Eyþór Baldvinsson, f. 19. júní 1905, d. 9. mars 1978 Hann var kenndur við sveitabæinn Enni og oft kallaður „Eyþór í Enni“
Ég veit lítið um Eyþór, nema frá því ég vann með honum í um 8 sumur frá 1950 á mjölpalli SR-46mjölhúss.
Ég veit að hann var vinsæll vinnufélagi, fróður vel og skemmtilegur, en hæglátur og fyrirhyggjusamur. Hann var ávalt með kastskeit (húfu) á höfði við vinnu og úti við.
Ég var aðeins 16 ára þegar ég byrjaði að vinna með honum hjá SR.
Eyþór var snemma vélstjóri á bátum, hann, var 2-3 ár(?) vélstjóri 1925-1927 +/- hjá Hinrik Thorarensen; Nýja Bíó á Siglufirði, þar sem hann sá um steinolíuvél sem knúði rafal sem framleiddi raforku fyrir sýningavélarnarnar þar.
En þá var raforka á Siglufirði þá, mjög takmörkuð og skömmtuð að auki, sem hefði truflað kvikmyndasýningar, vegna kvikular orku sem sveiflaðist mikið eða allt frá 190 voltum til 230 volta og gerði því myndasýningar ekki mjög fýsilegar.
Þessvegna keypti Thorarensen v´´elasamstæði sem knúði raforku fyrir húsið í heil ásamt bíóinu sjálfu og tilheyrandi. Byggður var skúr vestan við bíósalinn.
Eftir að þessi skúr ver fjarlægður, þegar raforkan frá Rafveitunni dugð bænum á skömmtunar. Lengi vel sást hringlaga svartur blettur á húsveggnum eftir pústi frá mótornum sem knúði rafalinn.
Annað tengt Eyþóri Drukknun, frásögn þar sem Eyþór kemur við sögu.
(neðarlega á síðu)
Steingrímur Kristinsson
Eyþór Baldvinsson í pásu ásamt fleiri SRingum
Ljósmynd: Steingrímur Kristinsson