Smá saga af mistökum

Mig minnir að það hafi verið árið 1980, þá er ég var ritstjóri blaðins Siglfirðingur og var tíður gestur á prensmiðjuna, sem Sigurjón Sæmundsson sagði mér frá því að ein mestu mistök hans á ferlinum sem bókaútgefandi hefðu verið er fullorðin kona kom í prentsmiðjuna til hans og óskaði eftir því að hann gæfi út bók hennar. 

Hún hafði handritið með sér og bað hann að lesa það. 

Þessu hafnaði Sigurjón og sagðist því miður ekki hafa tíma til þess vegna anna, hann þyrftir að koma út bók til bóksala fyrir ákveðinn tíma.

Viðkomandi bók hans kom út eins og áætlað hafði verið, en einnig önnur bók sem sló allverulega í gegn sem metsölubók, það var einmitt bókin sem Sigurjón hafði hafnað nokkrum mánuðum áður: Bókin Dalalíf 1. af 5 bindum eftir Guðrúnu frá Lundi. 

Sigurjón sagðist hafa verið lengi að jafna sig eftir áfallið sem hann varð fyrir þegar hann uppgötvaði hæfileika Guðrúnar sem hann hafði hafnað.

Steingrímur, (Frásögn Sigurjóns til mín)