Göngutúr-1

Þetta minningar ferli magnaðist síða aftur um þarsíðustu jól en svo fannst mér ég vera að ná mér á strik í lok ársins í fyrra en þá dó hundurinn minn hún Cindý, en hún var að verða 14 ára þessi elska og um jólin greip mig þessi ótrúlegi einmannaleiki, ég hafði jú alltaf haft hana hjá mér/með mér, hvert sem ég fór, hún var alltaf með mér í minni gleði og sorg og mér leið ekkert ósvipað og góðum vini mínum sem um daginn lýsti þessari einmannakennd fyrir vinum sínum á Facebook þrátt fyrir að hann væri á sólarströnd í útlöndum.

Það er líka “karlmennska” að geta leyft sér að gráta, þora að segja mér líður ekki vel núna og setja síðan orð á það í tali og skrift. ÞAÐ ER STÓRT og mikið hugreki sem liggur á bak við það.

Og kannski hefði ég átt að senda honum þessi orð úr lagi sem nýlega látinn snillingur gerði rétt áður en hann dó í fyrra: (Freddie Wadling (Megas Svíþjóðar)“Nu lyfter vi från marken” 2016, í lauslegri þýðingu minni) Yndislegt myndband með þessu lagi hér á Youtube: Nu lyfter vi från marken (þið þurfið ekkert að skilja textan, lagið og myndbandið segir allt)

·         “Enginn veit hversu mörg líf, þín ætt hefði gefið........ þér.

·         Okkur líður eins og þér

·         okkur líður öllum eins og ÞÉR, einmitt........núna.

·         Ef einhver úr þinni ætt hefði lagt sig flatur, gefist......upp.

·         Bara einn, þá́ hefði ætt þín dáið...........út,

·         fyrir löngu....... löngu síðan.

·         Ekkert af því́ sem þeir segja um okkur er satt

·         þetta eru ekki VIÐ,

·         lífið er enginn bíó́...... mynd,

·         sem við þekkjum okkur alltaf í

·         líf okkar, er ekki einhver stóriðju.......maskína.

·         En LÍFIÐ týnir............ sjaldan,

·         allri sinni orku og sál.”

Ég skrifaði auðvitað til hans örfá huggunarorð því orðinn hans snertu mig svo djúpt og ég dáðist af hugreki hans og þessi orð ýttu mér líka út í það að skrifa þetta vegna þess að ég mundi.......

JÁ... einmitt, við erum náttúrulega öll bara manneskjur óháð því hvaða starfsheiti eða menntun við höfum eða hvernig svo sem það stendur á þegar einhver þarf á huggun að halda og svo getur maður líka fundið hvað það er gott að vera SIGLFIRÐINGUR að þrátt fyrir að búa eða vera langt í burtu þá fær maður svo mikla væntumþykju í gegnum netið í dag og það er gaman að tala við fólk sem hugsar eins og ég, vegna þess einfaldlega að það kemur úr sama umhverfi og hefur örugglega sömu tilfinningar og margar ólíkar hliðar, áhugamál og hæfileika sem enginn veit um, svo af hverju ekki bara skrifa þetta og trúa og treysta á þetta sem ég var að segja hér fyrir ofan.

Facebook og öll sú væntumþykja sem hefur komið þaðan til mín síðustu daga, kemur mér ekki á óvart og það má guð vita að það þarf enginn að ímynda sér að það sé bara verið að tala illa um fólk á Bæjarlínunni það er af og frá , fólk er miklu meira að segja aumingja HÚN/HANN, þetta er agaleg.........þeim, henni, honum hlýtur að liða svakalega illa.

Já en stundum gleymum við að sýna þessa umhyggju og ást á annan hátt en að bara tala um það við aðra, gleymum að segja þetta við ÞÁ sem virkilega þurfa á því að halda að fá að heyra smá huggunarorð. Við skulum ekki ímynda okkur að allir vilji bara vera í friði og einir í sínum sorgum og vandræðum lífsins.

Það hjálpaði mér líka að koma í gang með þessi orð að ég datt niður á eitt af þessum skrítnu og skemmtilegu TEST YOUR ......What ever.... á Facebook en í þetta skiptið var þarna próf sem hét “hverskonar minni ert þú með” og mér fannst það frekar fyndið og alveg rétt reyndar að ég var víst með svona “Tilfinningar minni” þ.e.a.s. mitt minni virkar þannig að ef ég sé t.d gamla ljósmynd eða einhver segir manstu.... þá er ég þarna inní myndinni/minningunni á sekúndubroti og man allt nákvæmlega, meira að segja hvernig lykt var þarna akkúrat þá. Kannist þið við þetta ?

Máli þessu til sönnunar get ég t.d sagt ykkur að í hvert skipti sem ég hugsa um ömmu Nunnu þá finn ég AJAX lykt, hún var mjög svo þrifin kona, var alltaf að þrífa, ef ekki heima hjá sér þá líka heima hjá okkur suður á Hafnartúni 6, þetta er skrítin gata sem sem byrjar í annarri götu maður áttar sig ekki á því hvar Hafnargatan endar og hvar hin gatan byrjar. En amma vissi þetta og kom bara sí svona í heimsókn þegar enginn var heima, þegar allir voru í vinnu og í skóla og þreif allt hátt og lágt.

Skemmi fyrir mér og bróður mínum okkar skipulagða KAOS í herberginu okkar og skildi bara eftir sig sterka Ajax lykt.
Þegar ég var lítill og bjó á neðri hæðinn í húsinu hennar og afa Nonna uppi á Hverfisgötu 27 fannst mér þetta vera besta lyktin í öllum mínum stóra barnaheimi og mér finnst það enn í dag.

Mér fannst meira að segja að það væri VOND lykt af öllum öðrum konum sem úðuðu á sig rándýru ilmvatni.

En svona er þetta nú allt skrítið í heimi minninganna.