A pegada de Grecia en Roma

Partidarios e detractores de Grecia

Coa conquista da Magna Grecia no século III a.C Roma, descubre a cultura helena, e a partir do século II a.C a relación entre ambas intensifícase.

En Roma existían tanto partidarios como opositores da cultura grega. O “Círculo de Escipión”, formado por Escipión o xove (noble), Lucilio (escritor) e Terencio (dramaturgo), era admirador da cultura grega e partidario do modo de vida e costumes helénicos.

En oposición á influencia grega atopábase Catón “o censor”, un home nacionalista e defensor das virtudes do pobo romano, e que estaba enfrontado co Círculo de Escipión.

Terencio. Imaxe da Wikipedia

Catón

(...) El interés de Catón por este cargo se explica por su decidido propósito de restablecer en Roma lo que él consideraba como la auténtica moral romana. Catón estaba indignado por la influencia de la cultura y las costumbres griegas, que consideraba depravadas y nocivas. Consideraba la higiene personal y la costumbre de afeitarse como una forma de afeminamiento, y por ello quiso poner de moda las túnicas de lana raídas y las barbas descuidadas. También lanzó resonantes acusaciones de corrupción contra destacados miembros de la élite romana. Denunció a su antiguo jefe militar, Acilio Glabrio, por haber aceptado sobornos, y poco después a Escipión Asiático, el hermano del Africano, por haber aceptado dinero de Antíoco. Estas actuaciones acrecentaron su popularidad, hasta que en 184 a.C. fue por fin nombrado censor.

Fonte e imaxe (gravado do s. XIX, Catón pronunciando no senado un discurso contra Cartago) | National Geographic

Durante el ejercicio de su cargo Catón consiguió revisar las listas de senadores y caballeros, aprobó medidas contra los publicanos (los recaudadores de impuestos, a los que el pueblo odiaba por su codicia) y decretó duros impuestos sobre la compra de los artículos que consideraba de lujo, como vestidos, carruajes o vajillas. Durante años se le vio yendo y viniendo por el Foro, defendiendo causas, apoyando reformas, intentando volver a la supuesta severidad de los antepasados. En todos esos tejemanejes, sus dichos graciosos se hicieron famosos, y con el tiempo se llegó a formar una colección de ellos, los «dichos de Catón». (...)

A pegada de Grecia en Roma

Quinto Horacio Flaco, un poeta latino, foi o autor da famosa sentencia 

"Graecia capta artes intulit agreste Latio

"A Grecia conquistada introduciu as artes no rústico Lacio".  

No século II a.C, as ideas e costumes gregos invaden Roma. 

Os pedagogos, médicos, filósofos, comerciantes, escravos, reféns (como o propio historiador Polibio) chegan á Urbs, e a clase dirixente comeza a estudar a lingua grega. 

Na literatura latina o dramaturgo Terencio adapta obras gregas da última época da comedia ática; un dos primeiros historiadores da Roma Antiga, Fabio Píctor escribe en grego; o poeta Ennio utiliza métrica grega.

Chegan a Roma innumerables obras de arte producto do saqueo e o panteón romano recibe aos deuses do Olimpo grego, identificando aos seus antigos deuses con Xúpiter (Zeus), Xuno (Hera), Minerva (Atenea), Marte (Ares)...

Impórtanse dende Grecia novas doutrinas filosóficas, como poden ser o pitagorismo (movemento filosófico, científico e relixioso), estoicismo (fundado polo grego Zenón de Citio, que defende o autodominio, a serenidade e a felicidade da virtude) e epicureismo (organización filosófica que cubre a búsqueda dunha vida feliz mediante a búsqueda intelixente de placeres). 

A influenza chega tamén aos costumes e ámbito doméstico: a vivenda, a alimentación, a indumentaria, a saúde e o ocio.

Victoria de Samotracia, imaxe de Elena Gallardona Galería de Chiron en Flickr