Byssu saga frá Siglufirði .  Sögumaður: Guðni Gestsson

Einu sinni sem oftar voru þeir Hannes Beggólín og Bjarni Finnu sem giftur var Siggu Bjarna, að fá sér í glas, það er þeir voru á fyllerí.

Með þetta ráðabrugg var Sigga eiginkona Bjarna, síður en svo ánægð, en hún var öllu jöfnu nokkuð ýtin við bónda sinn og vildi ráða ferðinni. Hún var síður en svo ánægð með drykkjufélagann Hannes sem var þekktur túramaður en gerði þó aldrei flugu mein frekar en Bjarni.

Hún vissi hvar þeir voru að drekka, drykkjarveisla þeirra félaga átti sér stað í skúr sem Hannes hafði til að geyma veiðarfæri ofl. tilheyrandi trillu sinni sem hann gerði út til að afla sér viðurværis og dropans, sem stundum entist honum til vikunnar. 

En skúr þessi var á Bátastöðinni.

Þegar drykkjan stóð sem hæðst og félagarnir orðnir vel slompaðir, er barið all harkalega að dyrnar en þeir svara ekki fyrst i stað, svo er barið aftur og nú ofsa hörð högg og kallað með grimmdartón fyrir utan.

“Ég veit að þið eruð þarna inni, og Bjarni komdu strax út og svo rek ég þig heim helvítis skepnan þín og fyllibytta”.

Þessu svarar Hannes hinn rólegasti en þó hvelli röddu.

“Helvítis kerling , ef þú andskotast þér ekki í burtu þá skýt ég þig með haglabyssunni minni, ég er að hlaða byssuna”.

Siggu líst ekki á blikuna og færir sig frá dyrunum. Hannes ryðst út með látum og haglabyssuna i höndunum, Bjarni hreyfir sig ekki,  en hann heyrir að það er skotið úr byssunni, en Hannes hafði skotið upp í loftið.

Sigga tóku á rás og forðaði sér í burtu, hrædd við þennan brjálæðing !

Þegar Hannes kemur glottandi til baka, spyr Bjarni Hannes með rólegri og yfirvegaðri röddu: 

“Lá hún” ?   

Gunnar Trausti: 

Valgeir Sigurðsson veitingamaður þá kokkur á Hafliða sagði mér þá sögu að einhvern tíma hefði Hannes komið upp í eldhús á útleið mjög illa fyrirkallaður. Hann spyr Valla hvort hann eigi ekki einhverja bökunardropa? 

Valgeiri þótti það ótækt að menn væru að drekka svona óþverra en fann samt handa Boyjaranum kardimommuglas  handa honum, sem hann skellti í sig. 

-Hvernig getur þú drukkið þennan óþverra spurði Valgeir. 

Beggólín brosti sínu sætasta:-Ég skal segja þér það að það er yndislegt þegar áhrifin koma.
Síðan ropar maður og þá er eins og sé heilt bakarí uppí manni!!

Forsíðumyndin er af Veitingahúsinu Hannes Boy sem Róbert Guðfinnsson byggði, ásamt ótöldum menningarstöðum á Siglufirði og gaf bænum okkar nýtt og ánægjulegt líf og umhverfi. Nafngiftin er minning um góðan mann, sem Róbert kynntist, þá sem sem ungur drengur, af öllu sem Hannes hafði gott upp á að bjóða og var flestum kær, jafnt á meðal krakka sem og fullorðinna

Róbert kom peningum sínum fyrir í góð málefni frekar en að gerast gráðugur peningasafnari, eins þeir sem gera allt til að safna meiri, og meiri peningum og aftu ekkert nema græðgi, í arðbæra sjóði og fyrirtæki á Kauphöllinni. 

Róbert kom með sitt fjármagn heim frá Bandaríkjunum, þar sem hann aflaði þeirra með hugviti og erju, og sem hann svo hefur notið að deila í sinni heimabyggð sinni á Siglufirði.

 
Róbert er Heiðursborgari Siglufjarðar, að mínu mati, og flestra Siglfirðinga. (nema ef til vill ekki bæjarstjórna, sem skyldi)  

Steingrímur