Wat van ver komt...

(De kerk roept 24 april 2014)

Begin van het jaar was onze dochter in Australië. Ze wilde natuurlijk ook wat voor haar ouders en haar broer meenemen en kocht twee flessen rode wijn. Echte Australische wijn met een echt Australisch etiket, het liet aan duidelijkheid niets te wensen over.

De flessen wijn zijn heel Australië doorgereisd en kwamen via Peking, met onze dochter, veilig op Schiphol aan. Het is geen sinecure om bij het weinige dat je op zo'n reis kunt meenemen ook nog met twee kwetsbare flessen wijn te moeten zeulen. Maar enfin, het ging dus goed en de flessen kwamen zonder kleerscheuren in Enschede aan, dochter blij met de geslaagde poging tot een passend cadeau...

Tot ze boodschappen ging doen... 

Want wat stond daar in de supermarkt in de schappen met wijn? U voelt het al aankomen: inderdaad, exact dezelfde Australische wijn, zelfde fles, zelfde etiket en dat gewoon in de Nederlandse supermarkt. Terwijl zij er met moed, beleid en trouw de halve wereld mee was afgereisd... Tja, ze was toch wat verontwaardigd toen ze het cadeautje overhandigde, dat je dit dus gewoon hier in de supermarkt kunt halen... Voor onze dochter was het effect een beetje weg.

Ik denk dat het bij de zoektocht naar geestelijk voedsel ook wel eens op die manier gaat. Mensen zoeken allerlei uitheemse vormen van spiritualiteit en geloof, waar ze veel moeite voor doen, en soms ook nog hoge kosten maken, terwijl we datzelfde misschien ook wel in onze eigen christelijke traditie hebben. Als je zoekt naar zingeving is het misschien zo gek nog niet om gewoon eens bij je plaatselijke kerk te kijken. 

Wat je van ver haalt is niet altijd lekkerder!