Euphorbia peplus / Euphorbe omblette / Tuinwolfsmelk

Tuinwolfsmelk is een lichtgroene plant met een penwortel en een hoogte van 10 tot 30 cm. De verspreid staande bladeren zijn omgekeerd eirond, gesteeld en hebben een gave rand. De plant heeft 2n = 16 chromosomen.Hij bloeit van juli tot de herfst in schermen met drie stralen. Elke straal is nog eens in tweeën vertakt. De eironde schutbladen onder de bloempjes lijken net normale blaadjes. 

Tuinwolfsmelk heeft 3 mm grote kluisvruchten met smalle vleugels op elk segment. Op de bleekgrijze, 1,5-2 mm lange en 1 mm brede zaadjes zitten rijen van donkere putjes en ze hebben een 0,3 mm groot mierenbroodje.

Het eerste deel van zijn wetenschappelijke naam, Euphorbia, eert Euphorbus. Dat was de lijfarts van koning Juba de Tweede (52 vC – 23 nC), heerser over het Berberkoninkrijk Numidia, nu deel van het huidige Algerije. Toen Juba vernam dat Julius Caesar zijn eigen lijfarts had beloond door een standbeeld voor hem op te richten, kon Juba voor zijn gevoel niet achterblijven en vernoemde een heel plantengeslacht naar zijn lijfarts. Een beetje overdreven misschien, maar je moet toch wat als koning. Het tweede deel, peplus, is een oude Latijnse term voor een uitlopende ruche aan de taille van een jurk, tuniek, jas of blouse. Het verklaart de vorm van de bloem.

Het 'melk' in de naam tuinwolfsmelk laat ons ook al weten dat het de melkachtige vloeistof, de latex, is waar deze soort om bekend staat. Het is dan ook direct het meest giftige deel van de plant en bestaat uit een aantal diterpenen en afgeleide chemische stoffen. Als je zo sukkelig bent om met ongewassen handen het latex in je mond of ogen te smeren dan resulteert dat in extreme irritaties en ontstekingsverschijnselen, die zelfs tot een langdurige ziekenhuisopname kunnen leiden. In Engelstalige landen wordt deze plantenfamilie ook wel spurge genoemd. Spurge is een vorm van purge en dus van het Nederlandse woord purgeren. Dat is het legen van de maag en darmen met braakmiddelen of laxeermiddelen.

Die extreme irritaties als gevolg van de werkzame stoffen van de tuinwolfsmelk hebben ondertussen de aandacht van de wetenschappers getrokken. Mits in de juiste therapeutische dosis toegepast, lijkt het er op dat deze plant kan helpen bij de behandeling van non-melanoma huidkankers (opperhuidkankers). Hoewel gemeld wordt dat dit niet de meest ernstige vorm van huidkankers zijn, zijn ze wel de meest voorkomende vorm. Normaal wordt deze vorm operatief verwijderd, maar in de toekomst kan de tuinwolfsmelk wellicht hulp bieden.

Euphorbia Peplus is a common plant from the Euphorbia group. Components of its milky sap are being studied for the treatment of skin cancer, leukemia, warts and sunspots. Recent research into Euphorbia Peplus has shown that a wide range of cancer cells is acutely sensitive to this substance.

Botanical Classification of Euphorbia Peplus:

Family: Euphorbiaceae

Euphorbia Peplus is now a common weed in North America, Australia and New Zealand.

The Sap as a natural mixture:-

burns off some skin cancers, sunspots, warts and corns.

The Active Ingredient: Ingenol Mebutate:- it is an activator of Protein Kinase C which is a key factor in the treatment of cancer. in laboratory experiments against leukemia cells lines, Ingenol Mebutate (Ingenol-3-angelate) was found to be both selective in targeting leukemia cells and that the cancer is highly sensitive to the small doses being applied. in laboratory trials with skin cancer in mice, 3 daily topical applications resulted in significant clearance.

intermediate clinical trials (Phase IIa) against Sunspots (Actinic Keratosis) resulted in significant clearance.

Phase I/II clinical trials show that the sap from Euphorbia Peplus resulted in significant clearance of human non-melanoma skin cancers.

Caution: Petty Spurge sap is toxic and is not for internal use.

Scientific Data on the Latex of Euphorbia Peplus:

The natural milky sap (the latex) contains: Ingenol Mebutate. Ingenol Mebutate is an hydrophobic diterpene ester. Synonyms for Ingenol-3-angelate: 3-ingenol-angelate, Ingenol Mebutate.

The Plant and its Environment

Cautions: Milkweed (Euphorbia Peplus) should not be confused with either Milkweed (Asclepius) or Milkweed (Sonchus Oleraceus); Euphorbia Peplus should not be confused with Euphorbia Peplis (Purple Spurge).

Historical Uses of Euphorbia Peplus Sap:

Skin Care: in traditional European folk medicine Euphorbia Peplus sap has been used for treating Sun Spots, Warts, Corns and (non-Melanoma) Skin Cancers. This was done by carefully putting some of the latex sap extracted from the freshly cut stem onto the Sun Spot or Wart. The sap "burnt off" any skin that it came into contact with. Using it today, one should avoid contact with the eyes and internal membranes. Use of the sap near or above the eyes and mouth is not advised as sweating, rubbing and washing may carry the sap into the eyes or mouth causing inflammation and scaring. 

From Research Articles on Euphorbia Peplus Extracts

Article 1: Petty Spurge sap and human non-melanoma Skin Cancers. In Pase I/II clinical trials of Euphorbia Peplus sap against human non-melanoma skin cancers of various types, the sap cleared at least 78% of superficial skin cancers and at least 50% of those of a non-superficial kind. Source: PMID: 21375515 (Brisbane, Qld, Australia, 2011)

Article 2: Ingenol Mebutate and Actinic Keratosis. In a clinical experiment of Ingenol mebutate gel (0.05% strength) 71% of treated lesions were cleared. Furthermore, 67% of patients had four or five treated lesions cleared. Source: PMID: 19178487 (Brisbane, Qld, Australia, 2009)

Article 3: Ingenol-3-angelate and Leukemia In a laboratory experiment on myeloid leukemia cell lines and primary acute myeloid leukemia cells Ingenol 3-angelate, a selective activator of Protein Kinase C, induced apoptosis at nanomolar concentrations indicating that it has potent anti-leukemic effects. Source: PMID: 15845901 (Birmingham, UK, 2005)

Article 4: 3-ingenyl angelate (PEP005) and Skin Cancer In a preclinical study of 3-ingenol angelate (from the plant Euphorbia Peplus) on mice, three daily topical applications resulted in the clearance of skin cancer tumors (both mouse tumours and human tumors). The cosmetic outcome was also considered to be excellent. Source: PMID: 15087400 (Brisbane, Qld, Australia, 2004)

Dodonaeus Cruijdeboeck deel 3 capitel 37. Van Duyvels melck.   Cap. xxxvii.

[406]   1   Duyvels melck heet in Griecx Peplos. In Latijn Peplus. In die Apoteke Ezula rotunda. In Hoochduytsch Teufelsz milch. In Franchois Reville matyn de veigues.

2   Dat ander heet in Griecx ende Latijn Peplis van Hippocrates Peplion van sommighe andere Portulaca sylvestris. In Duytsch soudemen dit moghen heeten Zee duyvels melck/ maer noch ter tijt en eest niet bekent.

Natuere

Duyvels melck es heet ende drooghe tot in den derden graedt/ ghelijck die Tithymallen. Ende van ghelijcke natuere es oock dat Peplis.

Cracht ende werckinghe

A   Tsaet ende tsap van Duyvels melck es den sade ende sape van Springcruyt ende Tithymallen van crachten ende werckinghe ghelijck/ ende es goet tot alle saken daer die Tithymallen toe dienen/ ende daer om maeckt dit saet oock camerganck ende iaecht af die coude taye fluymen ende die geele cholerijcke ende waterachtighe vochticheden.

B   Dit cruyt in pekel gheleyt ende daer naer ghegheten sceydt die winden van den dermen ende van die moedere/ ende gheneest die herdicheyt van der milten.

C   Van alsulken crachten es oock dat Peplis als Dioscorides scrijft.

Hindernisse ende beeteringhe

Dit cruyt es oock den mensche hinderlijck ende scadelijck ghelijck Springcruyt ende wordt in der selver manieren ghebeetert ende bequaem ghemaeckt als in voorseyde capittel verclaert es.