Martien Meiland

Martien Meiland, wie kent hem niet? Die hyperactieve druktemaker, die het hart van menig televisiekijker heeft veroverd. In allerlei programma’s duikt hij op. Tijdens zo’n programma werd hem naar zijn favoriete muziek gevraagd. Hij noemde toen ‘Formidable,’ van de Franse zanger Charles Aznavour.

    Waarom hij dat dan zo mooi vond, vroeg de presentator.

    Vanwege het woord ‘formidable...’

Dat, en de manier waarop Aznavour het woord liet klinken, was de reden van de keuze van Martien.

Ik moest denken aan een verhaal uit de 19e eeuw. Toen had je in Rotterdam dominee J.J. van Oosterzee, die zijn

duizenden versloeg. Het schijnt dat de laatste Avondmaalsdienst waarin hij in Rotterdam voorging meer dan twintig tafels telde… Men deed in die tijd blijkbaar ook al praktisch-theologisch onderzoek, er werd aan kerkgangers gevraagd wat hen zo aansprak in de diensten van dominee van Oosterzee. Ook een oud vrouwtje kreeg die vraag. Zij verklaarde: ‘Als dominee ‘Mesopotamië’ zegt, dan ben ik toch zó gesticht...’Dus laat allerlei scherpzinnige theologie maar van de kansel, zou ik denken. Er zijn blijkbaar andere zaken die bij mensen blijven haken, en hen een ‘gesticht’ gevoel geven. Dictie, lichaamstaal, kortom: de prediker zendt allerlei non-verbale signalen uit, die in meer of mindere mate door de kerkgangers worden opgepakt, en bijdragen aan hoe predikant en kerkdienst worden gewaardeerd. Lastig dus, al die online-diensten van dit moment…Enfin, zo blijkt maar weer: ‘de toon maakt de muziek…’ Of, voor Martien Meiland: ‘c’est le ton qui fait la musique…’ Ook online – best lastig dus...