Er is nogal wat zorg om de zorg in Nederland...
Vaak wordt geroepen dat het met een flinke zak geld erbij allemaal veel beter wordt, maar geld is niet het enige probleem. Kwaliteit heeft ook te maken met opleiding en bijscholing, en lijdt onder ingewikkelde regels en protocollen. Sommigen willen goedbetaalde bestuurders en dure managers liefst vervangen door handen aan het bed. Hier en daar wordt omgeschakeld naar kleinere, zelfsturende teams. Allemaal initiatieven om de bureaucratie in te tomen, en te komen tot zorg op de menselijke maat.
Er is ook nogal wat zorg om de kerk…
Die zorgen komen op bijna elke gemeenteavond aan de orde. Geldgebrek is deel van die zorg, maar bepaald niet onze enige. Gebrek aan menskracht, met name aan ambtsdragers die de gemeente moeten besturen, is het andere probleem. Kerk 2025 signaleert dat, en komt met een ingrijpend plan om de organisatie van de kerk te stroomlijnen, daar wordt deze weken in alle classes over gesproken.
De oplossing? Schaalvergroting! Van 74 naar 11 classes... Niet langer is iedere gemeente in persoon vertegenwoordigd in haar eigen classis. Bestuurders op afstand dus, inclusief een vrijgestelde “classispredikant,” met een takenpakket dat niet écht te behappen lijkt… Deze plannen worden er ook nog een keer doorgejast in een tempo waarvan de honden geen brood lusten!
Met de mond belijdt Kerk 2025 weliswaar het primaat van de gemeente, maar ondertussen wordt gepoogd de PKN op te zadelen met een top-down management-structuur. Willen mensen zich aan zo’n instituut binden? Of zoeken ze ook in de kerk allereerst de menselijke maat?