Biblebelt

Met rollende donder knalde eind juni een stuk ruimterots boven de kop van Overijssel uit elkaar... De meteoor had uitzonderlijke afmetingen: dat bewijzen de knal, alsof een vliegtuig door de geluidsbarrière ging, en de helderheid, de vuurbal was gewoon overdag te zien… Meteorietenonderzoekers zijn er van overtuigd dat brokstukken op aarde ingeslagen moeten zijn, en willen die graag vinden. Ze proberen te lokaliseren wáár ze neerkwamen, en roepen mensen op te melden wanneer ze bijvoorbeeld in een weiland een onverklaarbaar gat aantreffen.

Zo’n stuk ruimtepuin is 4,5 miljard jaar oud… Dat is veel ouder dan het oudste gesteente op aarde. Bovendien is het materiaal in de ruimte tamelijk onveranderd gebleven, een hebbedingetje dus voor sterrenkundigen... Het vertelt ze veel over de oorsprong van het heelal. Vandaar die oproep om opvallende zaken te melden.

Maar waar moet je zoeken? In de Betuwe in elk geval niet, aan de hand van waarnemingen heeft men afgeleid dat de brokstukken ergens tussen Zwolle, Staphorst, Hasselt, Kampen en Genemuiden terecht moeten zijn gekomen.

Dat is nou jammer, precies in de Biblebelt… Je denkt toch niet dat ze in Staphorst geloven in vallende sterren van 4,5 miljard jaar oud? Daar denken ze dat de aarde 4000 voor Christus is geschapen… Dus zoeken naar een stuk steen van 4,5 miljard jaar oud? Vergeet het maar…

Of doe ik de Biblebelt nu onrecht? Er is trouwens in museum Catharijne Convent in Utrecht momenteel een mooie tentoonstelling: ‘Bij ons in de Biblebelt...’ Die kunt u nog tot 22 september bekijken…