Revisie

Er wordt gewerkt aan een herziening van de nieuwe bijbelvertaling. Taal verandert, en blijkbaar verandert taal in de ogen van het Nederlands Bijbelgenootschap zó snel, dat de tekst van 2004 nu al aanpassing nodig heeft. Zo’n revisie leidt ook tot een aantal correcties op grond van ‘voortschrijdend inzicht.’ Vertalen blijft mensenwerk, en nieuwe inzichten en kritiek leiden tot andere keuzes.

Ook de tekst van het ‘Onze Vader’ wordt licht gewijzigd. Dat is jammer voor al die vooruitstrevende gemeenten die de tekst van 2004 hebben ingestudeerd en in hun diensten gebruiken. Moeten ze weer iets anders leren, terwijl ze zich net ‘2004’ eigen hebben gemaakt...

Ik begrijp dat bij het werken aan een nieuwe bijbelvertaling ook de tekst van het gebed des Heren door de zeef gaat. Daar is overigens niets op tegen, het gaat om een betrouwbare vertaling anno nu. Maar om zo’n tekst nu in de eredienst te gaan bidden, dat vind ik jammer. Want de ‘klassieke’ tekst verbindt ons met protestanten van allerlei snit. Van de gereformeerde gezindte tot de vrijzinnigheid, is dit éen van de weinige dingen die we nog gezamenlijk hebben…

Bovendien: bij een begrafenis of crematie worden we dikwijls uitgenodigd om gezamenlijk het ‘Onze Vader’ te bidden. Dat gaat soms vol overtuiging, een ander keer aarzelend. Maar ik ben bang dat als een deel van de kerk de nieuwe tekst gebruikt en een ander deel vasthoudt aan het oude ons gezamenlijk bidden in gestamel en gehakkel ontaardt. Dat is dit gebed onwaardig!