In veel gemeenten zal het winterwerk komend seizoen anders dan anders gaan. Want ook op het kerkelijk erf moeten we terdege rekening houden met corona-maatregelen. Dan blijkt die anderhalve meter toch lastig… Kleine kerken kunnen maar minimaal gevuld worden, en het is een vreemd gezicht de kerkgangers op behoorlijke onderlinge afstand door het kerkgebouw verspreid te zien. Vergaderingen en gespreksgroepen voelen anders, zo op afstand. De fysieke afstand geeft ook een gevoel van minder betrokkenheid, het is net of je elkaar ook gevoelsmatig minder nabij bent.
Die anderhalve meter lijkt redelijk effectief om je het virus van het lijf te houden, dus verreweg de meeste mensen willen die afstand best in acht nemen. Hoewel het onnatuurlijk voelt, en een stuk spontaniteit en onbevangenheid wegneemt. Niet vreemd dat er dus regelmatig tegen de afstandsregel gezondigd wordt, mensen zijn nu eenmaal voor nabijheid geschapen.
Daarom gaat het tot in de hoogste kringen mis, dat zijn ook gewoon maar mensen… Ons koninklijk paar ging een beetje te close op de foto met een Griekse restauranthouder. Bij de bruiloft van minister Grapperhaus liepen zaken ook niet zoals het moet. Dubbel erg, als het bij een strenge handhaver in zijn privéleven faliekant mis gaat…
Maar ik erger me ontzettend aan de hypocrisie waarmee dit allemaal voor het voetlicht wordt gebracht, door roddel-fotografen en kletskoek-programma’s. Stuitend ook, de wens om er politiek een slaatje uit te slaan…
Jezus zegt ergens: ‘Wie zonder zonde is moet de eerste steen maar werpen…’ Zou dat ook gelden voor het gooien met modder?