Valeriana officinalis / Echte valeriaan

Valeriane / Valeriana officinalis

Noms communs : guérit-tout, herbe aux chats, herbe à la femme meurtrie, herbe à la menstrue et, plus récemment, valium végétal. 

Nom botanique : Valeriana officinalis, famille des valérianacées.

Nom anglais : valerian.

Parties utilisées : racine et rhizome.

Habitat et origine : originaire d'Europe et d'Asie du Nord, elle s'est rapidement naturalisée un peu partout, y compris en Amérique du Nord. Elle aime les sols humides et riches en minéraux.

Historique de la valériane

Les médecins de la Grèce antique, Hippocrate, Dioscoride et Galen, prescrivaient la valériane pour traiter l'insomnie. En grec ancien, le nom de la plante était « Phu », une allusion à l'odeur désagréable qui se dégage des racines séchées et des fleurs fanées. Les anciens Romains l'employaient pour combattre les palpitations et l'arythmie. Au Moyen Âge, la célèbre abbesse et herboriste allemande Hildegarde de Bingen recommandait la valériane comme tranquillisant et somnifère.

Dès la fin du XVIe siècle, les Européens ont commencé à l'employer pour soigner l'épilepsie. De leur côté, les Amérindiens calmaient les convulsions épileptiques en prisant de la poudre de racines de valériane et l'utilisaient également pour soigner les blessures. Durant la Première Guerre mondiale, les Européens ont pris de grandes quantités de valériane pour calmer la nervosité causée par les bombardements. De nos jours, la réputation de la valériane n’a pas faibli et elle est encore très utilisée. Aux États-Unis, par exemple, un sondage réalisé en 2002 par l’organisme Centers for Disease control and Prevention auprès de 31 000 personnes a révélé que 5,9 % des répondants avaient utilisé de la valériane et que 30 % d’entre eux l’avaient fait pour combattre l’insomnie1.

Recherches sur la valériane

Efficacité incertaine Troubles du sommeil. Jusqu’à présent, la recherche clinique n’a pas réussi à démontrer l’efficacité de la valériane pour traiter l’insomnie. Les résultats obtenus sont contradictoires et peu concluants dans l’ensemble. Dans le meilleur des cas, les personnes ayant pris des extraits de valériane ressentent une amélioration de leur sommeil2,4 et une diminution de la fatigue3. Toutefois, cette perception n’est validée par aucun critère objectif comme le temps d’endormissement, la durée du sommeil ou le nombre de réveils au cours de la nuit 2,5,7,8. Cela fait dire à certains chercheurs que la valériane ne serait pas plus efficace qu’un placebo6.

La seule chose sur laquelle les chercheurs s’entendent, c’est l’innocuité de la plante et la nécessité de mener des études mieux contrôlées2,9. En effet, la disparité des protocoles (dosage des extraits, durée du traitement) pourrait expliquer à elle-seule la variabilité des résultats obtenus. À cela s’ajoute l’hétérogénéité des extraits utilisés. Il faut savoir que la racine de valériane contient plus de 150 composés chimiques dont les proportions varient selon les conditions de culture et de récolte16 et selon les procédés de fabrication. Enfin, l’analyse des résultats est compliquée par la nature même de l’insomnie, un trouble du sommeil multifactoriel, difficile à évaluer et dans le traitement duquel l’effet placebo joue un rôle non négligeable.

La valériane est rarement utilisée seule. Traditionnellement, elle est souvent associée à d’autres plantes ayant des propriétés calmantes, telles que la mélisse ou le houblon. Quelques essais avec ce type de préparation ont donné des résultats positifs9-11.

Récemment, un essai clinique auprès d’une quarantaine de personnes a rapporté un effet bénéfique de la valériane (800 mg par jour pendant 8 semaines) chez des victimes du syndrome des jambes sans repos12. Les chercheurs ont observé une réduction des symptômes, une amélioration du sommeil et une diminution de la somnolence pendant la journée.

Efficacité incertaine Anxiété et agitation nerveuse. Des études menées sur les animaux suggèrent que la valériane pourrait agir sur certains messagers chimiques du cerveau de manière à réduire le stress et l’anxiété13. Quelques essais cliniques ont été menés auprès de personnes souffrant de stress19,20 ou de trouble anxieux généralisé18, mais les résultats sont insuffisants et ne permettent pas, pour l’instant, de valider ces effets sur l’humain14,15,17,25.

Usage reconnu La Commission E, l’ESCOP et l'Organisation mondiale de la Santé reconnaissent l'usage de la valériane pour traiter l'agitation nerveuse et l'anxiété ainsi que les troubles du sommeil qui en découlent.

Posologie de la valériane

Par voie interne

Troubles du sommeil

• Racine séchée : infuser de 2 g à 3 g, pendant 5 à 10 min, dans 150 ml d'eau bouillante. Prendre de 30 à 60 minutes avant de se coucher.

• Teinture (1:5) : prendre de 4 ml à 6 ml, 30 à 60 minutes avant de se coucher.

• Extrait normalisé (0,8 % d'acide valérinique ou valérique, 1-1,5 % de valtrates) : prendre de 400 mg à 600 mg, 30 à 60 minutes avant de se coucher.

Agitation nerveuse, anxiété

• Racine séchée : infuser de 2 g à 3 g, pendant 5 à 10 min, dans 150 ml d'eau bouillante. Prendre jusqu’à 5 fois par jour.

• Teinture (1:5) : prendre de 1 ml à 3 ml, jusqu’à 5 fois par jour.

• Extrait normalisé (0,8 % d'acide valérinique ou valérique, 1-1,5 % de valtrates) : prendre de 250 mg à 400 mg, 3 fois par jour.

Notes. Certaines sources mentionnent qu'il faut parfois prendre la plante pendant 2 à 4 semaines avant d'en ressentir pleinement les bienfaits, notamment en cas d'insomnie chronique.

Contrairement à ce qui se produit souvent avec les somnifères de synthèse, la prise de valériane au coucher et aux doses recommandées ne procure habituellement pas de sensation de « lendemain de veille » au lever21,22.

Par voie externe

Bain calmant : Infuser 100 g de racines séchées dans 2 litres d'eau bouillante et ajouter à l'eau bien chaude de la baignoire.

Précautions

Éviter de conduire un véhicule ou de manipuler des outils dangereux dans les heures qui suivent la prise de valériane, en raison de son effet sédatif.

Contre-indications

L’innocuité de la valériane n’est pas établie hors de tout doute chez les enfants, les femmes enceintes et celles qui allaitent.

Effets indésirables

Presque inexistants aux doses recommandées, les quelques effets indésirables liés à la prise de valériane se limitent généralement à des malaises gastro-intestinaux légers et passagers.

Prise à hautes doses, la valériane peut causer de la somnolence.

Interactions

Avec des plantes ou des suppléments

Les effets de la valériane pourraient s'additionner à ceux d'autres plantes sédatives telles que le houblon, la camomille, la mélisse, la passiflore, etc.

Avec des médicaments

Les effets de la valériane pourraient s'additionner à ceux des benzodiazépines, des barbituriques et de tous les hypnotiques, sédatifs et calmants.

Des données cliniques sur des sujets en bonne santé indiquent que la valériane a peu d’effet sur les enzymes qui interviennent dans le métabolisme des médicaments23,24, ce qui implique une absence d’interaction.

Références

Note : les liens hypertextes menant vers d'autres sites ne sont pas mis à jour de façon continue. Il est possible qu'un lien devienne introuvable. Veuillez alors utiliser les outils de recherche pour retrouver l'information désirée.

Bibliographie

• Barnes Joan, Anderson A. Linda, Phillipson David J. Herbal Medicines, Pharmaceutical Press, Grande-Bretagne, 2007, troisième édition. 

• Blumenthal M (Ed). The ABC Clinical Guide to Herbs, American Botanical Council, États-Unis 2003. 

• Blumenthal M., Goldberg A., Brinckmann J.(Ed). Expanded Commission E Monographs. Valerian root. American Botanical Council, publié par Integrative Medicine Communications, 2000. 

• Drugs.com. Natural Products (Professional). Valerian. [Consulté le 15 avril 2011]. www.drugs.com

• Ernst Edzard (Ed). The Desktop Guide to Complementary and Alternative Medicine, Mosby, Grande-Bretagne, 2001. 

• European Scientific Cooperative on Phytotherapy (Ed). Valerian root, ESCOP Monographs on the Medicinal Uses of Plants Drugs, Centre for Complementary Health Studies, Université d'Exeter, Grande-Bretagne, 1997. 

• Hänsel R, Schulz V, Tyler VE. Rational Phytotherapy. A Physisicians' Guide to Herbal Medicine.Springer, Berlin, 1998. 

• Mills S, Bone K. Principles and Practice of Phytotherapy, Churchill Livingstone, Harcourt Publishers, Grande-Bretagne, 2000.

• National Library of Medicine (Ed). PubMed, NCBI. [Consulté le 15 avril 2011]. www.ncbi.nlm.nih.gov

• Natural Standard (Ed). Herbs & Supplements - Valerian, Nature Medicine Quality Standard. [Consulté le 15 avril 2011]. www.naturalstandard.com

• Organisation mondiale de la santé. WHO monographs on selected medicinal plants, vol. 1, Suisse, 1999. 

• Pizzorno JE Jr, Murray Michael T (Ed). Textbook of Natural Medicine, Churchill Livingstone, États-Unis, 1999. 

• Product Review : Valerian Supplements, ConsumerLab.com. États-Unis, 2006. [Consulté le 15 avril 2011].www.consumerlab.com

• Santé Canada. Médicaments et produits de santé. Base de données d’ingrédients de produits de santé naturels. Monographies à ingrédient unique. [Consulté le 15 avril 2011]. hc-sc.gc.ca

• The Natural Pharmacist (Ed). Natural Products Encyclopedia, Herbs & Supplements - Valerian,ConsumerLab.com. [Consulté le 15 avril 2011 2008] www.consumerlab.com

• http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_HMPC_assessment_report/2009/12/WC500017929.pdf

Notes

1. Insomnia associated with valerian and melatonin usage in the 2002 National Health Interview Survey. Bliwise DL, Ansari FP. Sleep. 2007 Jul 1;30(7):881-4

2. Effectiveness of Valerian on insomnia: a meta-analysis of randomized placebo-controlled trials. Fernández-San-Martín MI, Masa-Font R, et al. Sleep Med. 2010 Jun;11(6):505-11.

3. The use of Valeriana officinalis (Valerian) in improving sleep in patients who are undergoing treatment for cancer: a phase III randomized, placebo-controlled, double-blind study (NCCTG Trial, N01C5). Barton DL, Atherton PJ, et al. J Support Oncol. 2011 Jan-Feb;9(1):24-31.

4. Bent S, Padula A, Moore D, et al. Valerian for sleep: a systematic review and meta-analysis. Am J Med. 2006 Dec;119(12):1005-12.

5. Stevinson C, Ernst E. Valerian for insomnia: a systematic review of randomized clinical trials.Sleep Med. 2000 Apr 1;1(2):91-99.

6. Taibi DM, Landis CA, et al. A systematic review of valerian as a sleep aid: safe but not effective.Sleep Med Rev. 2007 Jun;11(3):209-30.

7. A randomized clinical trial of valerian fails to improve self-reported, polysomnographic, and actigraphic sleep in older women with insomnia. Taibi DM, Vitiello MV, et al. Sleep Med. 2009 Mar;10(3):319-28.

8. A feasibility study of valerian extract for sleep disturbance in person with arthritis. Taibi DM, Bourguignon C, Gill Taylor A. Biol Res Nurs. 2009 Apr;10(4):409-17. .

9. Treating primary insomnia - the efficacy of valerian and hops. Salter S, Brownie S. Aust Fam Physician. 2010 Jun;39(6):433-7.

10. Cerny A, Schmid K. Tolerability and efficacy of valerian/lemon balm in healthy volunteers (a double-blind, placebo-controlled, multicentre study). Fitoterapia 1999; 70: 221-228. Étude citée dans : Natural Standard (Ed). Herbs & Supplements - Valerian, Nature Medicine Quality Standard. [Consulté le 15 avril 2011]. www.naturalstandard.com

11. Schmitz M, Jackel M. [Comparative study for assessing quality of life of patients with exogenous sleep disorders (temporary sleep onset and sleep interruption disorders) treated with a hops-valarian preparation and a benzodiazepine drug].[Article en allemand, résumé en anglais]. Wien Med Wochenschr 1998;148(13):291-8.

12. Does valerian improve sleepiness and symptom severity in people with restless legs syndrome?Cuellar NG, Ratcliffe SJ. Altern Ther Health Med. 2009 Mar-Apr;15(2):22-8.

13. Formulations of dietary supplements and herbal extracts for relaxation and anxiolytic action: Relarian. Weeks BS. Med Sci Monit. 2009 Nov;15(11):RA256-62.

14. Valerian for anxiety disorders. Miyasaka LS, Atallah AN, Soares BG. Cochrane Database Syst Rev. 2006 Oct 18;(4):CD004515.

15. Herbal remedies for anxiety - a systematic review of controlled clinical trials. Ernst E.Phytomedicine. 2006 Feb;13(3):205-8.

16. Études citées et résumées dans : Natural Standard (Ed). Foods, Herbs & Supplements - Valerian, Nature Medicine Quality Standard. [Consulté le 19 novembre 2008] www.naturalstandard.com

17. Complementary and alternative medicine usage for behavioral health indications. Larzelere MM, Campbell JS, Robertson M. Prim Care. 2010 Jun;37(2):213-36.

18. Andreatini R, Sartori VA, et al. Effect of valepotriates (valerian extract) in generalized anxiety disorder: a randomized placebo-controlled pilot study. Phytother Res. 2002 Nov;16(7):650-4.

19. Cropley M, Cave Z, et al. Effect of kava and valerian on human physiological and psychological responses to mental stress assessed under laboratory conditions.Phytother Res 2002 Feb;16(1):23-7. Phytother Res. 2002 Nov;16(7):650-4.

20. Kennedy DO, Little W, et al. Anxiolytic effects of a combination of Melissa officinalis and Valeriana officinalis during laboratory induced stress. Phytother Res. 2006 Feb;20(2):96-102.

21. Kuhlmann J, Berger W, et al. The influence of valerian treatment on "reaction time, alertness and concentration" in volunteers. Pharmacopsychiatry. 1999 Nov;32(6):235-41.

22.Gutierrez S, Ang-Lee MK et al. Assessing subjective and psychomotor effects of the herbal medication valerian in healthy volunteers.Pharmacol Biochem Behav. 2004 May;78(1):57-64.

23. Gurley BJ, Gardner SF, et al. In vivo effects of goldenseal, kava kava, black cohosh, and valerian on human cytochrome P450 1A2, 2D6, 2E1, and 3A4/5 phenotypes. Clin Pharmacol Ther. 2005 May;77(5):415-26. texte intégral : www.pubmedcentral.nih.gov

24. Donovan JL, DeVane CL, et al. Multiple night-time doses of valerian (Valeriana officinalis) had minimal effects on CYP3A4 activity and no effect on CYP2D6 activity in healthy volunteers. Drug Metab Dispos. 2004 Dec;32(12):1333-6. Texte intégral : http://dmd.aspetjournals.org

25. Herbal medicines in pediatric neuropsychiatry. Feucht C, Patel DR. Pediatr Clin North Am. 2011 Feb;58(1):33-54, x.

COMITÉ VOOR KRUIDENGENEESMIDDELEN (HMPC)/  Valeriana officinalis L., radix  / Valeriaanwortel 

Samenvatting voor het publiek van het HMPC-beoordelingsrapport 

Dit document is een samenvatting van het door het Comité voor kruidengeneesmiddelen (HMPC) goedgekeurde beoordelingsrapport dat de beschikbare gegevens over het medische gebruik van een kruidensubstantie en de conclusies van het Comité na beoordeling van deze gegevens beschrijft. Raadpleeg de communautaire kruidenmonografie met betrekking tot dit kruidengeneesmiddel wanneer u meer informatie wilt hebben over de conclusies van het HMPC. Monografieën bevatten het wetenschappelijk advies van het HMPC over kruidengeneesmiddelen, en beschrijven de samenstelling, het gebruik, de indicatie, de werking en de veiligheid. 

Waaruit bestaat het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel? 

Het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel bevat de wortel van de valeriaanplant. De wetenschappelijke naam van de plant is Valeriana officinalis L. Valeriaan is een overblijvende plant die in heel Europa en Noord-Azië wordt aangetroffen. De plant wordt gekweekt en geoogst, waarna de wortel wordt gedroogd voor medisch gebruik (kruidensubstantie). Het kruidengeneesmiddel valeriaan is in diverse vormen beschikbaar, zoals kruidentheetabletten, capsules en druppels die alle oraal worden ingenomen. Ze worden gemaakt van diverse kruidenpreparaten zoals extracten met ethanol, waarbij de wortel van de plant in contact wordt gebracht met ethanol (alcohol) als extractiemiddel. 

Preparaten van de valeriaanwortel kunnen ook worden aangetroffen in combinatie met andere kruidensubstanties die dezelfde effecten hebben. Dergelijke gecombineerde geneesmiddelen worden afzonderlijk door het HMPC beoordeeld. 

Wanneer wordt het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel gebruikt? 

Extracten met ethanol worden gebruikt ter verlichting van lichte nerveuze gespannenheid en slaapstoornissen.Andere valeriaanwortelpreparaten worden gewoonlijk gebruikt ter verlichting van lichte symptomen van mentale stress en als slaapopwekkend middel. Het gebruik bij deze indicaties is uitsluitend gebaseerd op traditie. 

Het HMPC kwam tot deze conclusies na beoordeling van de beschikbare bibliografische gegevens over valeriaanwortelpreparaten. Er zijn klinische en andere studies verricht met voornamelijk deextracten met ethanol. De rechtvaardiging voor het gebruik van de andere preparaten is gebaseerd op het traditionele gebruik ervan als kruidengeneesmiddel. 

Vele traditionele kruidengeneesmiddelen zijn niet volledig onderzocht met behulp van de huidige wetenschappelijke methoden. De Europese wetgeving inzake geneesmiddelen maakt het mogelijk dat traditionele kruidengeneesmiddelen officieel worden geregistreerd op basis van hun langdurige gebruik, op voorwaarde dat zij veilig kunnen worden toegepast zonder enige hulp van een arts (voor diagnose, behandeling of follow-up). Met traditioneel gebruik wordt een periode van ten minste 30 jaar bedoeld, waarvan 15 jaar binnen de Gemeenschap. 

Hoe wordt het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel gebruikt? 

Het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel kan vanaf de leeftijd van 12 jaar worden gebruikt. Het middel wordt afgeraden voor kinderen jonger dan 12 jaar, omdat er onvoldoende informatie bestaat over een veilig gebruik in deze leeftijdsgroep. De dosering van het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel en de frequentie van gebruik is afhankelijk van de indicatie en de samenstelling van het middel dat wordt gebruikt. Uitvoerige instructies vindt u in de bijsluiter bij elk geneesmiddel. 

Wanneer valeriaanpreparaten worden gebruikt om milde nerveuze gespannenheid of stress te verlichten, worden zij doorgaans tot driemaal per dag ingenomen. Bij slaapstoornissen wordt het middel gewoonlijk een halfuur voor bedtijd ingenomen. Zie voor meer informatie rubriek 4.2 ‘Dosering en toedieningswijze’ van de communautaire kruidenmonografie voor valeriaanwortel. 

Hoe werkt het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel? 

In preparaten met valeriaanwortel zijn vele bestanddelen vastgesteld. Het is niet mogelijk om precies de werking van elk bestanddeel te definiëren. Men denkt dat de bestanddelen van geneesmiddelen met valeriaanwortelpreparaten inwerken op diverse receptoren in de hersenen. Studies naar afzonderlijke bestanddelen van deze geneesmiddelen konden de werking ervan echter niet volledig verklaren. Daarom wordt ervan uitgegaan dat verscheidene componenten in valeriaanwortelpreparaten tezamen de effecten bewerkstelligen. Bovengenoemde studies betreffen experimentele modellen. Er bestaat daarom geen informatie over de wijze waarop geneesmiddelen met valeriaanwortel reageren in het menselijk lichaam.

Hoe is het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel onderzocht? 

Omdat valeriaanwortel al lange tijd wordt gebruikt, omvatten de door het HMPC beoordeelde gegevens de resultaten van studies uit de wetenschappelijke literatuur, waaronder studies met experimentele modellen. Er is een substantieel corpus bewijsmateriaal beschikbaar over het gebruik van geneesmiddelen die gedroogde extracten van valeriaanwortel bereid met ethanol bevatten ter verlichting van milde nerveuze gespannenheid en slaapstoornissen. Ook zijn er verscheidene studies, waarbij enkele de hersenactiviteit maten met behulp van electro-encefalogrammen (EEG’s). 

Er bestaan enkele onderzoeken naar de veiligheid van valeriaanwortelpreparaten, maar de vele jaren ervaring met het gebruik ervan bij de mens wijzen erop dat ze veilig zijn. De meer dan 30 jaar ervaring met het gebruik van het middel en de beperkte experimentele studies maken het traditionele gebruik ervan voor verlichting van milde symptomen van mentale stress en als slaapopwekkend middel aannemelijk. De effecten van valeriaanwortel op de voortplanting, de genen of de ontwikkeling van kanker zijn niet bestudeerd. 

Welke risico’s worden in verband gebracht met het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel? 

Het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel wordt doorgaans goed verdragen. De meest voorkomende bijwerkingen met het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel zijn maagdarmklachten, zoal misselijkheid en buikkrampen. Zie de bijsluiter voor het volledige overzicht van alle gerapporteerde bijwerkingen van het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel. Valeriaanwortel mag niet worden gebruikt bij mensen die daarvoor mogelijk overgevoelig (allergisch) zijn. 

Het gebruik van het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel in combinatie met andere kalmerende middelen (sedativa) wordt afgeraden, omdat interacties niet kunnen worden uitgesloten. Er zijn geen significante gevallen van misbruik of verslaving gemeld. Omdat er geen onderzoek is gedaan naar de effecten van het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel op de voortplanting of op het ongeboren kind, zou het middel als algemene voorzorgsmaatregel niet mogen worden gebruikt door vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven. 

Het gebruik van het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel wijst op de mogelijkheid dat het slaperigheid kan veroorzaken en de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen nadelig kan beïnvloeden. Patiënten die het middel gebruiken mogen geen wagen of machines besturen. 

Overige informatie over het kruidengeneesmiddel valeriaanwortel 

Het medische gebruik van valeriaanwortel maakt deel uit van de traditionele Europese fytotherapie. De bibliografische gegevens over extracten bereid met ethanol stelden het HMPC in staat wetenschappelijke conclusies ten aanzien van het rationele gebruik ervan te trekken. De bijsluiter bij elk product bevat belangrijke informatie over het gebruik van een traditioneel kruidengeneesmiddel. Deze informatie moet altijd zorgvuldig worden gelezen voordat het product wordt gebruikt.

Deze samenvatting is voor het laatst bijgewerkt in 01- 2009.

In Meyler's Side Effects of Drugs (Sixteenth Edition), 2016

Valeriana species

Valeriana (all-heal, amantilla, heliotrope, valerian) is a traditional herbal sleep remedy [1], but although it has subjective effects on sleep objective sleep measures have been inconsistently affected [2]. The authors of a systematic review of 18 randomized controlled studies concluded that the effectiveness of valerian in treating insomnia has not been demonstrated with quantitative or objective measurements [3].

The roots of members of the Valeriana (valerian) species contain valepotriates, which have alkylating properties. Valtrate/isovaltrate and dihydrovaltrate are mutagenic in bacterial test systems in the presence of a metabolic activator, and their degradation products baldrinal (from valtrate) and homobaldrinal (from isovaltrate) are mutagenic even without metabolic activation. These latter compounds also have direct genotoxic effects. As far as is known, decomposition of dihydrovaltrate does not yield baldrinals.

The amounts of valepotriates and baldrinals in valerian extracts depend on the botanical species: root extracts of Valeriana officinalis contain up to 0.9% of valepotriates, compared with 2–4% and 5–7% of valepotriates in root extracts of Valeriana wallichii and Valeriana mexicana respectively.

Another relevant variable is the dosage form: when a herbal tea is prepared by hot extraction from valerian root, up to 60% of the valepotriates remain in the root material and only 0.1% can be recovered from the tea. A freshly prepared tincture contains 11% of the valepotriates originally found in the root material. Storage at room temperature rapidly reduces this to 3.7% after 1 week and 0% after 3 weeks. In view of this rapid degradation, it is not surprising that commercially available tincture samples yield baldrinals.

Valerian-containing tablets and capsules provide up to 1 mg of baldrinals per piece.

Valepotriates are poorly absorbed from the gastrointestinal tract, but 2% is degraded in vivo to baldrinals after oral administration of valtrate/isovaltrate to mice. In other words, a tablet with 50 mg of valepotriates may add 1 mg of baldrinals to the amount of baldrinals, which are already present before ingestion. In contrast to the valepotriates, the degradation product homobaldrinal is absorbed fairly well after oral administration to mice. As much as 71% of the administered dose can be recovered from the urine in the form of baldrinal glucuronide. Since no unchanged homobaldrinal can be demonstrated in body fluids or liver samples after oral administration, the compound appears to undergo substantial first-pass metabolism. As this glucuronidation leads to loss of its mutagenic properties, the primary target organs that are at risk from valepotriates and baldrinals are the gastrointestinal tract and the liver [4]. However, the toxicological significance of all these data is still unclear, since the carcinogenic potential of valerian formulations has not been evaluated.

In 2009 Health Canada announced that it had received 31 reports of adverse reactions suspected of being associated with valerian-containing products from 1990 to 2008 [5]. Of these, 15 described psychiatric reactions such as visual hallucinations, nightmares, and abnormal thinking. Other reports included gastrointestinal disturbances, allergic reactions, increased hepatic enzyme activity, and cardiac complications.

Valeriana officinalis L.

Crop & Food Research [BROAD sheet] Number 34 March 2001

Typically, after autumn establishment and winterdormancy, the plant grows from a short rhizome to 2 m high, flowers, and then dies back again in the winter.Valerian has pinnately-divided leaves with six to 10 pairs of lance-shaped leaflets, and bears many small white orpink fragrant flowers in a dense head of several stalkedclusters. These heads bear small (5 mm) tapered seedsthat are spread by wind. The fresh root has the appearanceof a mop - a mass of long, white, relatively unbranchedroots, up to 5 mm in diameter and 30 cm long with a very distinctive and strong penetrating odour.

The Valerianaceae, which has about 200 perennial herband small shrub species throughout the world, is chiefly found in the temperate and cold regions of the northernhemisphere. V. officinalis is indigenous to Eastern andCentral Europe, but has become naturalised in WesternEurope and parts of North America after early introduction

Valerian, a member of the Valerianaceae family, is a perennial herb. The driedrhizome and roots of V. officinalis comprise the herbal drug valerian, which hasbeen used for at least 1000 years. Valerian is widely used in Europe as a mildsedative and sleep aid for insomnia, excitability, and exhaustion by colonists. The genus also includes species used medicinally in India (V. wallichii), Asia (V. officinalis var.latifolia - Kesso root) and the Americas (V. edulis).

Valerian is highly variable. Polyploidy occurs in V. officinalis and there are diploid, tetraploid, and octaploidtypes. English valerian is usually octaploid and Central European usually tetraploid.

Uses

The dried rhizome and roots of V. officinalis comprise the herbal drug valerian, which has been used for at least 1000 years. Valerian is widely used in Europe as a mild sedative and sleep aid for insomnia, excitability, andexhaustion. It has depressant activities on the central nervous system, is antispasmodic, and has been described as having equalising effects - acting as a sedative in agitated states and a stimulant in fatigue. The long standing clinical use of valerian is as a sedative mainly because of the valepotriates present and the volatile oil constituents, notably valerenic acid. One of the most appealing aspects of valerian as a sedative is that it does not interact with alcohol, as do barbiturates, and does not leave the user with a “hangover” in the morning. Studies have concluded that valerian extracts helped to improve significantly sleep quality of people suffering from mild insomnia, with minimal side effects. V. officinalis preparations are considered safe despite the known in vitro cytotoxic activity of valepotriates and no acute side effects have been reported.

Valerian oil is obtained from the steam distillation of the dried, ground roots and yield is reported to be between 0.2 and 0.7%. The oil is used in the flavour and pharmaceutical industries, with limited quantities used inthe fragrance industry.

Valerian is approved as a GRAS (generally recognised as safe) food ingredient in the USA. Extracts and the essential oil are used in flavouring components in most major food product groups including alcoholic and nonalcoholic beverages, meat and meat products, frozen dairy desserts, sweets and baked goods.

Environment

The major commercial producers are Belgium, France, Holland, Germany, Russia, China, and Eastern European countries. Indian valerian (V. wallichii) is grown in India while Kesso root is grown in Japan and China. Valerian can be easily propagated, grown and harvested. It is not particular about soil type, and will grow in many climateshot or cold, wet or dry - providing that it gets sufficient water and nitrogen. Valerian thrives best in rich, heavy loams with adequate moisture but with free drainage. For ease of postharvest root washing, a relatively loose soil with a low clay content is desirable. In the absence of irrigation, soil will also need to have good water-holding capacity.

Agronomy

Preliminary New Zealand trials indicate that establishing a valerian crop using transplants gives  consistently better results than direct-seeded crops.

Planting into rows 40-50 cm apart and at 20-30 cm spacingbetween plants in-row is recommended and mechanical planters can be used. If spring-sown, and growing in favourable conditions, these seedlings will be large enough for harvesting in the following autumn.

Valerian may also be propagated from seed, or from portions of the root stock, and establishment can be undertaken in the autumn or spring. Sowing should be undertaken into a fine, firm, weed-free seedbed, which is rolled after sowing. Seed is sown in rows 40-50 cm apart at a rate of 2-3 kg/ha of seed. The small seed should be sown close to the soil surface and, thus, will require good moisture conditions to aid germination. The seed should emerge within three to four weeks. It should also be noted that the seed loses its viability and care should be taken to obtain fresh seed and have a germination test undertaken.

In adverse situations where dry conditions or weed problems are likely, planting from glasshouse-raised seedlings is recommended. Once the crop is established, it requires little management. Any autumn-established crop will flower and removal of flower heads has been promoted as a way to improve root yield. We have no data to support this practice. Valerian can spread by seed and, although palatable to stock, the possibility of its movement from a production area should be recognised. Thus, flower removal in production areas is recommended.

Valerian requires fertile soil, and German production practice is to apply 100-150 kg/ha of nitrogen, in split applications during the growing season, as well as up to 100 kg/ha of phosphorus and 200 kg/ha of potassium fertiliser during soil preparation. There is no New Zealand research information on fertiliser response but trials under New Zealand conditions are being conducted by Crop & Food Research. In general terms, a fertiliser containing NPKS in a ratio of 15:10:10:8 , applied at 500 kg/ha, should provide adequate initial nutrition tied to a follow-up dressing of nitrogen.

Good weed control is essential to achieve acceptable yields of valerian. Weeds provide competition to the establishing valerian plants and techniques such as presow spraying or planting into a stale seed bed should be undertaken. Once established, valerian provides good competition against weed invasion and, because of its vigorous upright growth and dense foliage, weeds are not a problem. No herbicides are registered for use on valerian in New Zealand.

Preliminary trials indicate that, at the transplant stage, valerian shows good tolerance to pendimethalin (Stomp

330E) or oryzalin (Surf lan Flo). Established plants showed a high tolerance to all herbicides tested with best growth and weed control following terbacil (Sinbar) and diuron (Direx or Karmex).

There is a significant trend towards “spray-free” requirements for medicinal herbs in international markets.

However, weed control is more time consuming without the use of herbicides. Although non-chemical weed control may be desirable, it may not be feasible to grow valerian on a large scale in New Zealand without herbicide assistance.

In New Zealand, valerian appears to be relatively free from pests and diseases. Phoma spp. and Sclerotinia spp have been identified in infected plants in New Zealand soils- Phoma in warm moist conditions in spring, Sclerotinia in cooler southern sites in autumn. Grass grub can cause substantial damage to roots, and control by cultivation or insecticide should be undertaken before sowing.

Production

Valerian will produce 16-20 t/ha of fresh root, which has a dry matter close to 25%. Dried root yields of 4-5 t/ ha are achievable under good conditions. In Crop & Food Research trials conducted at five sites in New Zealand, roots harvested in May, six months after planting, averaged 83 g/plant dry weight. These were well watered and fertilised, and planted in raised beds in rows 60 cm apart with 30 cm between plants, producing an average yield of 4.6 t/ha of dried root.

The challenge for New Zealand growers will be to minimise the labour input involved in the postharvest preparation of root. Most of the problems are associated with the rhizome. It bears the shoot material that must be removed, traps soil at the junction with roots and needs to be chopped to produce uniform drying. Because the rhizome represents only 5-10%, of the weight of underground parts, discarding it may be an option, particularly if it significantly reduces costs and improvesproduct quality.

Harvest

There is still uncertainty about the best time to harvest valerian in New Zealand as it not only depends on the age of the root, but also on the growing environment and seasonal change. In the Northern Hemisphere, an autumn harvest (September) is considered optimal. Crop & Food Research’s Plant Extracts Research Unit is developing a quality test for valerian that will enable seasonal changes to be measured and, thus, provide a more definitive harvest time to be recommended.

The present recommendation is to harvest in autumn with the tops cut to ground level before tile roots are lifted.

A root crop lifter that is capable of working to 30 cm depth can be used. The resulting root mass has the appearance of a mop, with white roots (10-30 cm long, 2-5 mm diameter) attached to a short (2-5 cm) rhizome and weighing up to 500 g per plant in the field. Dry soil conditions and mechanical shaking to remove excess soil is desirable before washing. Subsequent washing using a rotary root washer is necessary to remove all soil. Soil is held very tightly in the crown of the plant, and the root mass should be broken into smaller pieces to enable effective washing. Also, the separation of root and chopping the rhizome into smaller pieces is necessary to ensure uniform drying.

Drying method

The best method of drying to prevent enzymatic breakdown of the constituents is to dry the crop as rapidly as possible without overheating. Overseas study provides some direction. One study found the maximum preservation of the valepotriates when drying without forced air flow was about 35EC while with forced air at 0.05m3/min. the best preservation was at 60 EC. If essential oil retention is the target, a temperature of 40EC with an air flow of 0.05 kg/m2 was best. It was concluded that to retain both active fractions the best overall method was drying at 40EC with an air flow rate of 0.25 kg/m2. New Zealand studies are underway to verify these recommendations.

Quality

Gross tests of quality listed in most European pharmacopeia include a minimum of 25% extract, 10% total ash, and less than 15% moisture. Up to 5% of other parts of valerian are also permitted in the dried root. There appear to be no general chemical tests for quality although essential oil or valepotriate content have been used as measures of quality. Individual companies use their own in-house standards to assess quality, based on experience and basic chemical tests. As noted, Crop & Food Research is developing a comparative test based on valepotriates and valerenic acid and this will allow quality comparisons and local standards to be set.

There is also potential to use organic production systems and there is often a premium price for such a product.

Markets

The largest market for herbal medicines using valerian is Europe, where phytomedicine counter sales in 1990 were $US 2.4 billion, and 65% of this total was in Germany. The volume of valerian root traded is unknown, but traded values suggest that it is hundreds rather than thousands of tonnes annually. The prices depend on quality and degree of processing and are in the range $2, to 20/ kg, with a typical price around $5/kg. Although attempts to produce uniform phytomedicine standards for Europe have begun, it is likely to be some time before they are established. Because most phytomedicine markets in European countries are dominated by local brands, with very few products crossing national boundaries, suppliers to these markets must pay particular attention to the specific requirements of the individual market for which the product is destined. Supply contracts should be sought, and trial shipments made to the target market.

Seed sources

The species V. officinalis has a considerable morphological range and there are selections in Europe

that have high valepotriates. Crop & Food Research has recognised differences in seed lines but, to date, without a qualitative test to measure those differences, no comparative study has been pursued.

Directories of seed suppliers include:

Anon, 1992: The New Zealand nursery register 1992/ 93. Reference Publishing Co., Auckland, New Zealand.

Philip, C. (ed. Lord, T.) 1991: The plant finder 1991/92Edition. Headmain Ltd. UK.

Issacson, R.T. 1989: Andersen Horticultural Library’s source list of plants and seeds. Andersen Horticultural Library, University of Minnesota, USA.

The thousand seed weight for V. officinalis is about 0.75 g. The price for seed depends on the source and it retails between NZ$500 and $1000/kg.

Future prospects

As a priority, Crop & Food Research is setting up an analytical test of valerian quality to enable comparative crop be undertaken. Important crop and processing tests

to be undertaken. Important questions relating to cultivar selection, harvesting technology and postharvest processing have not been addressed. Perhaps as important is work to identify the requirements of the quality standards and processing requirements of the major traders in the crop. There is now a need to get commercialvolume onto the world markets to assess fully the crop’s potential.

Further reading

Foster, S. 1990: Valerian. American Botanical Council.Botanical Series No. 312.

Hobbs, C. 1989: Valerian: a literature review.Herbalgram 21 (Fall): 19-34.

Parmenter, G. et al. 1992: Production of the medicinal crops Valerian and Echinacea in New Zealand.

Proceedings of the New Zealand Agronomy Society 2

Valerian Reduces Cognitive Dysfunction after Coronary Bypass Surgery 

by Heather S. Oliff, PhD. HerbalGram. 2015; American Botanical Council

Reviewed: Hassani S, Alipour A, Darvishi Khezri H, et al. Can Valeriana officinalis root extract prevent early postoperative cognitive dysfunction after CABG surgery? A randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Psychopharmacology (Berl). March 2015;232(5):843-850.

One of the most commonly performed surgeries in the world is coronary artery bypass graft (CABG). A prevalent complication of the surgery is cognitive dysfunction, which occurs in 20-80% of patients. The authors of this article propose that such cognitive dysfunction is the result of brain damage caused by inflammation and other processes such as embolism (i.e., artery obstruction) and cellular debris picked up and reinfused by the cell salvage processing system. Sleep disruption is another risk factor for post-CABG cognitive dysfunction. Traditionally used as a sedative and anxiolytic, valerian (Valeriana officinalis, Caprifoliaceae) root has been shown to inhibit the inflammatory nuclear factor-kappa B (NF-κB) protein complex, stimulate serotonergic and cholinergic receptors, and improve sleep quality. Therefore, the authors hypothesized that valerian may prevent postoperative cognitive dysfunction in patients undergoing CABG surgery. This randomized, double-blind, placebo-controlled study evaluated the prophylactic effect of valerian root on the occurrence of cognitive dysfunction after CABG surgery.

Men and women aged 30-70 years who were undergoing elective CABG with cardiopulmonary bypass surgery participated in this study conducted at the Mazandaran University of Medical Sciences Mazandaran Heart Center in Sari, Iran. Patients were excluded if they required additional concurrent cardiac surgeries such as valve replacement; were undergoing reoperation; had a history of cerebrovascular disease, alcoholism, or known mental illness; used psychotherapeutic drugs in the previous three months, had hepatic failure, severe pulmonary insufficiency, acute renal failure, previous heart surgeries, or heart failure; were deaf, blind, or unable to speak; had sensitivity to valerian; or had a pH < 7.25 or serum base excess of < −6 mmol/L and coagulopathy (i.e., bleeding disorders).

Patients took capsules containing either placebo or 530 mg dried valerian root extract (Goldaru Company; Isfahan, Iran) every 12 hours, starting one day before surgery and continuing for 60 days post-surgery. The concentration and chemical characteristics of the valerian extract were not reported. The placebo capsules were prepared by emptying valerian capsules and refilling them with wheat (Triticum spp., Poaceae) flour to create a placebo with the same color, texture, taste, and odor as the valerian capsules. All patients had routine anesthesia and CABG with cardiopulmonary bypass surgery. The Mini-Mental State Examination (MMSE) was used to assess cognitive function before surgery, 10 days post-surgery, and two months post-surgery. Scores ≥ 25 were classified as normal, while scores of 21-24 were categorized as mild cognitive dysfunction. Of the 76 patients randomly assigned to receive valerian or placebo, seven in the valerian group and eight in the placebo group were lost to follow-up. No other measures (e.g., degree of inflammation) were obtained that could have provided evidence for alternate mechanisms of cognitive dysfunction.

Mean preoperative MMSE scores were within the normal range (~27) for both groups. In the valerian group (n=31), the mean MMSE score decreased slightly when assessed 10 days post-surgery (26.52) but remained within the normal range and returned to normal (27.45) after two months. In comparison, the mean MMSE score in the placebo group (n=30) decreased significantly when evaluated 10 days after surgery (24.0) and increased slightly to 24.83 after two months, indicating continuing mild cognitive dysfunction. There was a significant downward trend (P<0.05) in all MMSE scores in the placebo group, except for the attention and calculation domains. After adjusting for other variables, analysis using the generalized estimating equation indicated that valerian prophylaxis reduced the odds of cognitive dysfunction compared to the placebo group (odds ratio=0.108; 95% confidence interval [CI], 0.022-0.545). It should be noted that the MMSE is greatly affected by education level and is not very sensitive to mild cognitive impairment.

In summary, the valerian group had a significantly lower incidence of cognitive dysfunction and a greater improvement in cognitive function during the eight weeks after CABG surgery compared to the placebo group (as measured by the MMSE). The authors suggest that patients undergoing CABG surgery may also benefit from the reported anticoronaryspastic, antihypertensive, and antibronchospastic properties of valerian.

Acknowledged limitations of the study were the use of a single subjective instrument to assess cognitive function (completed only once per day), and the relatively small sample size. The authors conclude that “the use of V. officinalis root extract may prevent early postoperative cognitive dysfunction after on-pump CABG surgery.… However, further robust randomized, blinded studies with large sample sizes are required.…” More specific cognitive tests and additional measures (e.g., of inflammation) should have been used as well.

Valeriaan antroposofisch bekeken

Iedere plantenliefhebber kent de karaktervolle gestalte van de echte valeriaan (Valeriana Officinalis). Vroeger schreef men deze plant grote krachten toe, daarvan getuigen de bijnamen die hij in de Franse en Engelse taalgebieden verwierf : "guérit tout" en "all heal". Als de hoogzomer gekomen is, na de kersenoogst, terwijl het koren rijpt, vindt men hem in vochtige weiden, aan de rand van het bos, op zonnige plekken in het woud ; vlug opgeschoten, gekroond met een wit-roodachtige bloeiwijze.

Valeriaan heeft vocht nodig ; als men hem plukt dan wordt hij op korte tijd slap en hangt mat naar beneden; zo vlug wordt het water van deze sappige plant in de lucht uitgeademd ; en aangezien vanuit de wortel geen vers sap komt, verwelkt hij. Breekt men hem af dan ziet men dat de geribbelde stengel hol is, hij heeft het lucht-element in zich. Dit doorluchtingsproces zet zich voort tot in de wortelstok, men vindt er luchtholtes die herinneren aan de met lucht gevulde internodiën van de stengel, evenwel gemodificeerd en samengedrongen. Dit streven naar het luchtige kan men ook al duidelijk aflezen aan de vormen en de vormveranderingen in de groei en ontwikkeling van deze plant. De vorm die uit de wortelstok plastisch tevoorschijn komt, is reeds in het bladerwerk langs onder luchtig verdeeld. Alras worden naar boven toe de vederbladeren fijner, geveerder, spitser. Nog luchtiger wordt de bloeiwijze waarmee de valeriaan zich over de nabije kruiden en grassen verheft, ze snel overwoekert en zich door ieder zuchtje wind laat wiegen. Naar het luchtige opent zich ook onze plant door zijn reuk die men zacht maar indringend beleeft in zijn bloem. Het blad, als men het kneust, ruikt al sterker ; wortels en wortelstok ruiken krachtig en kruidig. De valeriaan toont zich niet alleen in het lucht-element, maar ook in het reuk-element, van de bloem tot aan de wortel, en hij prikkelt de neus even karakteristiek als hij het oog betovert. Men geraakt in onzekerheid of men deze reuk met zijn nuances van boven naar onder in sympathie gaat opnemen of in antipathie gaat afwijzen. Want het zoet-vluchtige dat ons gevoel eerst bekoort laat al vlug uit zijn diepte iets zweetachtig los, iets licht ranzig-rottend, een soort kattenreuk.

Naast struikgewas dat hem beschaduwt kan de valeriaan manshoog worden, de helft van zijn hoogte bereikt hij in volle licht, op stenige berghellingen, waar hij veel fijner geleed groeit. De variëteiten uit de bergen zijn ook aromatischer en rijker. Hij reageert dus gevoelig op de manier hoe licht en schaduw, water en lucht, vochtige of droge warmte, het reliëf op hem werken. Uiteindelijk is het een spel van aardse en kosmische krachten dat zich in hem uitleeft en vorm krijgt ; waarbij de kosmische zichtbaar overwegen.

De genezende werking van valeriaan is van oudsher bekend en op prijs gesteld. Men vond dat hij enerzijds dempend, kalmerend werkte maar anderzijds ook krachtgevend, zenuwversterkend. Toen de moderne scheikunde overal naar werkende bestanddelen begon te zoeken, die de dragers en oorzaken van de genezende werking zouden zijn, werd de valeriaan natuurlijk ook onderzocht. Een ganse rij interessante stoffen vond men, isovaleriaanzuur onder andere. Met deze stof kon men echter de heilkrachtige werking van valeriaan maar ten dele bereiken. In 1966 vond men dan dat eigenlijk de valepotriaten verantwoordelijk zijn voor de goede effecten. Met deze stof probeert men synthetisch een tranquillizer samen te stellen die kalmeert zonder echter de geestelijke activiteit te onderdrukken. Daarmee lijkt de rol van de valeriaanplant uitgespeeld : een chemisch bedrijf zal de kweekvelden in België en Holland spoedig verdringen en in de plaats van een levendige plant die eeuwenlang voor artsen en zieken een zegen was, komt een dode scheikundige formule. Het geneesmiddelonderzoek van tegenwoordig denkt zijn doel te hebben bereikt als het de chemisch werkzame stof ontdekt. De kennis van die stoffen is van belang, maar toch blijft daarmee het onderzoek staan op een trap die niet de laatste is. Want de werkzame bestanddelen van de valeriaan ontstaan allemaal in de levensprocessen van de valeriaanplant, zij zijn -inclusief hun eigenschappen- de schepping van die levensprocessen, die er trouwens eerst zijn. Bijgevolg zou men om consequent te zijn eerst in die levensprocessen de ware oorzaken van de genezende eigenschappen moeten zoeken. Het plantenleven is rijkelijk gedifferentieerd en drukt zich uit in het vormen van vele substanties die structuur en eigenschappen hebben. Dit levendige ontwikkelen kan ons doen begrijpen en doorzien wat de stoffen die door dit levendige gevormd worden, kunnen bewerkstelligen in de organismen waar ze ingebracht worden.

De levensprocessen die vooraf gaan aan de vorming van werkzame bestanddelen kunnen in het geval van valeriaan gezien worden in het vervluchtigen en verluchten, dat bij hem zo sterk verloopt. Zijn etherische activiteit brengt het levend-vloeiende, zich-plastisch-vormende in de astrale werkingssfeer, lost er helemaal in op. Het intensieve bloeiproces dat daardoor ontstaat strekt zich in de plant uit, tot aan de wortel, doordringt de plant met warmte-, lucht- en lichtkrachten. Het verbindt zich met de vastwordings- en verzoutingstendensen van het wortelgebied. Daarvan getuigen de kamferachtige stoffen die als "Sulfur op het Salniveau" moeten bekeken worden -in de zin van de begrippen Sal, Mercur, Sulfur waarmee de alchemisten de driedelige natuur der planten aanduidden naar wortel-, blad-, en bloeiprocessen. Dergelijke stoffen zijn dus verstarde lucht-vuurprocessen. Preparaten van de valeriaanwortel reguleren bijgevolg bij de mens de verhouding tussen etherlichaam en astraal lichaam, dempen te sterke astrale activiteit in het gebied van de zenuw-zintuigorganisatie en brengen deze onder de werking van het Ik. Dat is ook de reden (het losmaken van het astraal lichaam) dat ze kramp wegnemen en slaap brengen. Deze werking wordt ondersteund door andere stoffen die in de plant gevormd of bezonken zijn en die afgeleid zijn van koolhydraten : zetmeel, suiker, gom, slijmstoffen ; want suiker en alle stoffen waar het lichaam suiker van maakt, komen onder de activiteit van het Ik, prikkelen het Ik. Ook looizuren spelen een rol ; men schrijft ze een kalmerende werking bij darmslijmvliesontsteking toe omdat het astraalverwante substanties zijn.