IDENTITEIT

Wat te zeggen over onze Nederlandse identiteit? Wat kenmerkt of typeert ons? Ik heb altijd gedacht dat dergelijke vragen vooral gesteld worden wanneer mensen van hun wortels zijn losgeraakt. Zoals bij Nederlanders die de oceaan overstaken om in Canada of Australië een nieuw bestaan op te bouwen. Die hielden lang vast aan wat ze als hun oorspronkelijke identiteit ervoeren. Ook hun geloof bleef vaak veel traditioneler dan hoe geloof zich in Nederland ontwikkelde. Overzeese kerken met Nederlandse wortels zijn dikwijls veel conservatiever dan de gemiddelde kerk hier.

Toch bleek die Nederlandse identiteit een item in de verkiezingstijd. Waarom? Als reactie op allerlei migranten die hier naartoe komen? Vanwege de globalisering, die mensen zorgen baart? Of is de goegemeente zichzelf kwijtgeraakt? Weten we soms collectief niet meer wie we zijn? Hebben we, ook zonder geëmigreerd te zijn, tóch onze wortels doorgesneden?

Onze identiteit hangt volgens sommigen samen met stroopwafels en Zwarte Piet… Daarnaast met Kerstfeest en Pasen. Terwijl nota bene hele volksstammen autochtone landgenoten geen enkel benul meer hebben wat die christelijke feesten betekenen… Offerfeest en Suikerfeest zijn vreemde eenden in de bijt, een bedreiging voor onze Nederlandse identiteit, meent men, die horen er dus niet bij. Vreemd, want dan begrijp ik niet dat Halloween wél ongegeneerd gevierd kan worden.

Misschien moeten we zo langzamerhand eens ophouden ons op onze Joods-Christelijke wortels te beroepen. Een beter idee lijkt me om gewoon de praktijk van geloof en kerk op te pakken, en de navolging van Jezus handen en voeten geven. Dan komt het met die identiteit vast wel goed…