Hjálmar Krstjánsson skrifar

Blómlegar og byggilegar sveitir eru vestanvert við Siglufjörð. Fyrst Fljót,  grösug og gróandi; svo hinn sólríki Skagafjörður með margskonar gæði.

Ég er að verða gamall maður; þó ekki svo að ég get séð hugsjónir rætast:

Við skulum hugsa okkur, að einn góðan veðurdag dytti fjölda mörgum  Siglfirðingum í hug að hrista af sér rykið að sumarlagi og anda að sér hreina og  heilnæma fjallablænum, vera komnir upp á fjöllin, þegar blessuð sólin merlar  fjallabrúnirnar. og þjóta svo áfram lengra um hinar fögru sveitir í nágrenninu.  Nógir eru bílarnir í Siglufirði, en bílabrautin er skammt á veg komin, ótrúlega  skammt þegar hugsað er til þess að frá Siglufirði hafa síðasta aldarfjórðung  runnið miljónir króna í ríkissjóð. En Siglufjörður var olnbogabarn á dögum  íhaldsstjórnarinnar; þá mátti heita að hann væri skágenginn um allan stuðning til  framkvæmda og framfara.

Þetta breyttist reyndar þegar Framsóknarstjórnin komst til valda og  umbótaflokkarnir fóru að ráða meiru, en þá var í mörg horn að líta og ekki unnt  að framkvæma allt í einu. Nú hefir þó fengist nokkurt framlag úr ríkissjóði til  Skarðsvegarins og Siglfirðingar hafa sjálfir gefið mikið til að hefja verkið, en  betur má ef duga skal.  Mér komu í hug orð skáldsins:

• Vek mig, sýn mér herra hár

•  hérað eftir þúsund ár.

• Vek mig þetta land að lofa,

•  lengur ekki þarf að sofa. 

Gaman væri að lifa það að sjá vestursveitirnar að mestu gróandi land, tún og flæðiengjar. Gaman verður að  sjá vagna koma hingað  með græna töðuna og margskonar afurðir Fljótamanna, en til þess þarf vegi. - Mér hlýnar í lund þegar ég hugsa um öll þau börn og unglinga héðan frá  Siglufirði, sem mundu hafa stórkostlegt gagn af því að vegur kæmist yfir fjallið. 

Ég sé þau í anda fara föl og veikluleg, en koma aftur hraustleg. rjóð og  sólbrennd. þau hafa fengið sólböð og töðuilm í skiptum fyrir göturyk, kolareyk,  grútarlykt og fúlt og innilokað "Bíó" loft. Náttúrufegurðin hefir ef til vill vakið og  leitt  fram það besta i sálum þeirra.

Nú koma ráðnu og reyndu mennirnir og segja: "Þær gagna lítið skýjaborgirnar  þínar. Fiskurinn og síldin hafa brugðist í ár og horfurnar eru ískyggilegar".

Ég  get fúslega gengið inn á það, að horfurnar eru ekki glæsilegar, en vegurinn yfir  Siglufjarðarskarð getur komið á næstu árum engu að síður, ef við leggjumst á  eitt með ráðnum hug og strengjum þess heit, að hann skuli koma.

Verum samtaka um það.

Hjálmar Kristjánsson.