை (விழிப்புடைமை) இறவாமைக்கு (நிர்வாண மோக்ஷத்திற்கு) வழியாகும்.
ஊக்கம் இன்மை (மறதி) இறப்புக்கு வழியாகும்.
விழிப்புடையோர் இறக்கிறதில்லை;
மறதியுடையோர் இறந்தவருக்குச் சமானமானவர்.
Heedfulness: the path to the Deathless. Heedlessness: the path to death. The heedful do not die.The heedless are as if already dead.
ஊக்கம் உடைமை ஊக்கம் இல்லாமை என்னும்
இவற்றின் நன்மையையும் தீமையையும் நன்கறிந்த அறிவுடையோர்,
ஆன்றோர் காட்டிய வழியில் சென்று
அங்கே இன்புற்று இருக்கிறார்கள்.
Knowing this as a true distinction, those wise in heedfulness rejoice in heedfulness, enjoying the range of the noble ones.
எப்போதும் முயற்சியுடனும் வீரியத்துடனும்
தியானம் செய்து கொண்டிருப்பவர்
நிருத்தர யோக சேமம் என்று சொல்லப்பட்ட
நிர்வாண சேமத்தை அடைகிறார்கள்.
The enlightened, constantly absorbed in jhana, persevering, firm in their effort: they touch Unbinding, the unexcelled rest from the yoke.
முயற்சியும், விழிப்பும், குற்றமற்ற செய்கையும்,
சாந்தமும், தன்னடக்கமும் உள்ளவர்களாய்
நல்லொழுக்கத்துடனிருக்கும் முயற்சியுடையோரின் புகழ் மேன்மேலும் வளர்கிறது.
Those with initiative, mindful, clean in action, acting with due consideration, heedful, restrained, living the Dhamma: their glory grows.
25
அறிவுள்ளவர்கள், தங்கள் முயற்சியினாலும், ஆற்றலினாலும்,
தன்னடக்கத் தினாலும், ஒழுக்கத்தினாலும்
வெள்ளத்தினால் அழிக்கப்படாத அரண் அமைந்த தீவைப் போலத்
தங்களைப் பலப்படுத்திக் கொள்கிறார்கள்.
Through initiative, heedfulness, restraint, and self-control, the wise would make an island no flood can submerge.
26
அறிவற்ற மூடர்கள் அசட்டைத் தன்மைக்கு இடங் கொடுக்கிறார்கள்.
அறிவுள்ள வர்கள் விழிப்புத்தன்மையை,
விலையுயர்ந்த செல்வத்தைப் போலப் போற்றுகிறார்கள்.
They're addicted to heedlessness — dullards, fools — while one who is wise, cherishes heedfulness as his highest wealth.
27
அசட்டைத் தன்மைக்கு இடம் கொடுக்காதீர்கள்;
காம சுகங்களில் மூழ்காதீர்கள்.
தியானத்தில் மனத்தைச் செலுத்தி
விழிப்புடன் இருப்பவர் பேரின்பத்தை அடையப் பெறுகிறார் .
Don't give way to heedlessness or to intimacy with sensual delight — for a heedful person, absorbed in jhana, attains an abundance of ease.
28
அறிவாளியாகிய ஒருவர் அசட்டைத் தன்மையை நீக்கி
முயற்சியுடன் இருப் பாரானால்,
அவர் ஞானமாளிகையின் உயரிய இடத்தை அடைந்திருப் பதனாலே,
மலையின் உச்சியில் இருக்கும் ஒருவர்
அடிவாரத்தில் உள்ளவர்களைக் காண்பது போல,
துக்கமும் அறியாமையும் உள்ள மக்களைக் காண்கிறார்.
When the wise person drives out heedlessness with heedfulness, having climbed the high tower of discernment, sorrow-free, he observes the sorrowing crowd — as the enlightened man, having scaled a summit, the fools on the ground below.
29
சோம்பேரிகளிடையில் ஊக்கமுள்ளவராயும்,
தூங்குகிறவர்களிடையில் விழிப்புள்ள வராயும்
இருக்கிற அறிஞர் ஒருவர்,
வல்லமையுள்ள குதிரை வலிமையற்ற குதிரை களைக் கடந்து
முன்னால் வெகு தூரம் ஓடுவது போல,
எல்லோருக்கும் முன்னால் செல்கிறார்.
Heedful among the heedless, wakeful among those asleep, just as a fast horse advances, leaving the weak behind: so the wise.
30
முயற்சியினால்தான் மகவான் (இந்திரன்) தேவர்களுக்குத் தலைவனானான்;
முயற்சி போற்றிப் புகழப்படுகிறது; முயற்சியின்மை இகழப்படுகிறது.
Through heedfulness, Indra won to lordship over the Gods. Heedfulness is praised, heedlessness censured — always.
31 - 32
சோம்பற்றன்மையை அஞ்சி முயற்சியை மேற்கொண்டுள்ள ஒருவர்,
பெரியனவும் சிறியனவுமான மனத் தளைகளை (விலங்குகளை),
நெருப்பைப் போல எரித்து விடுகிறார்
The monk delighting in heedfulness, seeing danger in heedlessness, advances like a fire, burning fetters great and small.
முயற்சியுடனும் விழிப்புடனும் இருந்து சோம்பற் றன்மையை அஞ்சுகிற ஒரு பிக்கு,
வீழ்ச்சிக்கு உரியவர் அல்லர்; அவர் நிர்வாண மோக்ஷத்தின் அருகில் உள்ளவராவார்.
The monk delighting in heedfulness, seeing danger in heedlessness — incapable of falling back —
stands right on the verge of Unbinding.