Göngutúr-7

Götulífsmynd úr stórborg ?.....nei bara götuhorn á Sigló sem er höfuðborg síldarinnar
Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

En við skulum byrja þessa löngu ljósmyndasögu með “stórborgarbrag,” þessu magnaða miðbæjarskipulagi með torgi, stórri kirkju sem sem blasir við endann á steinsteyptri AÐALGÖTUNNI og götuskipulagi sem minnir á New York.
Þegar ég var barn og fór í heimsóknir í önnur minni bæjarfélög á Íslandi fannst mér að þau væru “ómerkileg” og smábæjarleg miðað við Sigló.
Gat spurt svona “hrokafullra” spurninga eins og: “Hvar er miðbærinn ? Aðalgatan ? Bíóið? - Var svo vanur við verslunargötur og miðbæjarlíf.

Munið að þessar myndir eru EIGN Ljósmyndasafns Siglufjarðar og það má alls EKKI bara taka þessar myndir í leyfisleysi og birta hvar sem er.

Hafið samband við Síldarminjasafnið: sild@sild.is eða í síma 467 1604.

Og eins og áður eru textar við sumar af myndunum lánaðir frá Steingrími og öðrum sem hafa sent inn upplýsingar um myndirnar.
Ég hef einnig lagfært allar myndirnar til þess að þær geri sig betur í birtingu á skjá.

Munið eftir Páskaljósmyndasýningu Ljósmyndaklúbbs Fjallabyggðar.

Ljósmyndaklúbbur Fjallabyggðar heldur sína árlegu páskasýningu í Bláa húsinu við Rauðkutorg.

Sýningin hefst fimmtudaginn 13.04.2017 kl. 14.00 og lýkur sunnudaginn 16.04.2017 kl. 17.00. Opið er þessa daga frá 14.00-17.00.

Í ár taka 16 félagar þátt í sýningunni og er hún fjölbreytt og skemmtileg að vanda. 

Hótel Hvanneyri - Sparisjóður Siglufjarðar - Byggt árið 1936, af Karli Sturlaugssyni fyrir Sparisjóð Siglufjarðar.
Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Beðið eftir Morgunblaðinu, sem kom með rútunni frá Reykjavík og afgreiddur var í Aðalbúðinni seint um kvöld.
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson
Slíka sjón mátti sjá næstum því á hverju kvöldi. Stundum þegar ófært var yfir Skarðið bitnaði það auðvitað á Siglfirðingum þ.e. þegar loksins var orðið fært aftur þá kom rútan með Moggann fyrir marga daga og stundum fyrir heila viku.

Hér er einnig hægt að sjá "stórborgarhugmynd" sem aldrei varð neitt úr, en samkvæmt teikningum átti "Aðalbúðin" að verða þriggja hæða hús og þessi upphækkun með þessum steypumótum sást þarna í áratugi. Það er einnig skemmtilegt fyrir mig að sjá þessa mynd vegna þess að þarna sést minn fyrsti bíll sem var gulur WV Valiat sem ég keypti af Ásgeir í Versló 

Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Náttúrulækningabúðin við Túngötu (Norðan við Aðalgötu 34)
Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Litla Búðin við Suðurgötu -- Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

En stundum var maður áminntur um að þetta var sjávarþorp, og þá voru fluttir bátar niður þessa flottu götu..
Bátur á ferðalagi frá "Skipasmíðastöð Sæmundar Jónssonar", sem staðsett var uppi í fjalli, í Hvanneyrarhlíðinni.  
Ljósmyndari: Steingrímur Kristinsson

Séð upp Aðalgötuna, í vesturendanum blasir við risastór kirkja og í austurendanum söltunarplan og glæsilegur hraðbátur við bryggju.
Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Örlygur sendi inn upplýsingar 25. desember 2008: Hraðbátur. Þetta er líklega hraðbátur sem amerísku hermennirnir á Siglunesi notuðu á ferðum á milli kaupstaðarins og ness í heimsstyrjöldinni síðari. Hann tók 10-15 menn og gat verið um 15 mínútur á milli.
Lá við alvarlegu slysi einu sinni um borð í bátnum þegar þrír hermenn sátu fastir í honum í aftakaveðri - komust hvorki í land né inn í fjörð.
Báturinn barðist um á bólinu og Siglnesingar gátu enga björg veitt. Þeim var síðan bjargað af stórum bát daginn eftir og komið á sjúkrahús að fram komnum af vosbúð.
Gunnar Halldórsson síldarsaltandi keypti bátinn af könunum þegar þeir fóru 1945. 

Og að sjálfsögðu voru allar almennilegar verslanir með sendla.

Gránuhúsið stóra við Hafnarbryggjuna.  Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Þetta stóra fjögurra hæða timburhús var “draugahús” í ævintýraheimi barna og unglinga bæjarins og það var mikið “manndómspróf” að þora að fara einn í myrkrinu uppá 4 hæð og ganga alla leið að Skóger skipslíkneskinu sem var heygt á hálsinum þarna uppi. Yfirleitt voru þeir eldir búnir að fara á undan og fá líkneskið í sveiflu áður en maður kom upp.
Lögreglan komst að þessum leik og líkneskið stóð lengi í kjallaranum á lögreglustöðinni áður en Örlygur bjargaði því til sín suður í Síldarminjasafn.

En svo voru til svona "Hobbitahús" líka.  Þetta útbjó og notaði Óskar Sveinsson sem hænsnahús til margra ára.
Snurpunótabátur á hvolvi og settir á hann gluggar og hurð, hlaðið undir með mó sem "húsið" stóð á.
Ljósmynd Steingrímur Kristinsson

SR Mjölhúsið var lengi vel stærsta bygging Íslands. Í dag stærsti "geymsluskúr" landsins.
Mig hefur stundu dreymt um að þarna væri kannski hægt að setja límtrés burðarboga með dúkklæðningu inní þetta hús og hafa þar knattspyrnuæfingar og hljómleika.   Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Ljósmynd: Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Að fara í útskipun á mjöli var nokkuð sem gaf góðan pening fyrir unga skóladrengi, akkorð yfir eina helgi og unnið allan sólarhringinn þangað til lestar skipsins voru fullar. Það var verst að vera í lestinni og bera 50 kg mjölpoka undir lunningin.  --  Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

 Glæsileg 25 m innanhússundlaug með áhorfendastúku, seint á hverju hausti var sett gólf yfir laugina og sundhöll breyttist í íþróttahöll.
Ljósmynd: Margrét M Steingrímsdóttir

Man að við félagarnir í Sundfélagi Siglufjarðar SS, vorum á sundæfingum á þurru landi og um vorið þegar laugin kom undan gólfinu lá okkur á að komast í form og þá var maður daglega með krampa í öllum kroppnum í 2 mánuði. Svo kepptum við við Sundfélagið Óðinn frá Akureyri og unnum þá oftast þrátt fyrir að þeir ættu bæði litla heilsárslaug og flotta útisundlaug. 

Frægur kór í söngferðalagi í Frakklandi.
Kórfélagar Karlakórsins Vísir í Frakklandi. Frá vinstri : ?, Óli Geir Þorgeirsson, Helgi Hallsson, Sveinbjörn Tómasson, Anna Lára Hertervig, Sigþór Erlendsson, Guðmundur Ó. Þorláksson, Steingrímur Kristjánsson, Sigurður Gunnlaugsson, Gísli Þorsteinsson, fyrir aftan Gísla er Elías Þorvaldsson ?, Þórður Kristinsson, Árni Th. Árnason og Jónmundur Hilmarsson. -- Ljósmyndari: Ókunnur.

Hippar bæjarins voru með æfingaaðstöðu í Æskulýðsheimilinu og þetta eru þeirra 9 Boðorð.
Veit ekki hvort þetta yrði samþykkt af æskulýðsfulltrúum Siglufjarðar í dag.
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Svo enda alltaf Siglfirðingar árið með glæsilegum jólaljósum og Norsku jólatré á Torginu og ljósum í Hvanneyrarskál, áramótabrennum og flugeldasýningum út um allan bæ. Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Svo enda alltaf Siglfirðingar árið með glæsilegum jólaljósum og Norsku jólatré á Torginu og ljósum í Hvanneyrarskál, áramótabrennum og flugeldasýningum út um allan bæ. Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson
Þetta er sá árstími sem flestir brottfluttir hafa sem mesta heimþrá.
-------------------------

Samgöngur, snjóþyngsli, skíðastökk, hitaveituvandræði og fl.

Fyrir utan texta sem kemur frá myndalýsingum úr Ljósmyndasafni Siglufjarðar hefi ég notast við lítinn hluta úr kafla úr bókinni “Vind över Island” frá 1954 eftir Jöran Forsslund sem ég hef nýlega lokið við að þýða með góðri hjálp frá okkar mikla Síldarsögu snillingi honum Örlygi Kristfinnssyni.

Þessi kafli heitir: “Síldin gerir lífið eitthvað svo spennandi” og hann fjallar að mestu leyti um heimsókn Jörans til Siglufjarðar og hans lýsingar af samgöngum og snjóþyngslum og fl. og segir allt um okkar fallega fjörð, séð með hans sænsku augum.

Eins og áður var sagt er aðalverkefni Snarfaxa að sinna áætlunarflugi á milli Akureyrar sem er höfuðborg Norðurlands og Siglufjarðar sem er örsmá útgáfa af Klondyke síldarinnar.

Strákafjall, séð inn Siglufjörð. Strákagöng voru opnuð 1967. - Ókunnur  ljósmyndari

Nokkrum dögum seinna er ég aftur kominn um borð í Snarfaxa og þegar Siglufjörður birtist loksins í rigningarmóskunni, hugsar maður:

“Þetta er algjört brjálæði,.......hér geta ekki flugvélar lent,.....nei, nei,........það er algjörlega útilokað.”

Maður sér inn í þröngan fjarðarbotninn og þar liggja bátar hlið við hlið, svo margir að möstrin eru eins og þéttur skógur fyrir utan lítinn bæ með háa verksmiðju skorsteina á lítilli eyri sem sem er umkringd þverhníptum himinháum fjöllum, hversu há þau eru er ekki hægt að sjá vegna þokuslæðings sem hylur toppana.

Mér líst ekkert á þetta og þrátt fyrir að ég sé gamall reyndur áhugaflugmaður er ég gjörsamlega að fara af taugum þegar vélin flýgur inní fjarðarbotninn og stímir fyrst beint að einum klettaveggnum og leggur sig síðan á hliðina í krappri beygju og þá birtist næsti klettur og síðan sá þriðji. Í þessari stund var ég svo hræddur að ég efaðist um að ég fengi nokkur tímann að sjá mitt gamla góða Sverige aftur.

En áður en ég náði að hugsa meira út í það þá finnur Snarfaxi auðan blett í bátaskóginum og lendir með sjóinn frussandi í allar áttir og hægir síðan á sér eins og ekkert hafi í skorist 

Flugstjórarnir Aðalbjörn og Kristján kinka kolli til mín framan úr stjórnklefanum og þeir eru svolítið hissa á því hvað ég er fölur í framan.
Það er fyrst núna sem ég skil hversu ótrúlega duglegir íslenskir flugmenn eru. Þeir þekkja sína firði og fjöll eins og buxnavasana sína.

Myndin er af flugbát af gerðinni Cataline.  Vegna skorts á flugvöllum á landinu var gripið til þess ráðs að kaupa sjóflugvélar sem höfðu verið í notkun í stríðinu. - Ókunnur ljósmyndari

Fyrsti Grumman Goose flugbátur Loftleiða kom til landsins haustið 1944. Árið 1944 keypti Flugfélag Íslands Cataline flugbátinn TF-ISF, sem var stærsta flugvél íslenska flotans og gat tekið 22 farþega.
Áætlunarflug frá Flugfélagi Íslands var yfir sumartíma til Siglufjarðar á hverjum degi og stundum oft á dag, þegar var sem fjölmennast í bænum (10.000 manns) á síldarárunum.
En yfir veturinn voru farnar 2-3 ferðir í viku. Farið var með farþegana í bát frá Leyrunum og einnig frá annlegginu (sem svo var kallað, einhverskonar flotbryggja) og út að flugbátum. Til gamans má geta að fyrsta farþegaflugið innanlands var farið 4. júní 1928 frá Reykjavík til Akureyrar með viðkomu á Ísafirði og Siglufirði.

Það er einnig hægt að komast landleiðina til Siglufjarðar á nýlögðum vegi sem liggur yfir 600 metra hátt fjallaskarð. Vegurinn hlykkjast upp og niður brattar fjallshlíðar og á stuttum kafla er vægast sagt hrikalega hátt niður þegar maður kíkir út fyrir vegkantinn.
Þetta myndi nú ekki kallast góður vegur á sænskan mælikvarða en hann dugir og kemur að góðum notum hér, þrátt fyrir að bílferð frá Akureyrir taki að minnsta kosti 4  tíma ef allt gengur vel. Flugið hingað tók bara tæpar 20 mínútur.

Það var ekki fyrr en um mánaðarmótin júní, júlí sem hægt var að opna Skarðsveginn og þá var notuð stór jarðýta sem þurfti að éta sig í gegnum 7 metra háa snjóskafla. 

Einn morgun þann 22 júlí þegar ég var staddur þarna vakna ég umkringdur af hvítum fjöllum. Það hafið snjóað svo mikið um nóttina að það varð að setja snjókeðjur á áætlunarbílinn þrátt fyrir að veghefill færi á undan. 

Kringum 10 mánuði á ári er þessi vegur lokaður vegna snjóþyngsla. Áætlunarflugið fer þegar veður leyfir allt árið og strandskip kemur nokkrum sinnum í viku en þær ferðir eru líka háðar veðri, vindum og hafís.

Myndir af annarri sögufrægri sjóflugvél hér.  

Skarðsvegur var formlega opnaður 1946.   Myndin sýnir einnig frá Skarðsmóti á skíðum
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Siglufjarðarskarð, Vinna við háspennumastur ofan og sunnan/austan við skarðið.
Bóman þarna var notuð til að hífa háspennuvírana  upp á svæðið Siglufjarðamegin.
Skúrinn var afdrep fyrir starfsmennina, kaffi , matur og afslöppun  frá erfiðu og kulsælu verki.
Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson.

Vinnubúðir, tjöld vestan/norðan Skagafjarðarmegin við Siglufjarðarskarð. Undirbúningur við grunn háspennu mastranna, þarna er enn  hestaslóð
Ljósmynd: Kristfinnur  Guðjónsson

Frá miðjum nóvember sér ekki til sólarinnar í 9 vikur, hún hefur ekki orku til að hefja sig alla leið yfir fjallgarðinn mikla sem felur þennan fjörð og hún er löngu sofnuð áður en hún kemst alla leið norður fyrir til að skína inn fjarðarkjaftinn. 

Í janúar þegar blessuð sólin kíkir loksins yfir fjallatoppana þá fá sér allir kaffi og rjómapönnukökur.
Sólin verðskuldar sína eigin hátíð á Siglufirði.

Á sumrin er síldin drottning og það sem eftir er árs er vetur konungur allsráðandi með snjó og myrkri.

Frá vettvangi flugslyss í Hestfjalli í Héðinsfirði 29. maí 1947- Douglas C3 (1947)  TF-ISI. 

Sjá grein í DV um þetta mannskæðasta flugslys Íslands. Harmleikur í Héðinsfirði.  Tengill finnst ekki
Minning  um harmleikinn í Morgun blaðinu  50 árum síðar
Minning um, harmleikinn í blaðinu Dagur Akureyri  50 árum síðar

Ljósmyndari: Kristfinnur Guðjónsson.

Drangur að koma með skipverja á Haförninn, ásamt fleiri farþegum.
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Táknrænt - Á sama tíma og Strákagöng voru opnuð með viðhöfn 10. nóvember 1967, sigldi flóabáturinn Drangur inn Siglufjörð.
En Drangur var áður aðal samgönguleiðin til Siglufjarðar, þá 8 mánuði +/- sem Siglufjarðarskarð var lokað vegna snjóa.

Þessi fjörður fyllist reglulega af sandi og grjóti og dýpkunarskip þurfa að vera stanslaust í vinnu.
Dýpknarskipið Björninn var ávalt tilbúið til verka, þar til hann sökk, norður af Selvíkurnes vita.
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Hafið er á góðri leið með að éta upp allt Siglunesið, hvað gerist þá með höfnina sem hingað til hefur fengið skjól frá þessu nesi ?

Þarna er Dýpknarskipið GRETTIR að grafa framan við SR bryggjur, árið 1966 - Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Það var oft rafmagnslaust, en aldrei lengi, því við áttum vara rafstöð, en vinnan við að laga slitnar rafmagnsleiðslur upp í Skarði var sú erfiðasta og versta vinna sem faðir minn lenti í, en hann vann lengi hjá Rarik. Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Hvað ætli sé í Bíó í kvöld ? - Ljósmynd: Steingrimur

Nýja Bíó við Aðalgötu 30 Ljósmynd :Kristfinnur Guðjónsson

Þarna er verið að moka upp rústir af dæluskúr hitaveitunnar sem þarna var undir um 10 m þykku snjóflóði inni í Skútudal.
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Hluti vinnuhóps að koma frá Skútudal eftir mokstur við hitaveitu skúrana sem lentu í snjóflóði.
Á myndinni má sjá Valmund Valmundsson og Ingvar Hreinsson Veit ekki hver sá þriðji er. Valli og Ingvar æfðu oft skíðastökk með mér.
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Hitaveitulagna vinna. Þarna er Ægir Jónsson að yfirfara suðu sína, til tryggingar um að enginn leki kæmi síðar.
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Ég var að vinna við að grafa skurði fyrir hitaveiturör út um allan bæ og mér fannst það bara gaman, sérstaklega að búa til sprengjur úr frauðplasti sem sem var notað til að loka samskeytunum á milli röranna.
Kristján Ludvik Möller var verkstjóri þetta hitaveitu sumar og einn mánudagsmorgun skipaði hann mér og tveimur öðrum að grafa þráðbeinan eins metra djúpan skurð frá Aðalgötunni og að steinsteyptu plani fyrir sunnan Barnaskólann.
Það lá á þessum skurði svo við fengum þetta á “akkorði” og máttu eiga frí það sem eftir var vikunnar að verki loknu. Stjáni frændi hefur eitthvað klikkað á þessu og gleymt að öll eyrin er bara sandur og við fórum heim á þriðjudaginn kl. 15.00.
Hann var það góður verkstjóri að hann stóð við orð sín þrátt fyrir að hann hafi áttað sig á mistökum sínum. 

Og skíðastökkvarinn líka.  -- Ljósmyndari: Óþekktur

Ég byrjað snemma að æfa skíðastökk og var næstum búinn að drepa mig þegar ég var 10 ára þegar ég var aleinn að stökka á túninu sunnan við Hafnartún 6. Datt fram fyrir mig við lendingu og skar sundur slagæðina á vinstri hendi með hvassri beygjunni framan á skíðunum. 

Fannst skrítið hvað mér varð allt í einu heitt í vettlingnum og þegar ég tók hann af þá spýttist blóð í allar áttir. Hljóp heim og sem betur fer var það ekki langt og pabbi henti mér inní bíl og brunaði uppá Suðurgötu til Sigurðar læknis þar sem ég var í áskrift vegna allskyns hrakfara sem eltu mig stanslaust.
Það steinleið yfir mig á borðinu hjá Sigurði lækni og ég man að pabbi var svolítið fúll yfir öllu blóðinu í bílnum, en samt glaður að ég lifði.

Við strákarnir æfðum skíðastökk í Gryfjunni og þar mátti maður passa sig á að renna ekki á þakbrúnina á smurstöðinni sem var þar fyrir neðan.
Man eftir að við vorum allir á of stórum skíðum sem við fengum að erfa frá eldri strákum. Man að einn félagi minn stökk upp úr skónum þegar hann ætlaði að taka á loft á pallbrúninni. Skildi skíði og skó eftir á pallinum og lenti flott á maganum þremur metrum neðar. 

Við æfðum líka um tíma suður við Steinaflatir og líka í norðurhlið Hólshyrnunnar um tíma. 

Einn fallegan vordag um miðjan maí vorum við Valli og Ingvar að æfa í grjóthörðu hjarni við Steinaflatir og síðan vildum við vera svakalega kaldir töffarar og stökkva berir að ofan og það var auðvitað bara ég sem datt á vinstri hlið og ég leit út eins og að ég hefði verið dreginn eftir bíl á malbiki. Gat ekki sofið í tvær vikur. 

Verið að keppa í skíðastökki á Stóra- Bola við Leikskála líklegast árið 1962. - Ljósmynd: Gestur H Fanndal

Ég hef oft haft gaman af að segja hrakfara og slysasögur af Jóa Budda (Jóhann er sonur Sigurjóns Jóhanssonar skipstjóra og Ásdísar Guðlaugsdóttur) vini mínum sem var svona álíka kaldur og til í hvað sem er eins og ég og við brölluðum margt saman í skíðatúrum ofan á snjóflóðum og í gilunnum  fyrir neðan við Fífladali. Gengum þarna upp eftir með skíðin mörgum sinnum á dag. 

En flottasta skíðaslysið hans Jóa gerðist nú reyndar á Laugarveginum með 30 krakka sem vitni einn sólardaginn þegar allir krakkarnir í suðurbænum voru úti á skíðum og snjóþotum.

Við þessir köldu byrjuðum í brekkunni norðan við húsið hjá Ingólfi í Höfn upp á Suðurgötunni og svo stukkum við fram af götunni og aftur af Laugarveginum og svo áfram niður og enduðum í löngu stökki fram af Hafnargötunni.

Það voru alltaf krakkar á vakt á götunni til að vara við bílum, en einu sinni klikkaði þetta hjá Jóa Budda sem kom á fleygi ferð á nýjum Fischer skíðum með Mark smellubindinga og allt það nýjasta sem til var, við hin vorum öll bara með gamaldags gormabindinga. 

Jói sér ekki bílinn fyrr en of seint en hann var svo heppinn að vinstra afturhjólið fór yfir bæði skíðin samtímis og Jói skýst upp úr Mark bindingunum og fer heljarstökk yfir afturendann á bílum og lendir 15 metrum fyrir neðan Laugarveginn. 

Allir krakkarnir horfa á þetta með skelfingu og það mátti heyra saumnál detta í snjóinn svo hljótt var það þegar Jói lenti á rassinum og allir voru vissir um að hann væri bara dauður.

En hann stekkur upp eins og skot, snýr sér við og æpir: Er allt í lagi með skíðin ????

Hörð náttúran sendir á okkur flóð og drullu skriður
Ljósmynd: Einar Kristjánsson (Apotekinu)

Mynd úr safni Sillu (Apotekinu) - Flóð á Siglufirði. séð norður Vetrarbrautar. Veiðafæraverslun Sig Fanndal til vinstri og SR hús til hægri - Úr safni Sillu - 1934 – 

Aðfaranótt fyrsta vetrardags, 27. október, gekk mikið sjávarflóð og brim meðfram öllu Norðurlandi og olli miklu tjóni. Einna mest tjón varð á Siglufirði. "Sjávarflóðið var svo mikið að flæddi yfir nærri því alla eyrina. Gekk sjórinn inn í fjölda húsa svo fólk varð að flýja heimili sín í dauðans ofboði," segir í Morgunblaðinu 28. október. Svo hátt var flóðið að á Lækjargötunni "var vatnið mittisdjúpt".
"Í sumum húsum varð vatnið svo hátt að rúmstæði flutu upp," segir í Einherja 2. nóvember. Í Siglfirðingi segir 3. nóvember: "Braut sjórótið ásamt stórflóði meirihluta allra bryggja og söltunarpalla á austanverðri Eyrinni og víðar." Morgunblaðið segir: "Á Siglunesi tók sjórinn alla báta, sem þar voru, braut nokkur hús og eyðilagði vergögn."
Ennfremur eyðilagðist þar ný bryggja. Aðrar heimildir herma að sjór hafi fallið yfir Siglunes og ekki munað miklu að bryti að fullu burt eiðið þar sem nesið er lægst. Þá brotnaði einnig norðan af strönd nessins og vestan af því.
Sagt er frá því í Siglfirðingi 1. desember að tjón "af völdum veturnóttafárviðrisins" hafi verið metið og að 68 tjónþolar hafi gefið sig fram. Þ. Ragnar Jónasson: Siglfirskur annáll, 1998.

Í miklu aftakaveðri 1982 flæddi sjórinn yfir eyrina og svona var umhorfs í Hvanneyrarkróknum eftir veðrið, þar sem grjóthnullungar voru komnir á land og upp á Túngötu.- Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson.

Stór drulluskriða við suðurenda Suðurgötu. - Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson.

Draugur við Roaldsbrakkann ? Nei....gat á vatnsleiðslu undir bryggjunni.  Pólitískur hiti
ókunnur ljósmyndari

Kosningastofa Vigdísar forsetaframbjóðanda var til húsa í húsi Verkalýðsfélagsins Vöku.
þarna valdi "forusta komma og krata, frambjóðanda "fyrir hönd" allra verkamanna:
Ljósmynd: Steingrímur

Siglufjörður var þekktur fyrir pólitískan hita, og allir flokkar voru með eigið húsnæði og blaðaútgáfu.

Þeir á efri hæðinni Norðurgötu, eru ekki sammála þeim þarna niðri.  - Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Fálki á Ljósmyndastofu.

Matthías Jóhannsson, Gísli Sigurðsson og Júlíus Jóhannsson með fálka sem kom um borð í togarann Elliða SI 1.

Ljósmyndi: Kristfinnur Guðjónsson

Skotgrafir á sunnanverðri lóð Barnaskóla Siglufjarðar.  - Ljósmyndari: Ókunnur

Dátar á Sigló Þarna framan við Hótel Siglunes við Lækjargötu -  Ókunnur ljósmyndari

Landlega, séð frá borði Esju við Hafnarbryggjuna á Siglufirði. horft til vesturs. -
Á skiltinu ofan við dyrnar á horni hússins stendur "Kol og vatn" og "Litla búðin" (efsta nafnið virðist hafa verið undir en málning flagnað af og því komið í ljós)  Ljósmyndari: Kristfinnur Guðjónsson

Fulllestaður síldarbátur á leið inn Siglufjörð með síld til löndunar - ÍS 13
Ljósmynd: Krsitfinnur Guðjónsson

Löndun upp á Hábryggju, á síld til bræðslu hjá SR 30 á Siglufirði - EA 396
Ljósmynd: Krsitfinnur Guðjónsson

Tunnufjöll við Sunnubrakkan, og síldarplanið. Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Tunnustaflar í "eigu" Síldarútvegsnefndar  1963 +/-      Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson

Söltunarstöðin Pólstjarnan Óttar Bjarnason að vatna tunnur (vatnsþétta)  Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Tunnufarmur, tómat tunnur losaður á Hafnarbryggju. Og fullar tunnur af kryddi niðri í lest. Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Hefðbundinn tunnu flutningabíll. Maðurinn í hvíta gallanum sr bílstjórinn, Þormóður Runólfsson. Tunnur voru fluttar í miklu magn frá Siglufirði, á ýmsa staði; Eyjafjöð, Húsavík, Raufarhöfn, Seyðisfjörð ofl. Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Haraldur Þór Friðbertsson verkstjóri á vélaverkstæði síldarverksmiðjunnar Rauðku - þarna með sérstaka smíði fyrir Aage Schiöth vegna perlu gerðar úr síldarhreistri.  - Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Sýnishorn af framleiðslu fyrirtækis Vigfúsar Friðjónssonar á Siglufirði um 1960 +/- Þarna er síldarpasta í túbum, makkarónur og fleira.   -Ljósmynd: Kristfinnur Guðjónsson

Tunnuverksmiðja Ríkisins  eftir brunann þann 9. janúar  árið 1964  - Ljósmynd Steingrímur Kristinsson

Lifið heil,  Nonni Björgvins.   Texti: Jón Ólafur Björgvinsson

Myndir: JÓB, og aðrar myndir eru birtar með leyfi frá Steingrími Kristinnsyni, Ljósmyndasafni Siglufjarðar og fleirum.
P.s. Ég tók mér það bessaleyfi að " laga og tjúnna aðeins upp " allar myndirnar svo að þær  geri sig betur við birtingu á skjá.
Göngutúrar,TENGLAR:

·         GÖNGUTÚR UM HEIMAHAGA / Stövtåg i hembyggden 1.hluti

·         GÖNGUTÚR UM HEIMAHAGA. 2 hluti, KONUR

·         GÖNGUTÚR UM HEIMAHAGA. 3 hluti, ÖMMUR

·         GÖNGUTÚR UM HEIMAHAGA. 4 hluti. Ljósmyndir (50 st) og LEIKIR

·         GÖNGUTÚR UM HEIMAHAGA. 5 hluti. SKEMMTANALÍF ! Myndasyrpa.   

·         Göngutúr um heimahaga 6 hluti. LITRÍKIR KARAKTERAR !