Twentse kennissen nodigden ons uit voor een buffet ter gelegenheid van hun vijfenvijftigjarig huwelijk. De bruidegom was ooit ouderling bij mij geweest, en sindsdien hebben we altijd contact gehouden.
Het deed mij denken aan de eerste jaren van mijn predikantschap. Toen kwam het geregeld voor dat dominee en zijn vrouw werden uitgenodigd bij diners en partijen. Van tevoren werd gevraagd of je de maaltijd met een passend gebed wilde openen en een stukje uit de bijbel zou lezen. Later kwam het nauwelijks meer voor dat we genodigd werden. Ontkerkelijking, er werd minder getrouwd, en feesten werden kleinschaliger gevierd. De dominee stond niet meer vanzelfsprekend op de gastenlijst...
De predikant van een klein dorp zegende het huwelijk in van de dochter van een grote boer. Uiteraard hoorden zijn vrouw en hij de hele dag bij de gasten. De vader van de bruid onderhield zich met de dominee en snoefde hoe groots en prachtig alles op de trouwdag van zijn dochter wel was.
Dominee hoorde het aan… Hij bleek over een behoorlijke dosis assertiviteit te beschikken… Op de loftuitingen aangaande de huwelijksdag antwoordde hij de vader van de bruid dat de collecte in de trouwdienst nogal tegenviel…
Hoe de sfeer tussen de dominee en de grote boer de rest van de feestdag is geweest weet ik niet, ik denk er het mijne van. Feit is wel dat er de volgende dag iets in de brievenbus van de pastorie zat... Een enveloppe met geld… Als aanvulling voor de collecte… Kom daar vandaag nog maar eens om!