Bisschop Wiertz gaat met pensioen. ‘Emeritaat’ heet dat bij priesters, professoren en dominees. Bisschoppen worden geacht op hun vijfenzeventigste met emeritaat te gaan. Wat dat betreft moeten wij, eenvoudige leken, niet klagen dat we tot zevenenzestig-komma-nog-wat door moeten, zo’n bisschop moet acht jaar langer mee…
Bisschop word je niet zomaar, uiteindelijk is het de paus die je benoemt. Het grondvlak wordt wel geraadpleegd, maar hun ideeën lijken dikwijls irrelevant, soms wordt een bisschop pardoes in een bisdom geparachuteerd…
Wij krijgen geen bisschop. Wij krijgen een classispredikant. Iemand ‘die persoonlijk gestalte gaat geven aan het geestelijk leiderschap van de classis.’ Die ‘primair tot taak heeft om gemeenten en ambtsdragers te herinneren aan het wezen van de kerk: het evangelie, de geloofsgemeenschap, het diaconaat en de zending als kerk van Christus.’ Kortom: iemand met bisschoppelijke statuur, die evenwel géén bisschop heten mag... Hoe komt de PKN aan lieden met zoveel geestelijk gezag?
Heel eenvoudig: er komt een sollicitatieprocedure, waarin dienstdoende predikanten naar dit hoge ambt kunnen solliciteren… Voor mij schuurt dat een beetje... Naar een bijna bisschoppelijk ambt kunnen we gewoon solliciteren? Dan durf je nogal, zou ik denken… Ik kan me niet voorstellen dat in het Roermondse suffertje binnenkort een advertentie staat om gegadigden voor de vacante bisschopszetel te vinden, of dat in L’Osservatore Romano een opvolger voor paus Franciscus gevraagd zou worden…
Enfin, door elf nieuwe predikantsplaatsen te scheppen bevordert de PKN wél de mobiliteit van haar dominees, dat is immers het volgende hete hangijzer van Kerk 2025...