Frá svæðinu við Härnösand, hélt skipið til baka til hafnar í Sundsvall sem er í um 50 mílum sunnar. En þar var skipið fyllt af timbri sem fara átti til hafna í Grikklandi og til Tyrklandi.

Ég fékk frí í einn dag og notaði tækifærið og keypti mér hjólhest um morguninn sem Hvalvíkin lagði af stað til Sundsvall til að lesta meira timbur.  Á sama tíma fékk ég leyfi og fór hjólandi í um 40-60 km leið eftir þjóðveginum, alla leið til Sundsvall, þangað sem Hvalvíkin var komin á undan mér.   Þessi ferð var erfiðari en ég hafði talið í upphafi. Ég hafði ekki hjólað í mörg ár. Margar brekkur voru á leiðinni, sumar svo brattar að ég steig af baki og gekk upp á hæðir. Hjólið var einfalt og engar gírskiptingar.  Myndin hér hér ofar er tekin á um það bil miðri leið

Ég með harðsperrur í nokkra daga á eftir. En alla leið komst ég þó án skakkafalla, enda leiðin öll malbikuð.

Þarna var margt óvenjulegt að sjá, og sérstök hjólreiðabraut meðfram vegum alla leið.

Þarna sá ég í fyrsta sinn vörumerkið IKEA. Ég ætlaði að skoða nágrenið þarna nánar, en ég var kominn í tímaþröng, upp á mætingu um borð, svo haldið var áfram. 

Þetta var ánægjuleg ferð.  Eftir lestun í Sundsvall, var haldið til suðurs. 

Næsti viðkomustaður var Kiel í Þýskalandi. þar átti að taka olíu, og stytta sér leið um Kílarskurð og losna við það að sigla umhverfis Danmörk.