Bestaat er etiquette voor het gebed? Of mag je gewoon alles bidden? We hebben waarschijnlijk allemaal onze ideeën over wat betamelijk is in het gebed en wat niet. Er zijn zaken waarvan we vinden dat het ongepast is om daar om te bidden…
Bij het gebed in de kerkdienst luistert het nog nauwer. De voorganger moet zijn woorden op een goudschaaltje wegen, en zich realiseren wat de reikwijdte van die woorden is. Hoe je er, onbedoeld natuurlijk, mensen mee kunt kwetsen. Het is bijvoorbeeld niet handig om voor of tegen een bepaalde politieke stroming te bidden, dat soort polariserende dingen laat iedere weldenkende voorganger dan ook na.
Gebeden rond de oorlog in Oekraïne riepen onder predikanten enige discussie op. Bidden om vrede vindt iedereen gepast, maar mag je ook bidden om de overwinning voor het Oekraïense leger? Of om de val van het Poetinregime? Dat zou de wereld toch een stuk mooier maken…
Er is een gevaar dat de afwegingen, de waardeoordelen en de visie van voorgangers hun gebeden kleuren. Daar moet je voorzichtig mee zijn, hoewel je het nauwelijks kunt voorkomen…
Maar kwaad mag je, ook in het publieke gebed, zeker als kwaad benoemen. Lees er de Psalmen maar op na: dikwijls erg ongenuanceerd en weinig politiek correct, maar wel recht uit het hart, en keihard tegen onrecht in... Bidden rond de oorlog in Oekraïne mag wat mij betreft, ook in de kerkdienst, recht voor z’n raap… Wat kwaad is mag ook als kwaad in het gebed worden benoemd.