Embedded Files
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. MAÍ 1968:
Anton Jóhannesson f. 10. mars 1889 — d. 19. mars 1968
Anton Jóhannsson. Hann var fæddur að Efri —Skútu og ólst hér upp í firðinum. Hann hafði náð 11 ára aldri þegar hann missti föður sinn. Drukknaði hann í fiskiróðri og eftir það varð Anton að gerast fyrirvinna móður sinnar, svo sem sorglega oft hefir verið títt hér á Íslandi. Framanaf aldri stundaði hann mest sjómennsku en gerðist síðar fastur starfsmaður Síldarverksmiðja ríkisins og gekk þar til vinnu sinnar fram í andlát.
Á blómaskeiði sínu var Anton hið mesta hraustmenni og kom það kannski gleggst fram þegar hann féll fyrir borð af síldveiðiskipinu „Njáli". Anton var ósyndur en tókst með snarræði sínu að ná taki í kaðalspotta — og varð það til að bjarga lífi hans. Enginn skipsfélaga hans hafði tekið eftir slysinu og leið alllöng stund þar til honum var bjargað.
Þá vil ég minnast á annað atriði úr lífi hans þar sem það gerðist hlutverk hans að bjarga mannslífi. Lítil stúlka, 6 ára að aldri var að leika sér alein á svokölluðu „Tynesarplani". Féll hún þá í sjóinn niður um gat á bryggjunni — og var þetta því hættulegra, sem þetta skeði í matmáls tíma og enginn viðstaddur.
Anton Jóhannsson
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson
Ung stúlka Rannveig Sveinsdóttir Jónssonar frá Steinaflötum (látin 1940) var á heimleið um Suðurgötu heyrði hún óglöggt hljóðin í telpunni en þegar hún komst á slysstað varð það henni þegar ljóst, að hún var ekki einfær um að koma við björgun. í þess stað hvatti hún telpuna til þess að halda sér fastri, en þetta var ekki auðvelt.
Eftir drykklanga stund bar þarna Anton að og var hann einnig á heimleið úr vinnu sinni. Er það skemmst frá að segja, að þeim Rannveigu og Anton tókst að bjarga telpunni og bera hana meðvitundarlausa heim til sín — þar sem hún raknaði við. Það er mikil guðsgjöf, að verða fyrir því láni, að bjarga mannslífum úr slysahættu og við aðstandendur þeirra, sem lífgjafarinnar njóta, stöndum í ævarandi þakkarskuld við guð og menn.
Aage Schiöth
************************************
Viðbótar fróðleikur:
Þann 19. Apríl 1968, fór fram óvenjuleg kveðjuathöfn í Siglufjarðarkirkju. þá voru til moldar bornir tveir háaldraðir Siglfirðingar úr sjómanna- og verkamannastétt.
Létust þeir báðir á sama degi og gegndu skyldustörfum sínum, að kalla má, alveg fram í andlátið.
Þessir öldnu dugnaðarmenn voru þeir Anton Jóhannsson og Kristján Sæby.
Voru þeir báðir um áttrætt þegar þeir féllu niður og komust ekki til meðvitundar aftur.
Rúmum mánuði áður lést eiginkona Antons Jóhannssonar, Rósa Þorsteinsdóttir, eftir langvarandi sjúkdómslegu á sjúkrahúsinu.
Page updated
Google Sites
Report abuse