Stabat Mater dolorosa

iuxta Crucem lacrimosa,

dum pendebat Filius.

Cuius animam gementem,

contristatam et dolentem

pertransivit gladius.

O quam tristis et afflicta

fuit illa benedicta,

mater Unigeniti!

Quae maerebat et dolebat,

pia Mater, dum videbat

nati poenas inclyti.

Quis est homo qui non fleret,

matrem Christi si videret

in tanto supplicio?

Quis non posset contristari

Christi Matrem contemplari

dolentem cum Filio?

Pro peccatis suae gentis

vidit Iesum in tormentis,

et flagellis subditum.

Vidit suum dulcem Natum

moriendo desolatum,

dum emisit spiritum.

Eia, Mater, fons amoris

me sentire vim doloris

fac, ut tecum lugeam.

Fac, ut ardeat cor meum

in amando Christum Deum

ut sibi complaceam.

Sancta Mater, istud agas,

crucifixi fige plagas

cordi meo valide.

Tui Nati vulnerati,

tam dignati pro me pati,

poenas mecum divide.

Fac me tecum pie flere,

crucifixo condolere,

donec ego vixero.

Iuxta Crucem tecum stare,

et me tibi sociare

in planctu desidero.

Virgo virginum praeclara,

mihi iam non sis amara,

fac me tecum plangere.

Fac, ut portem Christi mortem,

passionis fac consortem,

et plagas recolere.

Fac me plagis vulnerari,

fac me Cruce inebriari,

et cruore Filii.

Flammis ne urar succensus,

per te, Virgo, sim defensus

in die iudicii.

Christe, cum sit hinc exire,

da per Matrem me venire

ad palmam victoriae.

Quando corpus morietur,

fac, ut animae donetur

paradisi gloria. Amen.

Sacris solemniis

iuncta sint gaudia,

et ex praecordiis

sonent praeconia;

recedant vetera,

nova sint omnia,

corda, voces, et opera.

Noctis recolitur

cena novissima,

qua Christus creditur

agnum et azyma

dedisse fratribus,

iuxta legitima

priscis indulta patribus.

Post agnum typicum,

expletis epulis,

Corpus Dominicum

datum discipulis,

sic totum omnibus,

quod totum singulis,

eius fatemur manibus.

Dedit fragilibus

corporis ferculum,

dedit et tristibus

sanguinis poculum,

dicens: Accipite

quod trado vasculum;

omnes ex eo bibite.

Sic sacrificium

istud instituit,

cuius officium

committi voluit

solis presbyteris,

quibus sic congruit,

ut sumant, et dent ceteris.

Panis angelicus

fit panis hominum;

dat panis caelicus

figuris terminum;

O res mirabilis:

manducat Dominum

pauper, servus et humilis.

Te, trina Deitas

unaque, poscimus:

sic nos tu visita,

sicut te colimus;

per tuas semitas

duc nos quo tendimus,

ad lucem quam inhabitas.