Kerkorgel

Het kerkorgel wordt meewarig bekeken… Het staat voor helemaal níet van deze tijd… Lijzig en slepend, kortom: een relict van vroeger... Zulke beeldvorming zorgt er voor, samen met de ontkerkelijking, dat nog maar weinig jongeren orgelles nemen. Degenen die het doen vind je voornamelijk in reformatorische hoek. Jonge aanwas van organisten is zodoende minimaal, soms kost het veel moeite voor een dienst iemand op het orgel te krijgen.

Waardering verandert. Het kerkorgel werd van de koningin der instrumenten tot een marginale rariteit gedegradeerd. Dat is jammer, het is ook niet terecht, luister maar eens naar een vakbekwaam organist die op een kwalitatief goed orgel orgelliteratuur ten gehore brengt. 

Ook de Geneefse Psalmen hebben veel aan waardering verloren. Dikwijls wordt liever gekozen voor, laat ik zeggen, ‘vlotte versjes,’ bij voorkeur door een band begeleid. Natuurlijk goed versterkt, zodat het dak er af gaat… Mij snijdt zulk gesnerp in een oud kerkgebouw door merg en been, vorm en inhoud kun je niet zomaar scheiden, dunkt me… Muziek en tekst zijn vaak nogal mager, het is God loven met veel geschreeuw en weinig wol…

Een poosje geleden werd ik echter aangenaam verrast toen ik de website allePsalmen.nl ontdekte. Organist Sietze de Vries improviseert daar over de Geneefse Psalmen, mede met de bedoeling die te promoten. Schitterende muziek, waarvan míjn hart in elk geval sneller gaat kloppen. 

Misschien is het met muziek net als met geloven: je moet het veroveren… Van zich inspannen om te leren waarderen wat misschien niet onmiddellijk toegankelijk is, wordt geen mens minder...