We leven in spannende tijden… Oorlogen en gewapende conflicten, de overheid roept ons op voorbereid te zijn op dreigende situaties... Weerbaarheid is het parool, weerbaar in de meest brede betekenis van het woord.
Weerbaarheid betekent niet alleen je kunnen verweren tegen vijanden. Het heeft ook te maken met mentaal overeind blijven bij tegenslag. Dat schijnt voor veel mensen tegenwoordig moeilijk. Het zijn niet alleen kinderen en jongeren die gauw uit het veld geslagen zijn omdat ze als prinsjes en prinsesje werden opgevoed... Wij zijn verwende mensen geworden, die slecht met kritiek of tegenslag kunnen omgaan. De haan van het eigen gelijk kraait parmantig koning, wie of wat je niet zint wordt op de sociale media onder bagger bedolven.
Ik moet wel eens denken aan verhalen uit de bezettingstijd, toen het in Nederland echt moeilijk was. Was iedereen weerbaar? Veel mensen probeerden een beetje onder het maaiveld te blijven, om stilletjes te overleven. Niet iedereen was een held. Grijs zag je meer dan zwart/wit… Oordeel daar niet te makkelijk over, we weten niet wat we zelf zouden doen…
Maar degenen die daadwerkelijk in verzet kwamen, die met gevaar voor eigen leven onderduikers hielpen en joden verstopten, deden dat vaak vanuit hun overtuiging. Zij ervoeren een appèl dat sterker was dan alle dreiging van de bezetter.
Wie weerbaar wil zijn moet een beginsel hebben, is ook een les voor vandaag. Want waar ons beginselen ontbreken wordt het snel ‘ieder-voor-zich.’
Weerbaarheidstraining volgens psalm 86: ‘Voeg geheel mijn hart tezaam / tot de vrees van uwe naam.’