Embedded Files
Vinnan um borð + Vistaverur um borð+ Áhugamálin um borð + Fyrsta siglingin + Síldarmiðin og + Saltað um borð + Hafísinn 1968 + Haförninn;upplýsingar + Í Austur þýskalandi + Formalin slys + Splæsing og anker + Ofsaveður + Hrævareldar í Belgíu + Óvænt kokkur + Skoðunarmenn + Kerosene-farmur + Skrítinn heimur + Vélarbilun á á leið til London + Vitavörðurinn heimsóttur + Ýmis minnisbrot + Var síldin ofveidd ? + Glefsur úr dagbók + Sigurður Þorsteinsson skipstjóri + Guðmundur Arason, stýrimaður, skipstjóri + Pálmi Pálsson, 2. stýrimaður + Jón Garðarsson 3. Stýrimaður + Bergsteinn Gíslason, loftskeytamaður + Ægir Björnsson, bátsmaður + Sigurður Jónsson háseti / bátsmaður + Sigurjón Kjartansson, háseti, dælumaður + Valdimar Kristjánsson + Sverrir Torfason, bryti + Snorri Jónsson, rafvirki
Kerosene = Steinolía
Eitt sinn er ferma átti skipið olíufarmi sem átti að fara til Englands frá Rotterdam, kom upp beiðni frá seljanda, um að blinda leiðslur skipsins þannig að farmurinn sem komið væri fyrir í fremstu tankana gæti ekki blandast þeim sem síðar yrði komið fyrir í aftari tönkunum, það er rúm 1500 tonn áttu að fara í hvorn hluta skipsins.
Þetta var gert og fljótt á líta þótti okkur þetta ekkert óeðlilegt að flytja tvennskonar farma í sömu ferð.
En þegar okkur var sagt að farmarnir ættu að fara á sitthvora höfnina, vandaðist málið.
Kerosene (steinolíu) lampi eins og á fyrri tíma voru notaðir víða.
Kerosene (kerósín oft talað um í „gamla daga“) en þetta er einfaldlega venjuleg steinolía, sama efni og terpentína eftir hreinsun. Um borð voru svona farmar ávalt nefndir Kerosene farmar.
Skipstjórinn maldaði eitthvað í móinn, þar sem hann fullyrti að ekki væri hægt að sigla skipinu með annað hvort framendann upp í loft, eða skrúfuna upp úr sjónum. Þá var honum sagt að viðkomandi hafnir væru sitthvoru megin við fljót, eða sund og skipið yrði dregið á milli af dráttarbátum.
Farmurinn var tekinn um borð, o gekk áfallalaust. En það undarlega kom í ljós þegar lestun hófst. Nákvæmlega sama olían var sett í alla tanka. Farmurinn sem nefndur var kerosine, eða sem næst á íslensku: Hreinsuð steinolía eða terpentína.
Mikið var rætt um það á meðal okkar, hvers konar vitleysa væri í gangi, samskonar farmur bæði frami í skipi og aftur í, en þó mætti ekki blanda þeim saman.
Þegar til Englands kom og stutta leið upp eftir fljóti eða þröngum firði í nánd við Eastham, var komið til hafnarinnar í myrkri.
Á bryggjunni biðu tvær vörubifreiðar og fleiri minni ásamt mannskap.
Einn sem greinilega var yfirmaður ræddi um stund við vakthafandi stýrimann og eftir nokkrar bendingar beggja, komu fyrirmæli á báða bóga.
Mennirnir í landi tóku sig til við að afferma vörubifreiðarnar, af miklu magni af 20 lítra brúsum, en stýrimaðurinn kom boðum til dælumanns um að hringdæla magninu í hvorum helmingi farmsins, en það ætti að blanda einhverjum efnum saman við farminn, mismunandi eftir því hvort var í fremri farm og þeim aftari. Land karlarnir tóku sig til og opnuðu alla tankana og tvö gengi tóku til við að hella úr 20 lítra brúsunum í tankana, sitt hvorri tegund efnis, í sinn hvorn hinna afmörkuðu tamka, fremri og aftari hluta tanka svæðisins.
Í ljós kom að þetta var litarefni, annað brúnt og hitt blátt, þannig að annar farmurinn varð að blárri steinolíu en hinn hlutinn að brúnni steinolíu. Síðan var leiðsla tengd og fremri farminum dælt til lands.
Eftir það var skipið dregið til hafnar hinum megin við fljótið og tæmt þar á sama hátt.
Skýringin á þessu háttarlagi var okkur sagt, sú að þessar sveitir sem olíunni var landað til, höfðu ekki verið rafvæddar að fullu, og þar var kerosene notað víða, meðal annars sem eldsneyti á olíulampa og landbúnaðaráhöld.
En löng hefð hafði verið fyrir því að nota fyrrnefnda liti af kerosine á sitthvorum staðnum. Þetta var okkur sagt.
Page updated
Google Sites
Report abuse