Skipsfélagarnir

Ég (sk) var fyrst skráður á Haförninn haustið 1966. - Afskráður um vorið 1967.

Ég fór í land til hefðbundinnar vinnu minnar hjá SR.

Ég var eiginlega búinn að ákveða að fara ekki til sjós aftur, en það breyttist fyrirvara lítið, rétt fyrir mánaðarmótin júní 1967, með mjög stuttum fyrirvara. 

Að þessu sinni var það Guðmundur sem kom til mín að beiðni Sigurðar skipstjóra sem bað mig að koma um borð aftur sem timburmaður.

Mér gafst rétt tími til að fara heim og kveðja konu og börn, ásamt því að taka með mér einhvern fatnað, myndavél mína og tilheyrandi, ásamt því að þakka vinnufélögum mínum á trésmíðaverkstæðlnu fyrir, að hafa tekið til og komið verkfærakistu minni og fleiru af mínu dóti um borð.

Þá hafði ég auðvitað haft samband við verkstjóra minn og beðið um leyfi fyrir bessari skyndi brottför, leyfi sem var sjálfgefið en Sigurður skipstjóri hafði einnig verið búinn að ræða við framkvæmdastjóra SR.

Haförninn leysti svo landfestar um leið og ég var kominn um borð.

Tímabilið frá hausti 1966 til haustsins 1970 reyndist vera þrátt fyrir nánast stöðuga sjóveiki, eitt ánægjulegasta vinnutímabil ævi minnar. Áhöfnin í heild án undantekningar, eins og góð fjörug fjölskylda.

Svo má ekki gleyma þeim mörgum tuga landa og borga sem ég kom til, sem skipverji í utanlands siglinunum, sem var ákveðin lífsreynsla út af fyrir sig. 

Stundum urðu langar útivisir, allt upp f flmm mánaða útiveru án bess að koma helm til Íslenskra hafna.

Myndirnar hér neðar eru af flestum þeirra skipverja sem komu við sögu borð einn og einn túr í afleysingum og lengur, en fann ekki myndir af þeim öllum.

En alla þá sem hér birtist mynd af þekkti ég vel, og sumir voru einnig góðir vinir mínir, bæði áður og eftir að þeir komu um borð