Rapid growing mycobacteria

Rapidly growing mycobacteria

M. chelonae, M.abscessus และ M. fortuitum ไม่ไวต่อยาต้านวัณโรค

ยาที่ใช้รักษาจะต้องประกอบด้วยยา clarithromycin หรือ azithromycin ร่วมกับยาอื่นๆ ที่ไวต่อเชื้ออีก 1 ขนาน ซึ่งอาจจะเป็น amikacin, ofloxacin, ciprofloxacin, cotrimoxazole, doxycyclin, cefoxitin หรือ imipenem

Rapid growing mycobacterium(RGM)

อยู่ในกลุ่ม 4 ของ ตาม Runyon classification 1959 ของ nontuberculous mycobactrium(NTM)

โดย Ernest Runyon จะเพาะขึ้นเชื้อประมาณ 7 วัน

Mycobacterium : มีมากกว่า 100 species

เก่าสุดพบบ่อยสุดคือ Mycobacterium tuberculosis

ติดเชื้อในกระแสเลือดพบบ่อยในผู้ป่วย HIV คือ Mycobacterium avium

*ทุกสปีชีส์ ย้อมติดสี AFB และทำให้เกิด granulomatous tissue reaction ได้ *

ความสำคัญ การติดเชื้อในกลุ่มนี้สามารถพบได้ปะปราย โดยเฉพาะกลุ่มที่มีการอักเสบเรื้อรังหรือมีหนอง ทั้งติดจากนอกและในโรงพยาบาล รวมถึงเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมต่างๆในร่างกาย ควรต้องส่งตรวจเพาะเชื้อกลุ่มนี้ด้วย

ปัญหา

1.การวินิจฉัยที่แน่นอนต้องส่งเพาะเชื้อ

2.การให้การรักษาโดยไม่แน่ใจหรือไม่ทราบว่าเป็นเชื้อเหล่านี้หรือทำให้เสียเวลา เงิน หรือเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการใช้ยาได้ โดยเฉพาะกรณีต่อมน้ำเหลืองอักเสบ โรคปอดอักเสบ หรือ ติดเชื้อผิวหนังอักเสบเรื้อรังทั้งหลาย

3.การตรวจชิ้นเนื้อพบเป็น granulomatous infection ไม่ได้แปลว่าเป็น Mycobacterium tuberculosis เสมอไปต้องหาเชื้อให้พบหรือส่งเพาะเชื้อสำหรับ mycobacteria

*ประโยชน์ที่ได้จากการส่งเพาะเชื้อในกลุ่มวัณโรค เลี่ยงการเสียเวลาในการรักษาวัณโรคโดยไม่ทราบการวินิจฉัยที่ถูกต้อง ถ้าไม่ได้ส่งเพาะเชื้อ*

แหล่งที่พบ

ฝุ่น ดิน แหล่งน้ำธรรมชาติ น้ำประปา น้ำเน่าตามบ่อแอ่งต่างๆ สามารถอยู่ในเยื่อเมือกระบบทางเดินหายใจโดยไม่ก่อโรคได้

การก่อโรค

มีได้หลากหลายมาก ตั้งแต่เฉพาะที่จนกระจายไปทั่ว เกิดได้จากในโรงพยาบาลและจากสิ่งแวดล้อมทั่วๆไป

โรคที่พบเช่น Abscess ฝีในชั้นใต้ผิวหนัง กระดูกและข้ออักเสบ ติดเชื้อใน soft tissue, ติดเชื้อในเลือด, ต่อมน้ำเหลือง

หรือแบบกระจายทั่วร่างกายได้ บางรายเสียชีวิต บางรายหายได้เอง บางรายพิการ

กลุ่มเสี่ยง

ผูที่มีภูมิคุมกันต่ำ, ผูสูงอายุ, ผูมีโรคประจําตัว เชน มะเร็งเม็ดเลือดขาว AIDS, ไดรับ immunosuppressive,

ไดรับการฉีดยาชา หรือสเตียรอยด, หลังผาตัด, มีการสัมผัสแหลงของเชื้อ, มีแผลถูกของแหลมทิ่มตํา, มีแผลถลอก, แผลจากอุบัติเหตุในทองถนน และการบาดเจ็บอื่น ๆ เชน จากตะปูหรือลวด ผูที่มีความผิดปกติของยีนสที่เกี่ยวของกับระบบภูมิคุมกัน ภาวะทุโภชนาการ

ระยะฟักตัว การติดเชื้ออาจเกิดขึ้นภายหลังการเกิดบาดแผล 4-6 สัปดาห หรือนานถึง 10 ปี

ความชุก

สถาบันโรคผิวหนัง

พบ 6.5% ของสิ่งส่งตรวจที่เพาะบน Lowenstein Jensen medium

เกิดจากการสัก : Mycobacterium chelonae

KCMH report : เชื้อที่พบ M. chelonae/abscessus 50%, M. fortuitum 30%, M. smegmatis 0.89%, ไม่สามารถระบุสปีชีย์ได้16.1%

ส่วนใหญ่พบเป็น localized infection 65%

RGM

แบ่งเป็น 3 กลุ่ม

1.Mycobacterium fortuitum group

2. M. chelonae/abscessus group

3. M. smegmatis group