V.O.G.

Seksueel misbruik is een misdaad. Wanneer grenzen van lichamelijke of geestelijke integriteit worden geschonden betekent dat voor slachtoffers dikwijls levenslange trauma’s. Wanneer dit misbruik uitgerekend plaatsvindt in een verband dat veilig zou moeten zijn, is het allemaal nog erger... Gezin, school, kerkelijke gemeente, dàt zouden bij uitstek plekken moeten zijn waar iedereen veilig is.

Het is dan ook goed dat in kerken aandacht is voor deze afschuwelijke problematiek. We zijn misschien geneigd om bij seksueel misbruik vooral in de richting van de Rooms-katholieke kerk te kijken, helaas zijn ook andere kerkgenootschappen er niet vrij van.

De synode van de PKN nam de aanbeveling van een commissie over dat beroepskrachten en vrijwilligers in de kerk over een V.O.G. moeten beschikken, een ‘verklaring omtrent gedrag.’ In de volksmond wordt zoiets een ‘bewijs van goed gedrag genoemd.’ Dit moet bij de burgerlijke gemeente worden aangevraagd. Wie een strafblad heeft krijgt zo’n verklaring niet, althans er wordt onderzocht wanneer welke feiten zich hebben voorgedaan, en of ze een risico vormen voor de activiteiten waarvoor men de verklaring omtrent gedrag nodig heeft.

Maar of het besluit van de synode eigenlijk wel zo gelukkig is? Voor een baan in het onderwijs is ook een V.O.G. vereist. Toch komt ieder jaar een aantal in het onderwijs werkende lieden in beeld dat zich aan seksueel overschrijdend gedrag schuldig heeft gemaakt. We kiezen met een V.O.G. voor iedereen die bezig is met kerkenwerk voor schijnzekerheid... Bovendien maken we de kerk zo weer een stukje bureaucratischer...