Dagboek herborist 2003

1 januari 2003: wandelen in Bellegarde

De jaarovergang doorgebracht in mijn Franse Drômedorp, Bellegarde. In ons hotelletje 'Prasada' met wat Franse en Nederlandse mensen.

In de namiddag heb ik in mijn eentje een stevige wandeling gemaakt van Establet op 770 m naar een hoogteweg op 1000m met de naam Lapassat. Rond 1000m vind ik als onderbegroeiing bij Pinus uncinata tussen de Struikheide ook veel Beredruif. De groenglimmende leerachtige blaadjes zijn ook in de winter goed herkenbaar. Spijtig genoeg zijn de rode besjes niet aanwezig. Het zou er toch het moment voor moeten zijn. Te veel schaduw? Of zouden ze opgegeten zijn door de beren?

In mijn enthousiasme bij het fotograferen van de Beredruif laat ik mijn leesbril liggen. Daar kom ik pas 1000m verder achter. Toch maar terug gaan, omdat ik zonder bril en met de invallende duisternis moeilijk op mijn kaart kan kijken en die zal ik wel nodig hebben om straks mijn weg te vinden in het donkere bos.

Bij het terugwandelen zie ik in een flits maretakken in een eik. Mijn bril vergeten is dus toch wel zinvol, dacht ik. Maar bij het nader bestuderen van die maretak-eik bleek een lijsterbes in innige omstrengeling met die eik te leven en al de vogellijmparasietjes hadden zich natuurlijk gevestigd op de lijsterboom. Dus nog steeds geen unieke eikenmaretak gezien in mijn leven. Het had magisch mooi kunnen zijn, het jaar te beginnen met deze geluksbrenger bij uitstek. Maar ik troost me met deze lijsterbesmistel, die ik kan toevoegen aan mijn 'ooit geziene' collectie. Dus nu ook:

Voor de eerste keer Vogellijm op Bergden

Voor de zoveelste keer Vogellijm op Populier, maar wat voor populieren, oude knoestige bomen vol met Kussentjesmos

Vogellijm overvol van matdoorzichtige bessen

Maar ik moet verder, de schemering valt, ik wandel door een mysterieus eikenbos overwoekerd door korst- en andere mossen. Bij hoogtepunt 1042 draait de weg links op en ik moet naar rechts, de weg af, het beekje langs en tussen lage begroeiing van sleedoorn, rozebottelstruiken en bergden klim ik naar de kam, op zoek naar het bevrijdende pad (volgens de kaart) aan de overkant. Na enig spoorzoeken en veel spanning vind ik het brede pad naar het warme thuis Bellegarde-en-Diois.

Lees vervolg op https://sites.google.com/site/kruidigwandelen/dagboek-van-een-herborist/dagboek-herborist-2003