Bruin café

Wat staat er soms droevig nieuws in de krant… Nu weer dat het niet goed gaat met het bruine café… Dat heeft het moeilijk… De afgelopen tien jaar is een derde van alle bruine café’s verdwenen. Jongeren zoeken hippere tenten op, dan dat saaie bruine café…

Voor de stamgasten is zo’n café hun tweede huiskamer. Ze smeken de uitbaters dan ook om niets in het café te veranderen, alles moet blijven zoals het van ouds was. Sommige klanten gaan heel ver: in Amsterdam en Nijmegen nam een groep cafébezoekers ‘hun’ kroeg over, nadat de eigenaar zich terugtrok, om die unieke plek tóch in stand te houden…

Zelfs gemeenteraadsleden zijn begaan met het lot van de kroeg: het Amsterdamse raadslid Lian Heinhuis pleit voor een monumentale status van het bruine café. Volgens haar is zo’n café de laatste plek waar advocaat en timmerman elkaar tegenkomen. Heinhuis verwacht dat een raadsmeerderheid haar voorstel zal steunen…

Maar wacht nou eens even, dit hele verhaal doet me ergens aan denken… Ook de kerk heeft het moeilijk. De afgelopen tien jaar is misschien wel een derde van alle kerkgebouwen aan de eredienst onttrokken… Jongeren zoeken hippere podia op om hun geloof te beleven… Soms nemen parochianen of gemeenteleden ‘hun’ kerk over. Om die unieke plek van ontmoeting en spiritualiteit voor de gemeenschap te behouden. Bovendien is de kerk de laatste plek waar advocaat en timmerman nog naast elkaar zitten…

Helaas merk ik bij de overheid maar weinig compassie met kerken… Die moeten gewoon hun eigen broek ophouden…