Leuzea, een anabole plant?
Nog eens vroeg wakker en ook opgestaan. Ik heb gedroomd van mijn Leuzea’s , die kleine, pas ontkiemde, kwetsbare plantjes in de zware, koude grond van Bellegarde. Ik wil ze overplanten voor we terug rijden naar België. In de tuin, 7 graden koud, natte vettige klei en dan die 3 centimeter kleine blaadjes met toch verbazend veel wortel zomaar over planten. Wat heb ik in mijn leven al gesleept met planten!
Ik besluit om ook drie plantjes mee te nemen naar België. Ze moeten dan nog wel 4 dagen in een plastic zak verblijven. Maar ik weet ondertussen wel dat ze er niet alleen tegen kunnen, maar er soms zelfs beter uitkomen dan dat ze er in zijn gegaan. Hoe zou je zelf zijn? Lekker warm in de auto of ijskoud in de natte grond.
Leuzea?
Je vraagt je misschien wel af. Wat in godsnaam is Leuzea. Een plant natuurlijk. Een, van de ondertussen vele, versterkende planten a la Ginseng, de zogenaamde adaptogenen, waar zowat elk volk ter wereld er een paar van in voorraad heeft om de moeilijke tijden door te komen.
Leuzea rhapontica of Rhaponticum carthamoides of nog Leuzea carthamoides. Wordt ook wel Hirschwurzel of Russisch levenselixir genoemd. Vermoeide Altaiherten zouden snel weer op krachten komen door het eten van de wortels. Bij hedendaags onderzoek bleken varkens sneller te groeien, cholesterolarmer vlees voort te bengen en zelf ook gezonder te zijn. Uit analyses blijkt de wortel vrij veel hormoonachtige stoffen te bevatten, 20-hydroxy-ecdyson met een spierversterkende, opbouwende (anabole) werking.
Leuzea botanisch
Rhaponticum carthamoides, deze samengesteldbloemige lijkt wat op een grote Korenbloem of nog meer op Artisjok.Ze zijn, zoals wel meer adaptogene planten, afkomstig uit Siberië. Het gebruik als geneesmiddel gaat weer ver in de geschiedenis terug. In de oude Chinese, Tibetaanse en Mongoolse geneeskunst van meer dan 5000 jaar geleden, tot op de dag van vandaag, vindt men deze Altaïwortel terug.
Conclusies van wetenschappelijke studies?
In verschillende studies zijn de gunstige effecten van Leuzea carthamoides en van zijn voornaamste inhoudstoffen ecdysteronen beschreven. Vooral de anabole werking lijkt mij interessant. een extract van de wortel zou de eiwit aanmaak en dus despieropbouw stimuleren. Deze werking is te vergelijken met de werking van anabole steroïden. Russische atleten zouden de wortel in het verleden gretig geslikt hebben. Is dat doping?
Vervelend aan dit soort versterkende planten is dat er te veel verhalen over verteld worden, die wel spannend zijn, maar waarvan het waarheidsgehalte nogal laag ligt. Zelfs de vele wetenschappelijke onderzoeken zijn onduidelijk uitgevoerd en vooral slecht beschreven. Er zit zeker niks anders op, dan het maar zelf uit te proberen. Dus kweek ik nu Maralroot en zal dit verhaal de volgende jaren een vervolg krijgen.
Enkele wetenschappelijke onderzoeken
Mosharrof AH 1987. Effects of extract from Rhaponticum carthamoides (Willd) Iljin (Leuzea) on learning and memory in rats. Acta Physiol Pharmacol Bulg; 13(3):37-42. Published erratum appears in Acta Physol Pharmacol Bulg 1987; 13(4):70. Deze Bulgaarse studie uit 1987 bestudeerde het effect van verschillende doseringen wortelexract op leer- en geheugencapaciteit bij ratten. Vreemd was dat de lage dosering (0,25gr) geen effect had, de midden dosering (0,5gr) een zeer goed effect en de hoge dosering (2,5gr) een verslechterend effect veroorzaakte.
Sláma K, Koudela K, Tenora J, Mathová A. Insect hormones in vertebrates: anabolic effects of 20-hydroxyecdysone in Japanese quail. Experientia 1996 Jul 15; 52(7):702-6. Over spierversterkende werking van ecdysteronen bij insecten.
Cardioprotective and antiarrhythmic properties of preparations from Leuzea carthamoides, Aralia mandshurica, and Eleutherococcus senticosus. Eksp Klin Farmakol 2007 Nov-Dec; 70(6):48-54.
Koleckar V, Opletal L, Brojerova E, Rehakova Z, Cervenka F, Kubikova K, Kuca K, Jun D, Polasek M, Kunes J, Jahodar L Evaluation of natural antioxidants of Leuzea carthamoides as a result of a screening study of 88 plant extracts from the European Asteraceae and Cichoriaceae. J Enzyme Inhib Med Chem 2008 Apr; 23(2):218-24.
Saratikov AS, Tuzov SF 1963, Influence of Leuzea carthamoides on the physical work abilityand some functional indicators of the organism Izvestia ( News ) of Sib. Branch of the USSRAcademy of Science. Ser Biomed Science. 12(3):126-132
http://www.anti-aging-guide.com/Leuzea.html
http://leuzea.ru/leuzea_adaptogen.htm
http://www.ergogenics.org/ecdysteron2.html
Uitreksel Natural Standard monograph
The maral plant (Leuzea carthamoides, also known as Rhaponticum carthamoides and Stemmacantha carthamoides) is a perennial herb native to Siberia. Its name was derived from the maral deer that commonly ate its roots to gain strength during mating season.
Although more than 100 active compounds have been found in different parts of the maral plant, its most common extract, ecdysteroids, such as ecdysten, are taken from the root.
Traditionally, maral root has been used to provide relief from overstrained muscles, fatigue from overwork, and weakness from illness. In particular, Russian, Eastern European, and Chinese athletes have used maral root extracts to improve recovery time following intense training, rapidly build muscle mass, and increase strength.
Currently, there is little clinical evidence on the use of maral root for the treatment of any medical condition in humans. Additional studies are needed to confirm any of its proposed health benefits.
Preliminary evidence suggests that maral root may decrease symptoms of depression. Additional research is needed in this area.C
Preliminary results suggest that maral root may increase muscle mass and the ability to perform work. In athletes, it may also improve recovery time following training. Additional research is needed in this area. C
Limited research suggests that maral root may increase levels of various immune system compounds in athletes and patients with ovarian cancer. Further research is required before conclusions can be made.C
Preliminary evidence suggests that maral root may decrease symptoms of giardiasis (parasitic infection commonly associated with diarrhea). Additional research is needed in this area.C
* Key to grades
A: Strong scientific evidence for this use
B: Good scientific evidence for this use
C: Unclear scientific evidence for this use
D: Fair scientific evidence for this use (it may not work)
F: Strong scientific evidence against this use (it likley does not work)
Tradition / Theory
The below uses are based on tradition, scientific theories, or limited research. They often have not been thoroughly tested in humans, and safety and effectiveness have not always been proven. Some of these conditions are potentially serious, and should be evaluated by a qualified healthcare provider. There may be other proposed uses that are not listed below.
Adaptogen, alcohol dependence, antiaging, antiarrhythmic, antibacterial, antifungal, antioxidant, anxiety/stress, blood thinner, body building, breast cancer, cancer, cardiotonic, erectile dysfunction, estrogenic effects, fatigue, high blood pressure, hormone imbalances, infertility (male), ischemic stroke, memory, ovarian cancer, sexual dysfunction.
Leuzea species
The crude ethanol extracts of the aerial parts and roots of Leuzea carthamoides. DC., Leuzea centauroides. (L.) Holub, Leuzea longifolia. Hoffmgg. & Link, and Leuzea rhapontica. subsp. bicknellii. (Briq.) Holub have been investigated for their antibacterial activity. Growth inhibition using a broth tube dilution test was determined against Bacillus cereus. Frankland and Frankland, Bacillus subtilis. (Ehrenberg) Cohn, Bacteroides fragilis. (Veillon and Zuber) Castellani and Chalmers, Enterococcus faecalis. (Andrewes and Horder) Scheifer and Kilpper-Bälz, Escherichia coli. (Migula) Castellani and Chalmers, Pseudomonas aeruginosa. (Schroeter) Migula, Staphylococcus aureus. (Rosenbach), Staphylococcus epidermidis. (Winslow and Winslow) Evans, Streptococcus pneumoniae. (Klein) Chester, and Streptococcus pyogenes. (Rosenbach). The results showed that extracts from aerial parts of all species tested exhibited significant antibacterial activity, especially against Bacillus cereus., Staphylococcus epidermidis. and Bacteroides fragilis.. In comparison with other Leuzea. species, L. carthamoides. was the most effective against the bacteria used in this study. In Vitro. Antibacterial Activity of Four Leuzea Species
L. Kokoska,D. Janovska,V. Rada,A. Nepovim &T. Vanek. Journal Pharmaceutical Biology Volume 43, 2005 - Issue 1