MOBILITEIT

Veel voedsel wordt verspild. Niet omdat we meer kopen dan nodig is, maar vooral omdat op veel producten een uiterste houdbaarheidsdatum staat, of iets als: “te gebruiken tot”. Voedsel waar niets aan mankeert wordt weggegooid, omdat het over de datum is. Vaak te snel, als het écht bedorven is merk je dat wel.

Zo’n uiterste houdbaarheidsdatum blijft niet beperkt tot voedingsmiddelen. Als het aan de synode ligt wordt dominee binnenkort voorzien van het labeltje: “na twaalf jaar niet meer te gebruiken...” Men wil de mobiliteit van predikanten bevorderen, omdat teveel gemeenten en dominees op elkaar uitgekeken dreigen te raken. Na maximaal twaalf jaar kunnen gemeente en dominee van elkaar af. Met wederzijds goedvinden weliswaar, maar dat lijkt mij een wassen neus. Want dominee kan wel vinden dat het prima gaat, ervaart de gemeente het anders is zij/hij aangeschoten wild. Hijgend hert of moede hinde, die beslist niet aan de jacht ontkomt...

Gelukkig is er een drempel: wachtgeld! De gemeente moet een aantal jaren wachtgeld aan hun afgedankte voorganger betalen. Wachtgeld dat kan oplopen tot meer dan een ton. Dat zal het enthousiasme om dominee weg te sturen vast bekoelen, want meteen een opvolger betalen wordt zo twijfelachtig…

Maar is de mobiliteit van de predikant werkelijk het grootste probleem? Volgens mij zit de angel in iets anders, namelijk dat aan beroepen meestal geen einddatum zit. Wie een dominee van dertig beroept kan daar bijna veertig jaar aan vastzitten, welke gemeente kan zulke verplichtingen nog aangaan?

Dus dominees zullen in eigen vlees moeten snijden, vrees ik… 

Au!