Inhumación e incineración

A incineración é a combustión completa de residuos orgánicos ata converterse en cinzas. A súa etimoloxía provén do latín in + cinis, eris: "cinza".

Sendo máis estrictos no significado deste termo diríamos que cando este proceso se lle fai a un morto denominase Cremación. Esta palabra provén do Latín cremare derivado da raíz Indoeuropea de onde deriva tamén a palabra latina carbo "carbón".

Na cremación, o cadáver queimábase nunha pira de madeira en forma de altar, con catro lados iguais. Cando as chamas comezaban a levantarse botábanse nelas perfumes, cuncas de aceite, ornamentos, roupas, pratos de comida, e outras cousas de acordo co gusto dos defuntos. 

Despois de que a pira se extinguise, un membro da familia (xeralmente a nai ou a esposa do defunto) recollía as cinzas e colocábaas nunha urna. Cando a pila se queimaba por completo, as ascuas eran empapadas con viño, e os ósos e as cinzas dos defuntos recolectadas polos parentes máis próximos, quen os regaban con perfumes e os colocaban nunha urna. Era práctica habitual que se celebrase un a miúdo refinado banquete no lugar do enterro ou da cremación.

Xunto coa inhumación, hoxe en día a cremación é un dos ritos mais populares para a disposición de un cadáver. E vai en aumento cada ano en detrimento da primeira.

Unha Urna funeraria, tamén chamada cineraria, do latín cinis, -eris, "cinza", é un vaso cerrado de pedra, bronce ou mármore, alabastro, cerámica ou vidro, no que os parentes dun difunto recollen as suas cinzas despois da cremación.

A inhumación ou enterramento dun cadáver provén do latín in "en"  e humus "terra" > Acción de enterrar un cadáver. 

Na tumba bendicíase o lugar de descanso, botábase terra enriba dos restos e purificábase aos membros da familia, xa que se pensaba que quedaban contaminados pola morte, mediante a aspersión, por un sacerdote, de auga pura dunha póla da oliveira ou de loureiro. 

Se o corpo era enterrado baixábase dentro da tumba nunhas angarellas ou nun ataúde de arxila cocida ou de pedra. 

As tumbas eran de varios tamaños e formas, segundo a riqueza e o gusto do dono. As tumbas do romanos adornábanse de varios xeitos, pero raramente representaban a morte directamente.