Dies irae, dies illa.

Solvet saeculum in favilla,

teste David cum Sybilla.

Quantus tremor est venturus

quando iudex est futurus,

cuncta stricte discussurus.

Tuba, mirum spargens sonum

per sepulcra regionum,

coget omnes ante thronum.

Mors stupebit et natura

cum resurget creatura

iudicanti responsura.

Liber scriptus proferetur,

in quo totum continetur,

unde mundus iudicetur.

Iudex, ergo, cum sedebit,

quidquid latet apparebit:

nihil inultum remanebit.

Quid sum, miser, tum dicturus?

Quem patronum rogaturus,

cum vix iustus sit securus?

Rex tremendae maiestatis,

qui salvandos salvas gratis,

salva me, fons pietatis!

Recodare, Jesu pie,

quod sum causa tuae viae:

ne me perdas illa die!

Querens me sedisti lassus:

redemisti, crucem passus:

tantus labor non sit cassus!

Juste iudex ultionis

donum fac remissionis

ante diem rationis.

Ingemisco tamquam reus

culpa rubet vultus meus:

supplicanti parce Deus!

Qui Mariam absolvisti,

et latronem exaudisti,

mihi quoque spem dedisti.

Preces meae non sunt dignae:

sed tu, bonus, fac benigne

ne perenni cremer igne!

Inter oves locum presta,

et ab haedis me sequestra,

statuens in parte dextra.

Confutatis maledictis,

flammis acribus addictis:

voca me cum benedictis!

Oro supplex et acclinis,

cor contritum quasi cinis:

gere curam mei finis!

Lacrimosa dies illa

qua resurget ex favilla

iudicandus homo reus.

Huic ergo parce Deus,

pie Jesu Domine,

dona eis requiem. Amen.

1.

2.

Veni, creator Spiritus,

mentes tuorum visita,

imple superna gratia,

quae tu creasti pectora.

Qui diceris Paraclitus,

altissimi donum Dei,

fons vivus, ignis, caritas,

et spiritalis unctio.

Tu septiformis munere,

digitus paternae dexterae,

tu rite promissum Patris,

sermone ditans guttura.

Accende lumen sensibus,

infunde amorem cordibus,

infirma nostri corporis

virtute firmans perpeti.

Hostem rapellas longius

pacemque dones protinus,

ductore sic te praevio

vitemus sic te praevio

vitemus omne noxium.

Per te sciamus da Patrem

noscamus atque Filium,

teque utriusque Spiritum

credamus omni tempore.

Deo Patri sit gloria,

et Filio, qui a mortuis

surrexit, ac Paraclito,

in saeculorum saecula. Amen.

Veni, Sancte Spiritus,

et emitte caelitus

lucis tuae radium

Veni, pater pauperum,

veni, dator munerum,

veni, lumen cordium.

Consolator optime,

dulcis hospes animae,

dulce refrigerium.

In labore requies,

in aestu temperies,

in fletu solacium.

O lux beatissima,

reple cordis intima

tuorum fidelium.

Sine tuo numine,

nihil est in homine

nihil est innoxium.

Lava quod est sordidum,

riga quod est aridum,

sana quod est saucium.

Flecte quod est rigidum,

fove quod est frigidum,

rege quod est devium.

Da tuis fidelibus,

in te confidentibus,

sacrum septenarium.

Da virtutis meritum,

da salutis exitum,

da perenne gaudium. Amen.