Primeiros habitantes de Italia

Os pobos mediterráneos (pre-indoeuropeos) que habitaban Italia posuían uns rasgos básicos.

En primeiro lugar eran sociedades matriarcais, un tipo de sociedade na que as mulleres, especialmente as nais, teñen un rol central de líder político, autoridade moral, control da propiedade e da custodia dos seus fillos (opostas polo tanto ás sociedades patriarcais)

Eran agricultores, cunha gandeiría a pequena escala, e coñecían o arado e o boi como animal de tiro. 

Os poboadores adoraban a Deusa Nai da Terra, deusa que serve como deidade de fertilidade xeral.

Nalgunhas culturas, ademais, é representada como a Nai Terra, sendo a xenerosa personificación da Terra. Normalmente represéntase como muller, cos rasgos xenitais moi avultados (ver imaxe dereita)

En Italia había unha gran mestura de pobos e tribus que aportaban á terra a súa linguaxe e cultura. Este territorio era cobizado por moitos pobos inmigrantes, os cales tiñan a meta de poder chegar a esta terra. 

Unha das virtudes que tiña Italia, e que facía que máis pobos e tribus se achegaran a esta terra, era que era moi accesible por mar, dada a súa gran franxa costeira e ás illas de Cerdeña, Córcega e Sicilia. 

E ademais posuía terras fértiles e un clima moi favorable.

Coa chegada de todos estes pobos e tribus xurdiu unha mestura de culturas, linguas e pensamento.

Pobos primitivos

Os primitivos pobos mediterráneos que habitaban o territorio italiano eran os:

• Ligures, pobo que habitaba no sudeste francés e o noroeste italiano. Aínda non está claro si se trata dun pobo preindoeuropeo ou indoeuropeo.

• Pelasgos, nome usado por algúns escritores da antiga Grecia para aludir ós pobos predecesores dos helenos como habitantes de Grecia.

• Etruscos, un pobo da antigüedade o cal o seu núcleo xeográfico foi a Toscana (Italia)