Göngutúr-4

Töffarar á Sigló. Ljósmyndari: óþekktur 

Það voru allir úti að leika nema ODDA, datt mér í hug þegar ég sá þessa skemmtilegu mynd. (kennd við Ingu á Eyrinni) Kynntist þessari yndislegu konu á sundæfingum hjá Sundfélagi Siglufjarðar SS.  Ljósm: Steingrímur.

Og sumar af þessum myndum eru hreinasta SNILLD, eins og t.d þessi hér fyrir ofan af Oddfríði Jónsdóttur í vinnu við síldarsöltun, sem ég fann fyrir slysni. 

Það skal tekið fram að allar myndir sem eru birtar hér úr ljósmyndasafninu eru birtar með leyfi og það er mikilvægt að minna fólk á að það er ekki leyfilegt að taka þessar myndir og birta án heimildar á t.d. Facebook. Hafið samband við síldarminjasafnið varðandi kaup eða birtingarleyfi á myndum.

Það er hægt að fletta og setja inn allskyns leitarorð og gjörsamlega tína sjálfum sér i minningum sem streyma til manns þegar maður skoðar þennan ljósmyndafjársjóð og það er svolítið skrítið að geta setið úti í Svíþjóð og hreinlega "flytja heim" í huganum. Heim á Sigló...heim í gamlan tíma og minningar. 

Textinn við margar af myndunum koma líka úr ljósmyndasafninu, upplýsingar frá Steingrími og öðrum sem hafa sent inn upplýsingar og þið þurfið ekkert að senda mér upplýsingar um fólkið á myndunum, þetta er ekki þannig minningar og MYNDAKVÖLD. 

Það er af og frá að halda að þarna séu bara myndir af uppstilltu fólki á ljósmyndastofu Kristfinns Guðjónssonar. (faðir Örlygs Síldarsafnsvarðar)

Nei hann, Steingrímur og margir aðrir tóku líka ljósmyndir af öllu mögulegu út um allan bæ. Hversdagleika og venjulegu fólki.
Þær myndir sem ég hef valið er bara smá sýnishorn yfir það sem þarna er að finna, þemað í mínu úrvali er ljósmyndaáhugi og LEIKIR.

Kodak myndavélar, Instamatic 25, 100 og 155 

Þessar myndavélar eru úr mínu eigin myndavéla safni, 3 af ca 300 vélum og öðru “analog” dóti sem viðkemur ljósmyndun og hvernig myndir voru notaðar og hvernig maður sýndi ljósmyndir hér áður fyrr.

Ég kaupi þetta á kílóverði á flóamörkuðum og á netinu og enginn virðist hafa áhuga á þessu “nörderíi” nema ég Steingrímur og Baldvin Einarsson.
Er að drepast úr plássleysi í þessari 2 herbergja íbúð sem ég bý í.
Veit stundum ekki hvað þetta er eða hvernig þetta var notað, en þá spjalla ég bara við Steingrím á netinu, sendi myndir og spyr.
Hann veit allt og er sá tæknivæddasti eldriborgari sem ég þekki.

Hann segir sjálfur: 

ja....., ég byrjaði 10 ára að fikta við þetta og er enn að læra 72 árum seinna.  

Og hvaðan kemur svo þessi della, jú frá fjölskyldu og Steingrími, Júlla Júll, Bjarna Þorgeirs, Kristjáni L Möller og mörgum, mörgum fleirum sem kenndu Róbert Guðfinnssyni kúnstir í Æskó og Robbi kenndi síðan mér og mörgum öðrum seinna á sama stað þegar hann var “ÆSKULÝÐSFULLTRÚI” á síðustu öld.  

Þessi sami Robbi Guðfinns sem var og er með mikinn ljósmyndaáhuga, svo mikinn á sínum tíma að fjölskyldan fékk ekki að fara í bað vegna þess að Robbi var að framkalla í baðkarinu. Steina móðir hans sagði mér þetta í hitteðfyrra.
Hann og Steingrímur (SKSIGLÓ ehf) voru nýlega að gefa Síldarminjasafninu - Ljósmyndasafn Siglufjarðar sem er upprunalega lífsverk Steingríms Kristinssonar  sem og þessi heimasíða þar sem þessi orð eru skrifuð, siglo.is, hét upprunalega sksiglo.is.   

Sjá: SKSigló gefur Síldarminjasafninu Ljósmyndasafn Siglufjarðar 

En gildi og verðmæti gamalla ljósmynda er ótvírætt, fjölskylda sem missti allt sitt í húsbruna sagði mér að það væri svo sem hægt að kaupa allt nýtt aftur....

”en gömlu ljósmyndaalbúmin eru horfinn og gömlu VHS spólurnar líka, það er það sem við grátum yfir og söknum mest”.

Og við skulum byrja þessa myndasyrpu á því að kíkja niður á Æskulýðsheimili Siglufjarðar sem var eitt af fyrstu alvöru æskulýðs heimilum landsins stofnað (man ekki hvaða ár) rétt á eftir Tónabæ í Reykjavík. 

Þetta veit ég vegna þess að ég á vin sem heitir Árni Guðmundsson og hann er nú í forstöðu fyrir menntun á þessu svið við Háskóla Íslands og hann hefur skrifað bók um tómstundaheimili.

Við erum báðir meðlimir í “Sænsku mafíunni” sem eru íslendingar sem fóru í félagsmálanám hér í Gautaborg í áratugi til þess að sækja sér menntunar á svið viðburðastjórnunar og öllu sem við kemur félagsmálum, frístundum og tómstundum fólks á aldrinum 0-102 ára í borg og bæ.

Nonni Björgvins í framköllunarherberginu í Æskó. Ljósmyndari er Jökull Gunnarsson vinur minn, við eyddum mörgum mörgum tímum þarna. Jökull var miklu betri ljósmyndari en ég og miklu betri skátaforingi líka. 

Sumir voru ekki háir í loftinu þegar þeir byrjuðu að framkalla.  (1965)
Stefanía Skarphéðinsdóttir, Garðar Stefnisson, Steinþór Þóroddsson, Leifur Jónsson og Guðni Sveinsson -- Æskulýðsheimilið: Nemendur (sk) í ljósmyndatækni

Jól á Hverfisgötu 27, 1965 eða 1966, það sést í kollinn á kveikjaraþjófinum í bakgrunninum. 
Ljósmyndari: Salbjörg Jónsdóttir -Myndin er líklega tekin á Kodak Instamatic 100 eða 155

Ísjakar og kæjakar við Hvanneyrarkrók. (Þessi flotti rauði kæjaki sem er þarna hafa þessir norðurbæjarguttar örugglega stolið frá okkur í suðurbænum.   Ljósmynd: Steingrímur

 Leikur á ísjökum í Hvanneyrarkrók - Ljósmynd: Steingrímur

 Hoppað af Símstöðinni/pósthúsinu/loftskeytastöðin sem er verið að byggja við Aðalgötuna.  Ljósmynd: Steingrímur

VETRARLEIKIR  Snjóboltastríð á Suðurgötunni. 

Stokkið niður af Mjölhúsinu og lýsistanka  sem var mjög hár, fæ stundum martraðir þegar ég hugsa til þess að þarna undir snjónum við tankann var bárujárns girðing og fullt af brotajárni. 

"Það þurfti líka alltaf einhverjir að vera tilbúnir að grafa mann upp, því maður hvarf gjörsamlega og sat fastur við lendingu eins og maður hafi orðið undir snjóflóði."   Ljósmynd: Steingrímur

 Safnað í brennur, farið í brennustríð, ljósin og ártalið í skálinni og skíðað með kyndla. Þarna við ártalið var líka "skíðalyfta" (Vír) með upplýstri brekku. Ljósabrautin.  Ljósmyndir, Hinrik Andrésson þá neðri og Steingrímur þá efri

Ljósadýrðin í Hólshyrnunni er frá skíðalyftunni sem var staðsett fram á Hóli, síðar var hún flutt í Skarðið, "vegna snjóflóðahættu." 
Ljósmyndari: Guðný Ósk Friðriksdóttir,

Skíðaskáli Nýja félagsins og var hann norðan og ofan við Steinaflati, en seinna sameinaðist Nýja og Gamla félagið í Skíðafélagið Skíðaborg Siglufirði, SSS.

Óskar Sveinsson teiknaði húsið, og var byggt af sjálfboðaliðum þ.m. Helga Sveinssyni og fl. Talið er að húsið hafi fokið, og eyðilagst af þeim sökum.   Ljósmyndari: Haraldur Sigurðsson. 

Þessi ljósmynd er dásamleg og hún sýnir virkilega hversu gott ljósmyndaraauga hann Kristfinnur var með.
Minnir mig á heræfingarmyndir frá Austur-þýskalandi.
Helgi Sveins stjórnar sínum leikfimisher á 17 júní hátíð við barnaskólann.

En þetta hernaðarleikfimisform er auðvitað ættað frá Svíþjóð eins og allt annað sem er hollt fyrir almenning sem veit ekki sitt eigið besta.
Þetta er sprottið úr hugmyndafræði sem er almennt kölluð LING-gymnastik, smá fræðslu innskot bara.
Sjá meira hér: Pehr Henrik Ling (1776–1839)

 Fullorðið fólk að leika sér í reiptog á Malarvellinum á sjómannadaginn eða á 17 júní. Hlíðarvegurinn og "Bretatúnið" í bakgrunninum.  Ljósmynd sk

Hoppað í sundlaug Siglufjarðar.......ímynda mér að þetta sé kannski REGÍNA Guðlaugsdóttir sem var mér mikil fyrirmynd sem leikfimikennari og sundþjálfari. Ótrúleg og dásamleg kona. Skrifaði ritgerð í háskólanum hér í Gautaborg þar sem ég minnist hennar, Palla Helga og Sigurjóns Erlends sem stærstu fyrirmyndir mínar á sviði kennslu og þjálfunar.   Ljósm. ókunnur

Leikskálar

Man einnig eftir því að ég og nokkur önnur glæpabörn sem vorum geymd þarna tókum einn daginn öll bíldekkin sem voru til þarna sem leikföng og létum þau rúlla niður stíginn samtímis og beint á rautt stórt hlið sem var þarna niðurfrá og brutum það í spað og flúðum síðan allir eins og stríðsfangar suður að Steinaflötum, fóstrunum til mikillar armæðu og vandræða.

 Löndunarkraninn frægi sem sjókaðallinn hékk í og "Drullupramminn" Bjössa Þórðar og Johansens liggur við bryggju. 

Leikskálar Siglufirði. Kvenfélagið Von byggði sem barnaheimili og var það eingöngu opið á sumrin, líklega þegar síldarvertíðin var í fullum gangi og konur fóru í síldarsöltun. Árið 1973 eyðilagðist húsið í snjóflóði. -  Ljósmyndari: Kristfinnur Guðjónsson. 

Ég var 11 ára gamall þegar þetta snjóflóð féll á Leikskála, og þetta flóð tók ekki bara með sér "æsku minnar drauma hús" heldur líka hænsnahúsið hans Óskars, og við guttarnir vorum settir í það þarfa verk að tína upp stórslasaðar hænur í strigapoka sem hlupu blóðugar í hvítum snjónum út um allt tún. 

Og auðvitað var það tók Steingrímur myndir af mér þegar við vorum að safna upp slösuðum hænum. 

 Danssýning á pallinum sunnan við Leikskála. Heiðar Ástvalds er líklega þessi í miðjunni og hann er að stjórna þessari danssýningu. 

 Leikskálarútan við bifreiðastöðina á Torginu.

·       "Nú erum við á leiðinni heim.....
·         volley.... volley ...veyj..
·         og mamma bíður á torginu........
·         volley.... volley ...veyj.."

En það er sagt að þessi ótrúlegi skörungur og framfaramaður hefði í rauninni verið læknir, en honum fannst það svo leiðinlegt að hann var bara í allskonar bissness með sonum sínum út um allan bæ í áratugi.
P.s. Þetta var lengi stærsta kvikmyndahús Íslands (tók yfir 400 manns í sæti) allt fram að þeim tíma sem Stjörnubíó var byggt í Reykjavík.

Allir sem ólust upp á Sigló muna hvað það var gaman að fara í bíó, það voru minnst 3 sýningar á viku og sérstakar barnasýningar á sunnudögum. Þar var stappað í gólfið og hrópað á Tarzan og Roj Rogers: “Passaðu þig, hann er með byssu á bakvið þig..........”

Dásamleg upplifun að fá 25 kr seðil hjá mömmu og pabba og fara í barnabíó kl 15.00 eftir góða sunnudagssteik í hádeginu og smá hvíld eftir barna samkomuna í ZÍON. -- Eftir bíó fór maður kannski á stúkufund eða bara í ÆSKÓ.

BíóBarinn  Ljósmynd sk

Árni Geir, Siggi Tómi (hann hét það líka stundum) og Siggi Freyrs að spila FIFA PRO 1972 fótboltaspil á gulu "sommernælonteppi" í stofunni heima á Hafnartúni 6.

Maður gat brennt sig illa þegar maður spilaði knattspyrnu, handbolta eða íshokkí á þessu teppi.

Man að það var mikið spiluð alkynes spil og farið í leiki, þegar svart/hvíta sjónvarpið kom 1969 minnir mig minnkaði þetta eitthvað en ekki mikið.

Ég og bróðir minn héldum áfram að pissa í kross og þá sérstaklega í auglýsingapásunum þegar var verið að sýna franska draugaþætti sem hétu "Bel fy gor"  Vorum svo hrikalega myrkfælnir, leiddust inn á klósett og pissuðum bróðurlega í kross í fleiri ár