Dooie mus

Ik had me blij gemaakt met een dooie mus… Vóór de persconferentie van de minister-president was al het nodige uitgelekt en op de nieuwssite terechtgekomen. ‘Koren en kerken mogen weer zingen!’ Mijn dag was in éen keer goed… Maar helaas, tijdens de persconferentie werd de vreugde onmiddellijk gesmoord: ‘Nee,’ zei de minister-president, ‘zingen mag pas weer als er een vaccin gevonden is.’ Al mijn blijdschap in éen klap weg…

Gelukkig hebben we Kees van der Staaij, die tijdens deze crisis onvermoeibaar opkomt voor de belangen van de kerken. ‘Wat is dat nu?’ vroeg hij aan Rutte, ‘gaat u de gemeentezang verbieden?’ Nou nee, dat niet, maar het wordt wel sterk ontraden, hoewel er nog steeds geen onomstotelijk bewijs is dat het gevaarlijk is… Later in het debat stelde Hugo de Jonge kamerlid van der Staaij gerust: de ‘psalmenpolitie’ wordt niet op zingende gemeenten afgestuurd. Zoiets zou je als potentieel lijsttrekker van het CDA natuurlijk ook niet op je geweten willen hebben, lijkt me…

Maar moeten we werkelijk wachten met zingen in de kerk tot er een vaccin is? Alsjeblieft niet! Met een beetje verantwoordelijkheid moet het echt eerder kunnen…

Voetbalsupporters roeren zich, en roepen dat voetbal emotie is, dat het niet kan zonder geschreeuw en gezang in de stadions… Hoe is het dan voor de kerk? Ons lied is toch niet minder dan de ademhaling van het geloof?

Gelukkig, inmiddels kan het weer veilig, onder voorwaarden, deelt de PKN mee! Weldoordacht en zorgvuldig... Dus zeg ik, vrij naar Pisuisse: ‘Mensch, durf te – zingen...’