De schrik slaat je om het hart als je hoort wat islamitische kinderen op salafistische weekendscholen leren, bijvoorbeeld dat mensen van een andere levensovertuiging de doodstraf verdienen. Zoiets staat volkomen haaks op wat onze maatschappij belangrijk en acceptabel vindt. Je kunt je afvragen of deze kinderen niet zó worden geïndoctrineerd dat ze nooit hun plek in onze westerse samenleving zullen vinden. Sorteer je ze op deze manier voor op een proces van radicalisering? Mag vrijheid van godsdienst worden misbruikt om kinderen te leren haten? Kortom: dit is een gevaarlijke en ongewenste zaak.
Wat je er tegen kunt doen is de vraag… Dit zijn immers geen scholen in de zin dat ze onder de onderwijsinspectie vallen. Je kunt ze vergelijken met onze zondagsschool of kindernevendienst, en wij zouden waarschijnlijk vreemd opkijken als de overheid daar op zondagmorgen binnenvalt om te onderzoeken wat onze kinderen zoal wordt voorgehouden.
Overspel en homoseksuele handelingen moeten volgens Leviticus met steniging worden bestraft, incest en seks met dieren evenzo. Ik geloof niet dat die praktijk bij ons wordt onderwezen, zelfs niet op de meest fundamentalistische zondagsschool, deze onderwerpen komen waarschijnlijk nergens aan bod…
Toch kan het ook in christelijke geloofsopvoeding misgaan, kinderen kunnen dingen aangeboden krijgen die hen beschadigen, of ze met een raar wereldbeeld opzadelen, in het pastoraat kom je de brokken soms tegen...
Gelukkig zijn de kinderen flexibel, en komt voor de meeste wel een dag waarop ze ‘de geesten kunnen onderscheiden.’ Als volwassene moeten we echter terdege beseffen hoe groot onze verantwoordelijkheid als (geloofs)opvoeder is…