Ammi majus / Akkerscherm

Ammi majus is a ANNUAL growing to 0.8 m (2ft 7in) by 0.4 m (1ft 4in). It is in flower from Jun to October, and the seeds ripen from Jul to October. The flowers are hermaphrodite (have both male and female organs) and are pollinated by Insects.The plant is self-fertile.

The seed is contraceptive, diuretic and tonic. An infusion is used to calm the digestive system, whilst it is also used in the treatment of asthma and angina[254]. A decoction of the ground-up seed, eaten after intercourse, appears able to prevent implantation of the fertilized ovum in the uterus[238]. This decoction is also used as a gargle in the treatment of toothache. The seed contains furanocoumarins (including bergapten), which stimulate pigment production in skin that is exposed to bright sunlight. The plant is widely cultivated in India for these furanocoumarins which are used in the treatment of vitiligo (piebald skin) and psoriasis.

Other Uses

Weather protection.

The root is chewed to give protection from strong sunlight??? It contains 8-methoxypsoralen which stimulates production of pigment in skin exposed to U.V. light. Caution is advised, however, since it can cause side-effects[160]. Other reports suggest that it is the seeds that are used.

Bown. D. Encyclopaedia of Herbs and their Uses. A very well presented and informative book on herbs from around the globe. Plenty in it for both the casual reader and the serious student. Just one main quibble is the silly way of having two separate entries for each plant.

Chevallier. A. The Encyclopedia of Medicinal Plants An excellent guide to over 500 of the more well known medicinal herbs from around the world.

Bishop's weed (Ammi majus)

Natural Standard Professional Monograph, (www.naturalstandard.com).

Bishop's weed (Ammi majus) is an annual plant in the Apiaceae family, often cultivated for its attractive flowering stems. It is also a commonly used spice in India (1).

Photoreactive furocoumarins, psoralens, have been identified in bishop's weed (2;​3;​4;​5). Psoralens are substances that react with ultraviolet (UV) light to cause darkening of the skin, and are currently used together with UV light therapy to treat skin disorders such as psoriasis and vitiligo. Oral 8-methoxypsoralen has been described as the drug of choice in photochemotherapy of vitiligo and psoriasis (6).

Preliminary evidence suggests potential use of the psoralen compound 8-methoxypsoralen (8-MOP) from Ammi majus in the treatment of vitiligo (leukoderma) (3;​5). However, case reports also mention potential phototoxic skin damage (2), phototoxic dermatitis (4;​7), and pigmentary retinopathy (8) caused by Ammi majus.

There is currently insufficient clinical evidence available in humans to support the use of Ammi majus for any indication. High quality clinical studies are needed before any strong recommendation can be made and safety can be assessed.

WHO monografie gedeelte

Selected vernacular names

Aatrilal, ammi commun, bishop’s weed, bullwort, crow’s foot, cumin royal, devil’s carrot, gazar el-shitan, greater ammi, habab, herb william, hirz al-shayateen, khella shaitani, khellah shitany, mayweed, nounkha, qciba, rejl el-ghorab, rijl al-tair, zfenderi el maiz (1, 2, 4–6).

Geographical distribution

Indigenous to Egypt, and widely distributed in Europe, the Mediterranean region and western Asia. Cultivated in India (2).

Pharmacology

Experimental pharmacology

Antimicrobial and antischistosomal activities

A 50% dilution of an acetone or 95% ethanol extract of Fructus Ammi Majoris inhibited the growth of the fungus Neurospora crassa in vitro (27). Intragastric administration of 400.0 mg/kg body weight (bw) of a hot aqueous extract or 15.0 mg/kg bw of a petroleum ether extract of the fruits per day for 6 days reduced the Schistosoma mansoni worm burden in mice by 49.3–72.3% (15).

Miscellaneous effects

Intragastric administration of 500.0 mg/kg bw of the powdered fruits per day to rats for 4 weeks did not reduce the incidence of glycolic acidinduced kidney stones (28).

Photosensitizing effects

Xanthotoxin is available in synthetic form and is a known photosensitizing agent and antipsoriatic. The augmented sunburn reaction involves excitation of the drug molecule by radiation in the long-wave ultraviolet (UV) A range. The transfer of energy to the drug molecule produces a triplet electronic state. The excited molecule then binds covalently with cutaneous DNA, forming a cyclobutane ring with the DNA pyrimidine bases, within the epidermal cells of the skin. In this manner, xanthotoxin inhibits nuclear division and cell proliferation (21, 22, 29).

http://apps.who.int/medicinedocs/documents/s14213e/s14213e.pdf

Ammi majus is een éénjarig tot 1 m hoog kruid, in het wild groeiend in landen rond de Middellandse Zee, vooral in de Nijldelta vaak te samen met de nauw verwante Ammi visnaga. Vruchten van beide Ammisoorten worden gebruikt in de traditionele geneeskunde en worden soms verwisseld. A. visnaga-vruchten vinden hun toepassing bij coronaire doorbloedingsstoornissen en bij spasmen van de urinewegen. De inhoudsstoffen van beide vruchten verschillen nogal; de sterk fotoactieve furanocumarinen 5-MOP en 8-MOP zijn hoofdbestanddelen in die van A. majus, terwijl deze slechts in zeer geringe hoeveelheid in die van A. visnaga voorkomen.

Het gebruik van fotoactieve stoffen in combinatie met ultraviolet A-licht uit een kunstmatige lichtbron of met zonlicht zou de melanogenese, melanocytenproliferatie en migratie stimuleren. Het gebruik van A. majus- vruchten, bekend als ‘Aatrillal’ als remedie tegen vitiligo, is bekend in de Egyptische cultuur. Het wordt in de dertiende eeuw al beschreven door Ibn El Bitar in zijn boek ‘Mofradat Al Adwiga’. Dagelijks diende de patiënt 4 tot 12 g in te nemen, waarna de huid werd blootgesteld aan zonlicht tot er blaarvorming optrad. De behandeling behoorde te worden gecontinueerd tot genezing was bereikt.

Bekende bijverschijnselen waren nausea, vomitus, syncope en coma. Dat veel patiënten de behandeling onderbraken behoeft geen betoog. Door mogelijke variatie van gehalten aan werkzame bestanddelen in de vruchten en variaties in bestralingssterkte (tijdstip en bewolking) is de controle op de therapie niet eenvoudig. Het gebruik van dit kruid is de voorloper geweest van de huidige PUVA-therapie. De werkzame stof 8-MOP van de methoxsaleen-tabletten wordt zelfs geïsoleerd uit dit kruid. De acute toxiciteit van de furanocumarinen is bij de afwezigheid van licht zeer gering. Oraal gebruik van 75 à 130 mg 8-MOP en (of) 5-MOP, wat aanwezig is in ca. 5 g poeder, en een zonnebad van 1 uur kunnen echter reeds ernstige vergiftigingsverschijnselen teweegbrengen.

Swart RNJ, Herfst MJ, Vloten WA van. Vitiligo en debehandeling met psoraleen en ultraviolet licht.Ned Tijdschr Geneeskd 1983; 127:51-5.

Smith RV, O'Neill TJ. Burn injury: sunlight andsingle dose of methoxsalen. Br Med J 1983; 287: 1028.

Wolff FA de, Thomas TV. Clinical pharmacokinetics ofmethoxsalen and other psoralens. Clin Pharmacokinet 1986; 11:62-75.

Ashwood-Smith MJ, Ceska O, Chaudhary SK. Mechanism ofphotosensitivity reactions to diseased celery. Br Med J 1985; 290:1249.

Sluis WG van der, Arkel J van, Fischer FC, Labadie RP. Athin-layer chromatographic assay of photoactive compounds (Furocoumarins)using the fungus Penicillium expansum as a test organism. J Chromatogr 1981;214: 349-59.

Sluis WG van der, Arkel J van, Fischer FC, Labadie RP. Anew method for assaying photo-active compounds on TLC-plates. Proceedings ofthe international symposium: Psoralens in cosmetics and dermatology. Paris:Pergamon Press, 1981: 191-4.

Wayne Ivie G. Linear furocoumarins (psoralens) from theseed of Texas Ammi majus L (bishop's weed). J Agric Food Chem 1978; 26:1394-1402.

Fahmy IR, Abu-Shady H. Ammi majus linn: Pharmacognosticalstudy and isolation of a crystalline constituent, ammoidin. Q J Pharm 1947;20: 281-91.

Dodonaeus over Ammi species

Naam

(Dodonaeus, 309, 311) (a) ‘De Grieken noemen deze kruiden Ammi en is in het Latijn ook Ammi, in de apotheken Ammios of Ameos, in Hoogduitsland Amey en hier te lande hebben ze geen andere naam dan Ammi of Ameos. Sommige noemen het Cuminum Aethiopicum of Cuminum Regium in het Latijn’.

Dodonaeus 1. De eerste soort mag men in het Latijn Ammi majus en Ammi vulgare noemen, dat is groot Ammi of gewone Ameos omdat ze tegenwoordig het meest bekend is en gewoonlijk in de apotheken overal gebruikt wordt.

Dodonaeus 2. De andere soort wordt Ammi minus, dat is kleine Ammi, genoemd of Ammi parvum en wordt van sommige voor beter gehouden dan het gewoon of groot, nochtans zijn er sommige andere die dat voor geen soort van Ammi houden maar voor Sison’.

Ammi, Grieks ammos: zand, de groeiplaats. Of het komt van amme, in het oud-Hoogduits en oud-Noors betekent amma moeder of grootmoeder. Ammei, Duitse Ammei, bij Bock Ammeos, Engelse ammey of ameos, verder bull wort, wood nep, lady laces en herb William. In de Capitulare de villis et cortis van Karel de Grote in 812 komt het woord ameum voor, mogelijk Ammi of ?

Culpeper: "ammi, of ammios, bishop's weed or Cumin royal, I suppose Venus owns it.". Net als bij ons is het een koninklijk kruid.

(b) Naar de veelstralige bloemen is het de Nederlandse akkerscherm of kantbloem en Duitse Steifstrahl. Große Knorpelmöhre vanwege zijn andere naam, Visnaga daucoides Gaertn.

Gebruik.

Het gebruik was vroeger zo. (Dodonaeus, 309, 311) ‘Men bevindt het zaad van Ammi zeer krachtig om de krampen, rommelingen en smarten van de buik te verdrijven en het geneest de druppelplas en laat gemakkelijk wateren en is ook goed tegen de steken van de slangen en als het met wijn te drinken gegeven wordt verwekt ook de maandstonden op dezelfde manier gebruikt. Hetzelfde zaad met hars of het binnenste van rozijnen vermengt en op de gloeiende kolen gelegd zuivert en reinigt de baarmoeder als de rook die er van komt van onder ontvangen wordt. Hetzelfde zaad dikwijls van de vrouwen gegeten of met witte wijn ingenomen maakt de vrouwen vruchtbaar en Plinius zegt dat sommige geloven dat de vrouwen gemakkelijker ontvangen zullen die Ammi maar ruiken als ze bijslapen.

Met honing vermengt en op alle blauw geslagen of gevallen delen van het lichaam gelegd geneest die gauw en scheidt dat gestolde bloed.

Hetzelfde te drinken gegeven of daarmee gestreken kan de kwade kleur veranderen en vooral van de vrouwen en dochters die de saffraankleur gekregen hebben. Van Ravelingen zegt; Aangaande dat Dodonaeus schrijft dat het zaad van Ameos een goede kleur laat krijgen, daar strijden sommige tegen en zeggen dat het te veel gebruikt de mensen bleek en doodkleurig van aanzicht laat worden. Wat Plinius ook schrijft.

Voorts zo was dan Ammi in oude tijden zo gewoon en veel gebruikt dat die van Egypte dat zaad in hun brood plegen te bakken en met andere spijzen te mengen’.

Monograph Natural Standard

Bishop's weed (Ammi majus) is an annual plant in the Apiaceae family, often cultivated for its attractive flowering stems. It is also a commonly used spice in India.

Bishop's weed contains psoralens, which are substances that react with ultraviolet (UV) light and darken the skin. Psoralens are currently used together with UV light therapy to treat skin disorders such as psoriasis and vitiligo. Oral 8-methoxypsoralen, a drug made from bishop's weed, has been described as the drug of choice in photochemotherapy for vitiligo and psoriasis.

Early evidence suggests that psoralen compound 8-methoxypsoralen (8-MOP) from Ammi majus may help treat vitiligo (leukoderma). However, case reports also mention potential phototoxic skin damage, phototoxic dermatitis, and pigmentary retinopathy caused by Ammi majus.

There is currently insufficient evidence available in humans to support the use of Ammi majus for any medical condition. High-quality human studies are needed before any strong conclusion can be made about its safety and effectiveness.

• 8-methoxypsoralen (8-MOP), a compound found in bishop's weed, has been used to treat psoriasis, although there is some concern that it may cause eye damage. There is a lack of available research on the safety of bishop's weed. High-quality human studies are needed before a conclusion can be made.

• 8-methoxypsoralen (8-MOP), a compound found in bishop's weed, has been used to treat tinea versicolor. However, high-quality human studies are needed before a conclusion can be made.

• Early research suggests that 8-methoxypsoralen (8-MOP), a compound found in bishop's weed, may help treat vitiligo (leukoderma). However, high-quality human studies are needed before a conclusion can be made.

Referenties

Ahsan, S. K., Tariq, M., Ageel, A. M., al Yahya, M. A., and Shah, A. H. Effect of Trigonella foenum-graecum and Ammi majus on calcium oxalate urolithiasis in rats. J Ethnopharmacol 1989;26(3):249-254.

Bethea, D., Fullmer, B., Syed, S., Seltzer, G., Tiano, J., Rischko, C., Gillespie, L., Brown, D., and Gasparro, F. P. Psoralen photobiology and photochemotherapy: 50 years of science and medicine. J Dermatol Sci 1999;19(2):78-88.

Dollahite, J. W., Younger, R. L., and Hoffman, G. O. Photosensitization in cattle and sheep caused by feeding Ammi majus (greater Ammi; Bishop's-Weed). Am J Vet.Res 1978;39(1):193-197.

El Mofty, A. M. Observations on the use of Ammi majus Linn. In vitiligo. Br J Dermatol 1952;64(12):431-441.

El Mofty, A. M., el Sawalhy, H., and el Mofty, M. Clinical study of a new preparation of 8-methoxypsoralen in photochemotherapy. Int J Dermatol 1994;33(8):588-592.

Kavli, G. and Volden, G. Phytophotodermatitis. Photodermatol. 1984;1(2):65-75.

Kiistala, R., Makinen-Kiljunen, S., Heikkinen, K., Rinne, J., and Haahtela, T. Occupational allergic rhinitis and contact urticaria caused by bishop's weed (Ammi majus). Allergy 1999;54(6):635-639.

Ossenkoppele, P. M., van der Sluis, W. G., and van Vloten, W. A. [Phototoxic dermatitis following the use of Ammi majus fruit for vitiligo]. Ned.Tijdschr.Geneeskd. 3-16-1991;135(11):478-480.

Singh, U. P., Singh, D. P., Maurya, S., Maheshwari, R., Singh, M., Dubey, R. S., and Singh, R. B. Investigation on the phenolics of some spices having pharmacotherapeuthic properties. J Herb Pharmacother 2004;4(4):27-42.

Shlosberg, A. and Egyed, M. N. Examples of poisonous plants in Israel of importance to animals and man. Arch Toxicol Suppl 1983;6:194-196.