Charles Dickens

De gevierde Engelse schrijver en sociaal hervormer

Charles Dickens

Jeugd

Charles Dickens wordt in 1812 in Portsmouth geboren als tweede in een gezin van acht kinderen. Zijn vader, John Dickens, werkt tijdelijk in die stad als klerk op het betaalkantoor van de marine scheepswerf. Zijn moeder is Elisabeth Barrow. In 1814 wordt John overgeplaatst naar Londen en drie jaar later weer naar de grote marinebasis in Chatham, aan monding van de Medway. Van zijn vierde tot zijn elfde jaar groeit Charles hier in gelukkige omstandigheden op. Het inkomen van zijn vader is gestegen en de familie woont ‘op stand’; er zijn zelfs twee inwonende dienstmeisjes. Door gezinsuitbreiding en steeds oplopende schulden moet er ingrijpend bezuinigd worden en het gezin verhuist naar een kleinere woning. Voor Charles is het er heerlijk: het gaat goed op school, hij kan voluit spelen bij de scheepswerven en op het water en hij maakt lange wandelingen met zijn vader door het mooie landschap van Kent. Maar eind 1822 is dat afgelopen.

In de misère

Vader wordt naar Londen teruggeplaatst. De schulden, in Chatham gemaakt, kunnen slechts voor een klein deel afgelost worden en het gezin betrekt een armoedige woning in Noord-Londen. Door de vele schuldeisers is er zelfs geen geld meer om de school van Charles te betalen. Hij doet kleine karweitjes en dwaalt veel door de stad. Hij ziet de arme en criminele kant van Londen: goed voor de mensenkennis van de latere schrijver en traumatiserend voor het kind. Het zal hem voor het leven tekenen. Dan krijgt hij op twaalfjarige leeftijd een baantje als etikettenplakker in een schoensmeerfabriekje aan de Theems, waar de ratten over de vloer lopen. Voor een hongerloontje moet hij tien uur per dag werken. Het is vernederend en maakt hem wanhopig.

Tot overmaat van ramp wordt zijn vader vanwege zijn schulden opgesloten in de Marshalsea ‘schuld-gevangenis’ in Zuid-Londen. Om de huur van het huis uit te sparen gaan zijn moeder en de jongere kinderen bij hun vader in het gevangeniscomplex wonen en gaat Charles naar een kosthuis. De twaalfjarige jongen voelt zich eenzaam en verlaten. Na de dood van John Dickens’ moeder erft deze voldoende geld om zich uit de gevangenis te kunnen vrijkopen en is het mogelijk dat de doodongelukkige Charles na twintig weken fabriekswerk toch weer naar school gaat.

Baantjes

Als uitkomt dat hij in de Marshalsea heeft vastgezeten, wordt Charles’ vader door de marine ontslagen. Opnieuw is er geldgebrek en Charles wordt weer van school gehaald. Via de familie van zijn moeder krijgt hij op zijn vijftiende een baantje als jongste bediende op een advocatenkantoor. Hij leert stenografie en wordt vervolgens freelance stenograaf in de rechtbank. Dat bevalt maar matig. Hij maakt er ook geen indruk mee op de bankiersdochter Maria Beadnell, het meisje waar hij vier jaar lang tot over zijn oren op verliefd zal zijn, maar door wie hij uiteindelijk wordt afgewezen. Dan probeert hij toneelspeler te worden. Omdat hij goed typetjes kan uitbeelden, krijgt hij wel eens een klein rolletje, maar toelating tot de toneelschool mislukt. Opnieuw via een familielid krijgt hij de kans parlementsverslaggever te worden. Zijn kennis van steno helpt hem enorm. Zijn journalistiek werk wordt steeds omvangrijker en daarnaast schrijft hij onder het pseudoniem Boz  humorvolle ‘columns’ voor de Monthly Magazin. In 1836 worden zijn stukjes, met tekeningen van de hand van illustrator George Cruikshank, gepubliceerd in de Sketches by Boz. Het boek wordt zo’n groot succes dat een paar maanden later een herdruk nodig is.

Het boek Sketches by Boz, waarin opgenomen tekeningen van illustrator George Cruikshank, werd zo'n groot succes dat spoedig een herdruk nodig was.

Wikimedia Commons

Catherine (Kate) Hogarth. Zij was de dochter van een uitgever. Dickens trouwde met haar in 1836. Het echtpaar kreeg tien kinderen. Na een aantal jaren bleek dat het een stroef huwelijk was. Uiteindelijk kwam het na een affaire van Charles met Ellen Ternan tot een echtscheiding.

Wikimedia Commons

Productieve schrijversjaren

De jaren 1836 en 1837 vormen in vele opzichten een omslagpunt in het leven van Charles Dickens. Met de extra inkomsten voor de Sketches by Boz zijn er voorlopig geen financiële zorgen. Hij trouwt met de uitgeversdochter Catherine (Kate) Hogarth en gaat wonen in een ruim huis in de wijk Bloomsbury, waar veel academisch geschoolden en kunstenaars wonen. Charles’ jongere broer Frederick woont bij hen in en ook Mary, de jongere zus van Kate. Charles heeft een zwak voor haar. In 1837 zal zij na een korte ziekte in zijn armen sterven. Charles is ontroostbaar en in verschillende boeken zal hij haar als een ideaaltypische jonge vrouw ten tonele voeren.

Dickens’ schrijverschap ontwikkelt zich voorspoedig. In maandelijkse afleveringen laat hij de Pickwick Papers verschijnen: de wonderlijke avonturen van de goedmoedige, welbespraakte en soms driftige Samuel Pickwick. Na een aarzelend begin wordt het een doorslaand succes: de oplage groeit naar 40.000 exemplaren. In alle lagen van de bevolking wordt hij gelezen, tot aan de jonge koningin Victoria toe. In 1837 begint Charles daarnaast aan een nieuwe serie afleveringen onder de titel Oliver Twist. Dit verhaal heeft een geheel andere inslag. Het is alsof een deel van zijn jeugdervaringen erin tot leven komt. Het gaat over een jonge jongen die zich aan de zelfkant van Londen moet zien te redden. Mensen die misbruik maken van arme, kansloze medeburgers, zoals cynische arm- en stadsbestuurders en ook werkgevers, krijgen er fel van langs. Het wordt een sociaal protest dat veel indruk maakt.

Terwijl de boeken in maandafleveringen zich aaneenrijgen –  o.a. Nicholas Nickleby en The Old Curiosity Shop volgen – heeft Dickens daarnaast ook nog vele andere bezigheden. Hij is nog steeds journalistiek actief, hij schrijft en regisseert toneel, is hoofdredacteur van een maandblad en is bestuurlijk betrokken bij verschillende liefdadigheids-instellingen. Hij heeft een tomeloze energie en verkeert in de hoogste kringen van Londen. Uiteindelijk komen er door overmatig werk spanningen die in 1842 leiden tot het besluit een jaar rust te nemen.

In 1843 publiceerde Dickens de novelle die hem het meest beroemd zou maken: A Christmas Carol.

Wikimedia Commons

Op reis

Van rust komt echter niet veel terecht. Hij reist op uitnodiging met Kate naar de Verenigde Staten, maar daar zit het programma bomvol met lezingen, ontvangsten en diners. Dickens wordt wel bejubeld en gefêteerd. Hoe meer hij van het land ziet, hoe meer gereserveerd hij raakt. Hij ziet er het ontbreken van sociale zorg, de slavernij en het gebrek aan beschaafde omgangsvormen, met name in de politiek en in de pers. Daarenboven is Dickens verbolgen over het feit dat hij door het ontbreken van een auteurswet geen cent verdient aan zijn in de V.S. uitgegeven boeken. Hij beschrijft zijn kritisch commentaar in American Notes.

Terug in Engeland begint Dickens aan de novelle die hem het meest beroemd zal maken: A Christmas Carol. Het verhaal gaat over de asociale vrek Scrooge, die door verschillende geesten tot inkeer gebracht wordt. Het boekje verschijnt in december 1843 en op de eerste dag van uitgave worden er al zesduizend exemplaren verkocht.

En dan volgt een nieuwe reis. Nu gaan de kinderen mee en zijn er geen zakelijke verplichtingen. Dickens verhuurt zijn huis in Londen en met een reiskoets getrokken door vier paarden gaan Charles, Kate, vijf kinderen, schoonzus Georgina, een dienstmeisje, een kookster, twee kinderverzorgsters en een Franse begeleider op weg naar Italië. Dwars door Frankrijk gaat het naar een gehuurde woning bij Genua. Daar kan Dickens schrijven aan een nieuw kerstverhaal. Als dat af is, gaat de reis verder naar Bologna, Verona en Venetië, waarna de terugreis over Milaan, Genève, Bazel en Parijs volgt. Alsof de rusteloosheid hem in zijn  greep heeft gekregen, komt er weer een nieuwe reis naar Italië, nu samen met Kate. Drie maanden duurt de tocht, waarin Florence, Rome en Napels zijn opgenomen. Het levert geen nieuwe roman op; wel nemen de wrijvingen tussen de echtelieden toe.

Haperingen

Het huwelijk tussen Charles en Kate loopt stroef. Charles, die de afwijzing door zijn geliefde Maria Beadnell nooit goed heeft kunnen verwerken, gaat zich steeds ongelukkiger voelen. Desondanks groeit zijn gezin tot tien kinderen, maar er blijft iets ontbreken.

Zijn schrijverschap gaat ook soms haperen. Toch veert hij weer op. Hij vindt na lang puzzelen een goede vorm voor de opzet van zijn meest autobiografische roman, David Copperfield, een boek dat in weekafleveringen verschijnt. Hij begint vervolgens aan een nieuw weekblad, waarin allerlei vormen van sociaal onrecht aan de orde komen. Het erbarmelijke lot van de fabrieksarbeiders komt overigens ook in verscheidene nieuwe boeken aan bod. Hard Times is daarvan het meest geslaagde voorbeeld.

In 1857 komt het buitenhuis Gad’s Hill in Higham, dicht bij Rochester en Chatham vrij. Dit huis kende Dickens al sinds de wandelingen met zijn vader en hij besluit het onmiddellijk te kopen en te laten opknappen. Hij had er ooit van gedroomd daar te kunnen wonen. Een jaar later gaat het privé helemaal mis. Hij krijgt een verhouding met de achttienjarige actrice Ellen Ternan en dit loopt uit op een algemeen als schandelijk ervaren scheiding van zijn vrouw Kate. Deze blijft met een van de dochters in Londen en haar zus Georgina ontfermt zich in het verbouwde Gad’s Hill over de overige kinderen. De relatie met Ternan blijft heimelijk in stand; ze zal nooit met Charles samenwonen.

Charles Dickens in zijn studeerkamer in het buitenhuis Gad''s Hill in Higham, dicht bij Rochester en Chatham (Zuid-Oost-Engeland). De gravure is gemaakt door Samuel Hollyer.

Wikimedia Commons

In 1858 krijgt Dickens een verhouding met de achttienjarige Ellen Ternan. De relatie bleef vele jaren heimelijk in stand. Charles is ondanks de scheiding van zijn vrouw Kate nooit met Ellen in het huwelijk getreden.

Wikimedia Commons

Lezingentournees

Vanaf 1858 verzorgt de rusteloze Dickens verschillende lezingentournees. Zo houdt hij van april 1858 tot februari 1859 129 voordrachten in 49 steden verspreid over Engeland, Schotland en Ierland. Dat voorlezen uit eigen werk, in feite acteerprestaties van formaat, is mateloos populair en de inkomsten zijn groot. Ook is het zeer vermoeiend. Hij gaat ermee door tegen doktersadvies in. Hij besluit zelfs tot een nieuwe tournee in de Verenigde Staten, die zeer succesvol is, maar hem lichamelijk sloopt. Tijdens de laatste tournee in Groot-Brittannië, een serie Farewell readings van 100 voordrachten in het seizoen 1868-1869, stort Dickens in met tekenen van een lichte beroerte.

Dood

Terug in Gad’s Hill werkt Dickens nog aan zijn laatste roman. Op 8 juni 1870 krijgt hij een zware beroerte, waaraan hij een dag later sterft. Tegen zijn wens in besluit de familie toch toe te geven aan de druk vanuit Londen om hem te begraven in de Poets’ Corner in de Westminster Abbey. Er is een korte eenvoudige dienst, door een grote mensenmenigte bijgewoond.

In het Clark Park in Philadelphia (VS) bevindt zich deze bronzen sculptuur van Dickens met Little Nell, een van de personages in The Curiosity Shop. Het beeldhouwwerk is van Francis Edwin Elwell (1890).

KentOnline.co.uk