Árið 1933 - Ný verksmiðja

Ný síldarverksmiðja á Siglufirði                            

Einherji, 7. september 1933

Nú er síldarvertíðin á enda að þessu sinni. Sjaldan hefir meiru verið ausið upp af síldinni á jafnskömmum tíma, og hefði þó getað meira verið ef hægt hefði verið að taka má móti allri þeirri síld, sem flotinn hefði getað aflað. 

En það er síður en að svo hafi verið, enda þótt "Páls"-verksmiðjan bættist við með uppundir 80 búsund mála móttöku. 

Skipin hafa þurft að bíða eftir löndun engu að síður. Það er dýrt spaug fyrir útgerðarmenn og sjómenn að liggja aðgerðarlausir allt að fjórðungi veiðitímans og gera ekkert aðhafst og það einmitt á þeim tíma þegar best skilyrðin eru til veiðanna og mest af síldinni. 

Það hlýtur því að vera ströng krafa frá sjómanna og útgerðarmanna hálfu, að nú þegar hefji ríkisstjórnin undirbúning að byggingu nýrrar fullkominnar síldarverksmiðju hér á Siglufirði. Um annan stað er vitanlega ekki að ræða. 

Siglufirði er nú einu sinni svo í sveit komið, að hann er og verður miðstöð síldarútgerðarinnar og er þess vegna  verksmiðjubygging annarstaðar, hreinn og beinn, barnaskapur sem aldrei getur byggst á öðru en hreppapólitík. 

Síldveiðin er svo mikilsverð atvinnugrein fyrir Íslenska ríkið, að það gengi glæpi næst að reyna ekki af fremsta megni að styrkja hann og efla á alla land. 

Og það getur þing og stjórn gert landinu að kostnaðarlausu. Til þess þarf ekki að stofna dýra kreppulánasjóði né nýja banka. Síldveiðin ber sig sjálf.